Έπεσαν όλοι να «φάνε» τον Ζαγορίτη γιατί δήλωσε ότι «ότι υπήρξαν προσωπικές συμπεριφορές που δυσαρέστησαν τους νεοδημοκράτες» και ζήτησε από τους πολίτες «να μαυρίσουν εκείνους που είχαν αυτές τις προσωπικές συμπεριφορές, όσους είναι στα ψηφοδέλτια». Γιατί ξενίζει αυτή η αυτονόητη δήλωση; Μπορεί τα «παπαγαλάκια» να δούλεψαν πάλι καλά και να είδαν όλα ανεξαιρέτως (!) «αναβρασμό στη ΝΔ», όμως αμφιβάλλει κανείς ότι το πρόβλημα για τη ΝΔ δεν ήταν μόνο όσοι βγήκαν στη σέντρα από τα μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα; Αμφιβάλει κανείς ότι και στο ΠΑΣΟΚ υπάρχουν ισχυροί κομματικοί μηχανισμοί, αδίστακτοι κομματάρχες, μαυραγορίτες ψήφων που προωθούν συγκεκριμένα πρόσωπα - συμπεριφορές; Υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι κάτι τέτοια εξοβελίζουν τους νέους και αξιόλογους από την πολιτική; Πρόσφατα, υποψήφιος βουλευτής στη Β’ Θεσσαλονίκης έκανε χλιδάτη «βασιλική» φωτογράφηση, την ώρα που ο πρόεδρος Καραμανλής ιδρώνει να πείσει τους πολίτες ότι πρέπει να σφίξουν κι άλλο το ζωνάρι (που φυσικά δεν θα είναι Max Mara)… Τι να πει κανείς; Φυσικά το πρόβλημα είναι ολόκληρου του πολιτικού συστήματος. Γιατί μη μου πείτε ότι το ΠΑΣΟΚ έχει καθαρά ψηφοδέλτια με υποψηφίους σαν αυτόν που απείλησε τον τροχονόμο που έδωσε κλήση στη Lexus; Ο Ζαγορίτης είπε αυτό ακριβώς: να αναλάβει τις ευθύνες του και ο κάθε πολίτης ξεχωριστά. Γιατί δεν μπορεί να ζητάς την κεφαλή του Βουλγαράκη επί πίνακι και να ψηφίζεις με τα δυο χέρια… Γκρούεζα.
Οι αυριανές εκλογές είναι ίσως οι πιο κρίσιμες στη μετά Ανδρέα εποχή, εάν θεωρήσουμε ως δεδομένο ότι το 1996 έκλεισε ο κύκλος των ιστορικών ηγετών της σύγχρονης Ελλάδας με την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Κ. Σημίτη. Στα 13 χρόνια που μεσολάβησαν μέχρι σήμερα, δοκιμάστηκαν πρόσωπα, κόμματα, προθέσεις και συνθήματα. Επήλθαν κάποιες αλλαγές στη λειτουργία του κράτους, όμως προφανώς το ισοζύγιο δεν είναι θετικό, ούτε όσον αφορά στις δομές, ούτε όσον αφορά στις νοοτροπίες. Οι πολίτες γνώρισαν και το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη και τη ΝΔ του Καραμανλή, κυβερνήσεις στις οποίες συμμετείχαν όλο το πολιτικό προσωπικό που θα μετέχει στην επόμενη μέρα των εκλογών της 4ης Οκτωβρίου είτε ως κυβέρνηση είτε ως αντιπολίτευση. Ακόμη και τα κόμματα της αντιπολίτευσης είναι πλέον εγνωσμένων δυνατοτήτων και απόψεων, κανείς δεν μπορεί να περιμένει εκπλήξεις. Οι πολιτικοί έχουν αποδείξει ότι δεν διαφέρουν πολύ από εκείνους της προηγούμενης γενιάς, ενώ σημαντική μερίδα πολιτών δεν πείθεται πια από υποσχέσεις για καλύτερες μέρες. Αυτή είναι η μεγαλύτερη δυσκολία για όλα τα κόμματα και ιδίως για τα δύο μεγάλα. Πως δηλαδή θα πείσουν τους πολίτες ότι στις 5 Οκτωβρίου είναι εφικτές θεμελιώδεις αλλαγές στην πολιτική, στη διοίκηση, στην καθημερινότητα. Σε αυτή την κατεύθυνση κινήθηκε περισσότερο η Νέα Δημοκρατία και λιγότερο το ΠΑΣΟΚ. Ο Γιώργος Παπανδρέου και οι επιτελείς του επέλεξαν περισσότερο υποσχέσεις γενικού χαρακτήρα που εάν επαληθευθούν μετεκλογικά θα επηρεάσουν ίσως την καθημερινότητα και λιγότερο την νοοτροπία. Από την άλλη, ο Κώστας Καραμανλής προτίμησε μια προεκλογική καμπάνια επώδυνης αυτοκριτικής, χωρίς ενθουσιώδεις επαγγελίες, εστιάζοντας περισσότερο σε θέματα δομικά και νοοτροπίας. Το αποτέλεσμα των αυριανών εκλογών θα δείξει λοιπόν ποιος από τους δύο έπεισε τους πολίτες, ποιον από τους δύο εμπιστεύονται οι πολίτες. Το μεγάλο μειονέκτημα του Κ. Καραμανλή είναι οι δύο κυβερνητικές του θητείες και το ερώτημα γιατί όσα τώρα υπόσχεται δεν τα έκανε πράξη με τις νωπές και ισχυρές εντολές που του έδωσε δύο φορές ο ελληνικός λαός. Από την άλλη, ορισμένοι θεωρούν ότι το μειονέκτημα του Γιώργου Παπανδρέου είναι ότι με τις γενικόλογες τοποθετήσεις του σχεδόν σε όλα τα ζητήματα δεν κατόρθωσε να πείσει ότι έχει σχέδιο για αστραπιαίες αλλαγές που άπτονται της πολιτικής βούλησης και δεν απαιτούν κονδύλια –αυτό που απαιτεί εδώ και χρόνια το κομμάτι των «αναποφάσιστων» πολιτών. Το βέβαιο είναι ότι η επόμενη μέρα αυτών των εκλογών είναι πλέον σφόδρα πιθανόν να μη μοιάζει με την προηγούμενη. Οι εσωκομματικές σχέσεις και οι συσχετισμοί τόσο στη ΝΔ όσο και στο ΠΑΣΟΚ, ο Μάρτιος της προεδρικής εκλογής που δεν αποκλείεται να οδηγήσει εκ νέου σε εκλογές, θα διαμορφώσουν την πολυπόθητη δεύτερη μεταπολίτευση.
Μου έλεγε ένας φίλος χθες, ότι μέχρι και μία μόλις ώρα πριν ανακοινωθούν τα αποτελέσματα των εκλογών στη Γερμανία τα ιδιωτικά μας κανάλια αλλά και η «κρατική» ΝΕΤ μετέδιδαν «ειδήσεις» και εκτιμήσεις ότι η Μέρκελ δεν κερδίζει τις εκλογές και ότι οι σοσιαλιστές θα είναι στην ουσία οι πραγματικοί νικητές. Λίγο αργότερα η Μέρκελ κέρδιζε τις εκλογές, έστω και αν όπως και οι σοσιαλδημοκράτες (έπεσαν 14%!) έπιασαν «ιστορικά χαμηλά», οι «ειδήσεις» τους διαψεύστηκαν ενώ οι εκτιμήσεις τους παρέμειναν ίδιες. Μου λέει ο φίλος ότι και με τον Σώκρατες στην Πορτογαλία έγινε κάτι ανάλογο. Ο Σώκρατες κέρδισε, χάνοντας όμως πάνω από 12 ποσοστιαίες μονάδες. Θυμήθηκα την εκλογή του Πρόντι στην Ιταλία, που αποδείχθηκε μεγάλη «φούσκα». Επί μήνες τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία έπαιζαν Πρόντι 80-20 και τον Μπερλουσκόνι μόνο στα γελοία του, όχι στις πολιτικές του. Για την Ελλάδα τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Ο Γ. Παπανδρέου «παίζει» πολύ περισσότερο τόσο στα ιδιωτικά όσο και στα κρατικά ΜΜΕ. Την Κυριακή που μας πέρασε, η ναυαρχίδα του μεγάλου εκδοτικού συγκροτήματος παραχώρησε το εντιτόριαλ στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Αμφιλεγόμενες δημοσκοπήσεις ανοίξανε την ψαλίδα στο 8-10%. Λέγε λέγε στο τέλος κάτι θα μείνει. Κι αν την Κυριακή το 10 γίνει 4 δεν πειράζει. Υπάρχει το άλλοθι της στιγμής. Σημασία δεν έχει η πολιτική, σημασία έχει να βγει ο κανακάρης μας. Την αλήθεια θα τη μάθουμε την Κυριακή.
Γαλάζιος υποψήφιος εγκαινίαζε το πολιτικό του γραφείο στο Λαγκαδά, παρουσία 300-400 φίλων του. Τελείωσε ο αγιασμός, τελείωσε και η ομιλία του, όλα ήρεμα. Μόλις έπαψε το χειροκρότημα μια φωνή έσκισε τον λαγκαδιανό αέρα. «Μην ξεχνάτε τους προδότες που μας πήρανε την Έκθεση και τη στείλαν στη Σίνδο! Θα το πληρώσουν!» φώναξε ο παπάς εκφράζοντας, προφανώς, όχι απλώς την προσωπική του άποψη αλλά την άποψη του ποιμνίου του –το οποίο συνήθως είναι πολυπληθέστερο των κομματικών ακροατηρίων. Οι υποψήφιοι βουλευτές, βέβαια, δεν φταίνε αφού σε καμία περίπτωση δεν μετείχαν στην επιτροπή του ΥΜΑΘ που αποφάσισε τη μετεγκατάσταση της ΔΕΘ –για τους βουλευτές υπάρχει η επιφύλαξη των υπόγειων διαδρομών, παρόλο που και γι’ αυτούς ισχύει καταρχήν το ίδιο. Το πιο σημαντικό της κραυγής του παπά είναι ότι δείχνει αυτό που δεν κατάλαβαν πολλοί σ’ αυτήν την προεκλογική περίοδο. Ότι σε μια χώρα όπου η περιφέρεια είναι απαξιωμένη –«φτυσμένη» λεν αυτοί- από την κεντρική διοίκηση, από τις κυβερνήσεις, οι τοπικές κοινωνίες έχουν τα δικά τους προβλήματα, τις δικές τους αγωνίες. Κι έτσι όπως τα ‘χουν καταφέρει οι πολιτικοί ταγοί, δεν δίνουν μία για ρητορείες του τύπου «πράσινη ανάπτυξη» κλπ, όταν βλέπουν ότι τους κατεβάζουν με το έτσι θέλω από το τρένο της ανάπτυξης του δικού τους τόπου.
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ! ΑΝΤΙΓΡΑΦΩ ΑΠΟ ΤΟ BLOG http://frappelections.blogspot.com/2009/09/blog-post_5662.html
26 Σεπτέμβριος 2009 Ξέρεις ποιός είμαι; Το 2004 εμφανίστηκε ένας Καραμανλής που εκμεταλλευόμενος την δυσαρέσκεια του κόσμου προς ένα ΠΑΣΟΚ που είχε γίνει υπέρ του δέοντος αλαζονικό, πέτυχε να πάρει την εξουσία. Πέντε χρόνια μετά ο κόσμος έχοντας απαυδήσει με, ίσως, την χειρότερη κυβέρνηση που υπήρξε ποτέ στην Ελλάδα, επενδύει στις υποσχέσεις του ΓΑΠ για έναν άλλο πολιτικό πολιτισμό για μια άλλη Ελλάδα και πιθανότατα να τον χρίσει και πρωθυπουργό της χώρας. Όσοι με ξέρουν, γνωρίζουν ότι τους καφέδες μου τους πίνω σε συγκεκριμένα μαγαζιά. Είτε στο Emigre είτε στο Bliss. Σήμερα λοιπόν το μεσημέρι βρέθηκα στο Bliss, έκατσα στο μπαρ και περιμένοντας τον καφέ άκουσα κορναρίσματα. Βγήκα έξω και έπεσε σε ένα μποτιλιάρισμα εξ' αιτίας ενός διπλοπαρκαρισμένου αμαξιού στον χώρο όπου υπάρχουν οι κορίνες για την κλούβα των ΜΑΤ στην Ερμού. Από την μια πλευρά ήταν το πολιτιστικό λεωφορείο και από απέναντι μια ουρά αυτοκινήτων. Ο χώρος είναι ακριβως δίπλα από το αστυνομικό τμήμα Λευκού Πύργου. Εμφανίστηκε ένας Ζητάς ο οποίος ανάγκασε του οδηγούς να περάσουν, χωρίς να ασχοληθεί καθόλου με το παράνομα παρκαρισμένο αυτοκίνητο. Πέρασε αμέσως μετά ένα τζιπάκι της αστυνομίας που προηγουμένως χρησιμοποιούσε την σειρήνα του αλλά δεν ασχολήθηκε με το θέμα. Ενώ το κομφούζιο συνεχίζεται (δυστυχώς έχασα το footage) μια κυρία κάθεται αμέριμνη στο κάθισμα του συνοδηγού, ώσπου έρχεται άλλος αστυνομικός μιλά μαζί της και ζητά να καλέσει τον οδηγό. Ο αστυνομικός αναλαμβάνει να κατευθύνει την κυκλοφορία στον στενό διπλό δρόμο και τον ακούω να λέει στην κυρία ότι αν δεν καλέσει τον οδηγό θα τον γράψει. Για μια στιγμή ο αστυνομικός πάει στο πεζοδρόμιο και μιλάε με έναν περαστικό που του λέει γιατί δεν γράφει το αμάξι, ο αστυνομικός και η κυρία μιλάει έντονα με τον περαστικό, όπου από την ένταση ακούμε κάτι για βουλευτής. Έχει ψωμί η υπόθεση λοιπόν. Κάθομαι και περιμένω μαζί με 2 καταστηματάρχες. Γυρνάει ο αστυνομικός και αρχίζει να γράφει, μετά από 20 λεπτά, το αμάξι. Η κυρία ωρύεται ότι είναι βουλευτής ο κάτοχός του και ότι έχει δουλειά. Ο Αστυνομικός λέει ότι και αυτός πρέπει να κάνει την δουλειά του. Αυτή του λέει ότι αφού ξέρει ότι δεν θα γίνει τίποτα τι το συνεχίζει. Η όλη στιχομυθία ακολουθεί στο Video αλλά δυστυχώς ο ήχος δεν είναι ο καλύτερος. Ξαφνικά εμφανίζεται ο βουλευτής και στο πρόσωπό του αναγνωρίζω τον πρώην βουλευτή Β' Θεσσαλονίκης και τον νυν υποψήφιο στην Β' Θεσσαλονίκης Χάρη Τσιόκα. Αν δεν είναι αυτός παρακαλώ να με διορθώσετε. Πάει να μπει στο αυτοκίνητο, μετανιώνει πλησιάζει τον αστυνομικό ζητώντας τον αριθμό του!!!! Κατόπιν μπαίνει στο αυτοκίνητο και ένας από τους καταστηματάρχες του φωνάζει. Αυτός δεν απαντά και ο καταστηματάρχης γυρνά στον αστυνομικό και του λέει αν χρειαστείς μάρτυρες είμαι στην διάθεσή σου. Δυστυχώς στο video δεν ακούγεται, εξ' αιτίας της απόστασης αλλά και της φασαρίας, αλλά είμασταν τουλάχιστον 3 άτομα που το ακούσαμε. Δεν ξέρω αν ο εν' λόγω βουλευτής ζήτησε τον αριθμό του αστυνομικού για να τον επιβραβεύσει που έκανε καλά την δουλειά του ή για να τον τιμωρήσει που δεν κάλεσε πιο μπροστά τον γερανό να του σηκώσει το αμάξι. Κατ' αρχήν ένα δρόμο πιο κάτω έχει 2 ακριβά πάρκινγκ. Το ένα είναι πάντα άδειο γιατί είναι το πιο ακριβό πάρκινγκ στην πόλη, αυτό του Πλατεία. Δεύτερον το παράτησε στην μέση του δρόμου ενώ μπορούσε να ζητήσει, καταχρηστικά, από τους αστυνομικούς, να παρκάρει στην θέση της κλούβας που απουσίαζε. Τρίτον, ενώ η συνοδηγός του τηλεφώνησε αρκετά λεπτά νωρίτερα αυτός ήρθε με το πάσο του, γιατί είναι βουλευτής. Δεν ζήτησε κανένα συγνώμη, να πάρει την κλήση του και να δει τι θα κάνει (αν θα την πληρώσει ή θα την σβήσει) αλλά πήγε και έμμεσα απείλησε(;) τον αστυνομικό, ζητώντας τον αριθμό του. Δεν πιστεύω ότι θα υπάρξει συνέχεια καμία. Θα ήθελα όμως να δώ από τον κ. Τσιόκα να αναρτά το αντίγραφο της πληρωμένης κλήσης στο site του μαζί με ένα "συγνώμη αλλά το φέρσιμό μου, στην συγκεκριμένη περίπτωση ήταν γαϊδουρινό." Το αστείο είναι ότι στο επάγγελμα είναι εκπαιδευτικός... Ένα άλλο που βρίσκω ειρωνικό για την περίπτωση είναι ότι ο εν λόγω βουλκευτής είναι στον τομέα μεταφορών και επικοινωνιών του ΠΑΣΟΚ... Εκτός βέβαια και εάν αυτό που μας περιμένει από τις 5/10 και μετά, εφ' όσον εκλεγεί το ΠΑΣΟΚ είναι η ίδια αλαζονεία που τους οδήγησε στην ήττα του 2004.
• Αν στο ντιμπέιτ κάνανε μία, μόνο μία, ερώτηση για τον πολιτισμό, μια σοβαρή ερώτηση από ανθρώπους του χώρου, θα έπεφτε πολύ γέλιο… Την τύφλα τους οι αρχηγοί. Μόνο ακαδημίες ξέρουν να οραματίζονται. Και να τις… ονειρεύονται, βεβαίως. • «Η Πολιτεία με τις καθυστερήσεις, τις αγκυλώσεις της γραφειοκρατίας και τις βραχυπρόθεσμες προσπάθειες περιορισμού του ελλείμματος με ανάγκασε γι’ πρώτη φορά στην καριέρα μου να εμφανίζομαι ασυνεπής, ενώ κινδυνεύει και το ποινικό μου μητρώο». • Τάδε έφη ο πρώην πλέον πρόεδρος της Λυρικής Σκηνής Οδυσσέας Κυριακόπουλος ο οποίος προεδρεύων κατέστη Οδυσσεβάχ… • Όταν τα λέει αυτά ο δικός σου, ο άνθρωπός σου, που τον εξέθεσες με τις «ακάλυπτες κουλτουροεπιταγές» και παραιτείται, τι να κάνουν η Ξανθίππη, η Πολυξένη, η Μαρία, ο Βασίλης, ο άλλος Βασίλης, ο Βαγγέλης, η Πηνελόπη, ο Γιάννης, ο Σωτήρης και τ’ άλλα παιδιά; Εδώ στη Σαλονίκη; • Εκλογές θα σου πει ο άλλος, μας πρόλαβαν οι εκλογές. Εεε, μα αυτό είναι το θέμα στην πολιτική: να μην σε προλαβαίνουν οι άλλοι. • Καθημερινά προβάλλουμε από τις στήλες των εφημερίδων δεκάδες ανθρώπους, φορείς κλπ, πρόσωπα και δράσεις που συμβαίνουν σε τούτη την ταλαίπωρη πόλη. Σπανίως όμως κάποιος από αυτούς λέει, έστω, ένα ευχαριστώ. Σπανιότερα δε αναγνωρίζει δημοσίως και τιμά αυτή την προσπάθεια δημοσιογράφων και ΜΜΕ. • Αυτό το «σπανιότερα» έκανε πράξη το δ.σ. του NOESIS τιμώντας σε ειδική λιτή εκδήλωση τους ανθρώπους που χρόνια τώρα στηρίζουν τον φορέα στο, ομολογουμένως, εξαιρετικό έργο που έχει να παρουσιάσει. • Πολιτικοί, αρχιτέκτονες, δωρητές, δημοσιογράφοι, ΜΜΕ, φίλοι πήραν από μια πλακέτα σαν ενθύμιο για τη ψηφίδα που έβαλε ο καθένας για το καλύτερο μουσείο του είδους στη χώρα. Μεταξύ αυτών και το «Κεντρί»… • Στο ΕΚΕΒΙ απέρριψε τον διορισμό του στη θέση του Μάρκαρη και του προέδρου ο εκδότης Σάμης Γαβριηλίδης υποστηρίζοντας ότι το νέο δ.σ. θα πρέπει να τοποθετηθεί μετά τις εκλογές για να τυγχάνει της εμπιστοσύνης του νέου υπουργού Πολιτισμού. Η θητεία της Κατρίν τελειώνει στα τέλη του χρόνου και η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου περιμένει πάλι τις βουλές των κυρίων της… Βουλής. • Κουίζ: ποιο κάποτε πράσινο στέλεχος του πολιτισμού της Θεσσαλονίκης θεωρεί σίγουρη την επιστροφή του στο προσκήνιο την 5η Οκτωβρίουυ; • Καταπληκτική η Λουθ Καζάλ που ήρθε για τα Δημήτρια και η βροχή την έστειλε από το Θέατρο Δάσους στο Βελλίδειο. Πάνω από 2.000 άτομα τη χειροκρότησαν την ώρα που ερμήνευε καταπληκτικά το «Un Ano de Amor» από την ταινία «Ψηλά τακούνια» του Αλμοδόβαρ. • Άλλα τέσσερα cd (συν τρία περσινά) έχει προγραμματίσει για ηχογράφηση η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, όπως αποκάλυψε ο καλλιτεχνικός διευθυντής Μύρων Μιχαηλίδης: το τρίτο και τέταρτο κοντσέρτο του Μπετόβεν με σολίστ τον Τσικολίνι, το «Χαμόγελο της Τζοκόντας» του Μ. Χατζιδάκι, έργα του Μαλιπιέρο σε πρώτη παγκόσμια ηχογράφηση και την Sweet Suite του Ν. Κυπουργού. • Μπράβο και για τη δημοσιοποίηση ολόκληρου του προγραμματισμού μέχρι του χρόνου τον Ιούλιο. Συμβαίνει για πρώτη φορά στα 50 χρόνια της ΚΟΘ. • Πάει ο Πάτρικ Σουέιζ, ταυτισμένος με τη γενιά που βίωσε την εφηβεία της στη δεκαετία του ’80 μέσα από τις ταινίες «Dirty Dancing» και «Ghost». Αν το σινεμά είναι βγαλμέν από τη ζωή, τότε είναι σίγουρο ότι θα μας βλέπει, θα μας τσιμπάει και θα μας σκουντάει από κάπου εκεί ψηλά… Μπιιιιιιζ…
Την Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2009, στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, ώρα 21.00, ο Ivo Pogorelich (Ίβο Πογκορέλιτς), ο «Διόνυσος του πιάνου», διεθνώς αναγνωρισμένος ως ένας από τους σημαντικότερους πιανίστες της εποχής μας, που ξεχωρίζει για την ποιητική του εσωτερικότητα, την ασύλληπτη δεξιοτεχνία του και τις εντυπωσιακές αντισυμβατικές ερμηνείες του, θα συμπράξει για πρώτη φορά με την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης υπό τη διεύθυνση του Μύρωνα Μιχαηλίδη, ενός από τους πιο επιφανείς μαέστρους της νεότερης γενιάς. Η συναυλία θα πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο των MΔ΄ Δημητρίων. Στο πρώτο μέρος της συναυλίας ο Ivo Pogorelich και η Κ.Ο.Θ. θα συμπράξουν στο Κοντσέρτο αρ. 2 για πιάνο και ορχήστρα του Sergei Rachmaninov, ένα από τα δημοφιλέστερα κοντσέρτα που συναρπάζει με τη ρομαντική του ατμόσφαιρα και την αστείρευτη μελωδικότητά του. Στο δεύτερο μέρος της συναυλίας η Κ.Ο.Θ. θα ερμηνεύσει τη Συμφωνία αρ. 3 του Sergei Rachmaninov, ένα έργο που συνδυάζει το ρομαντικό λυρισμό με μοντέρνα στοιχεία. Η συναυλία αυτή αναμένεται να αποτελέσει μια μεγάλη στιγμή για την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης!
ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ Εισιτήρια για τη συναυλία διατίθενται στο Ταμείο της Κ.Ο.Θ. στην Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών: Δευτέρα έως Παρασκευή 10:00-16:00. Την ημέρα της συναυλίας το Ταμείο της Κ.Ο.Θ. θα λειτουργήσει στο χώρο της συναυλίας (Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης), από τις 19:00 έως τις 21:00. Τιμές εισιτηρίων: €30,00 -25,00 -20,00 & μειωμένο-ομαδικό €20,00 -15,00. Οικογενειακό €60 -50,00 -40,00. Επίσης, εισιτήρια προπωλούνται από τα εκδοτήρια της πλατείας Αριστοτέλους και από τα καταστήματα i-stores (www.i-stores.gr). Τηλ. πληροφοριών και κρατήσεων εισιτηρίων i-stores: 80111151617 (αστική χρέωση). Πληροφορίες ταμείου: 2310-236 990.
Οι εκδόσεις "Μπαρμπουνάκη" και ο Βαγγέλης Πλάκας σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου "Οι Αγωνίες της 'Μέσης Πολιτείας'" που θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου και ώρα 19:00 στο Μορφωτικό Ίδρυμα της ΕΣΗΕΜ-Θ (Μορκεντάου 1 με Λεωφόρο Νίκης). Το βιβλίο θα παρουσιάσουν οι: Θόδωρος Καράογλου, βουλευτής ΝΔ Β' Θεσσαλονίκης Χάρης Τσιόκας, βουλευτής ΠΑΣΟΚ Β' Θεσσαλονίκης Ανδρέας Γιαννακουδάκης, αντιπρύτανης ΑΠΘ Δημήτρης Βασιλειάδης, πολιτικός αναλυτής Θα συντονίσει ο δημοσιογράφος Αντώνης Οραήλογλου.
Δεν είμαι από εκείνους που ενθουσιάστηκαν από την παρουσία των πολιτικών αρχηγών των δύο μεγάλων κομμάτων στη ΔΕΘ. Ούτε του ενός ούτε του άλλου. Ακόμη κι αν οι γαλάζιοι επιτελείς επικαλούνται το επιχείρημα ότι ο πρωθυπουργός είπε όλη την αλήθεια στο λαό, αυτό δεν σημαίνει συγχωροχάρτι. Επιπλέον προκύπτουν λογικά ερωτήματα. Δηλαδή μέχρι τώρα δεν την έλεγε την αλήθεια; Και γιατί όλα αυτά που λέει τώρα ότι θα κάνει, όχι τα οικονομικά αλλά τα θεσμικά, εκείνα που επανιδρύουν νοοτροπίες, εκείνα που δεν χρειάζονται δανεισμούς και εξτρά κονδύλια αλλά πολιτική βούληση; Η επιλογή της τακτικής «θα πω την αλήθεια κι ας πονάει» έχει πολλά τρωτά, δεδομένου ότι αυτός που την επικαλείται δυστυχώς είναι αυτός που κυβερνά εδώ και πέντε χρόνια. Από την άλλη, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ εμφανίστηκε χωρίς σχέδιο εξόδου από την διεθνή οικονομική κρίση. Γενικόλογος, χωρίς στέρεα επιχειρήματα, αποφεύγοντας να απαντά επί της ουσίας, υποσχέθηκε αντί του καραμανλικού «παγώματος» των μισθών κάτι ψιλά το μήνα, ενώ για το μείζον θέμα των συμβασιούχων που αφορά χιλιάδες οικογένειες και δημιουργήθηκε από το ΠΑΣΟΚ δεν είπε κουβέντα. Το μόνο που πέτυχε ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ ήταν να κερδίσει τον τίτλο του επελαύοντα προς το Μέγαρο Μαξίμου, από τα διάφορα κέντρα της διαπλοκής, που είπε κι ο Σάββας Τσιτουρίδης μόλις ανακοινώθηκε ότι κόβεται από τα ψηφοδέλτια τη ΝΔ. Πιστεύω ότι κανείς από τους δύο δεν έπεισε ότι μπορεί αλλάξει κάτι. Ότι τα δύο μεγάλα κόμματα μπορούν να πετύχουν την επανίδρυση (2004), τον εκσυγχρονισμό (1997) ή όπως αλλιώς θα το περιγράψουν τα επικοινωνιακά επιτελεία. Δεν αρκούνε πια τα ωραία λόγια, ο κόσμος το ‘χει ψιλιαστεί το παιχνίδι της επικοινωνίας. Οι κυβερνήσεις έκαναν τον κύκλο τους, οι σημερινοί 25άρηδες έχουν δει και τα δύο μεγάλα κόμματα να κυβερνούν. Σε δυο χρόνια, ίσα που θα λήγει η «κρίσιμη διετία» όπως την οριοθέτησε ο Καραμανλής, θα κλείνουμε 30 χρόνια λιτότητας. Μια γενιά μεγαλωμένη μέσα στη λιτότητα, μέσα στην ακλόνητη (;) χλιδή των δημοσίων δαπανών, με τα ίδια πρόσωπα να διαχειρίζονται τις τύχες μας. Εκτός από τα μαλλιά του Κώστα που πέσανε και του Γιώργου που ασπρίσανε, καμία ουσιαστική αλλαγή δεν συντελέστηκε όλα αυτά τα χρόνια. Οι πολιτικοί τέθηκαν εκτός ζωής, και η ζωή μακριά από την πολιτική. Ελάχιστα ενδιαφέρει τον πολύ κόσμο αν θα κατεβεί ο Τσιτουρίδης ή αν θα κοβόταν ο Μπασιάκος. Κι όμως είναι κυρίαρχο θέμα στην επικοινωνία των κομμάτων. Πως, λοιπόν, να ελπίζει ένας νέος άνθρωπος που άκουσε τους δύο πολιτικούς αρχηγούς στη ΔΕΘ ότι η καλύτερη μέρα δεν θα αργήσει;
-Να που τα Δημήτρια αγγίξανε τον κόσμο τους! Με τη βοήθεια των Φίλων τους που πήραν τους δρόμους με τις μπάντες και έδωσαν σε όλους να καταλάβουν ότι κάτι συμβαίνει εδώ. Κάτι καλό. Καλή η ιδέα σου αντιδήμαρχε Βασίλη Γάκη! -Να βλέπεις τον Μπολτ να σκίζει στο διακοσάρι και να φιλά τη γη του Καυτατζογλείου και μετά από λίγη ώρα ν’ ακούς τον Νταλάρα να σκίζει τον ουρανό με τη φωνή του στο Θέατρο Γης. Στιγμές ευτυχίας για τη Θεσσαλονίκη… -Και επισήμως η νέα εφορεία της Όπερας Θεσσαλονίκης η οποία διεκδικεί, όπως και… γνωστά κόμματα, την αυτοδυναμία της σε σχέση με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας. Πρόεδρος όπως είχαμε γράψει η Πηνελόπη Σερδάρη, παλιά στην Κρατική Ορχήστρα και με μεγάλη εμπειρία λόγω της δουλειάς της, ενώ μέλη είναι οι Χρήστος Γρηγοριάδης, Ουρανία Ξυνού-Ρίζου, Αλεξάνδρα Ματθαιουδάκη και Αλεξάνδρα Χαρατσάρη. -Η κ. Σερδάρη εξέφρασε την ελπίδα το νομοσχέδιο για την αυτονόμηση της Όπερας να αποτελέσει πρώτη προτεραιότητα του νέου υπουργού Πολιτισμού. Πρώτον, μας τα ‘παν κι άλλοι –αλλά δεν φταίει η κ. πρόεδρος, φταίνε οι υπουργοί που άλλα λένε κι άλλα κάνουν. -Και δεύτερον: υπουργέ μου, όποιος και να ‘σαι, ό,τι και να ‘σαι, έτοιμο το ‘χουν σε κάποιο συρτάρι πεταμένο να περιμένει τις σφραγίδες του και τις υπογραφές του. Μη το καθυστερείς άλλο γιατί μετά θα βεβαιωθούμε ότι εδώ δεν μπορεί ολόκληρο κράτος τόσα χρόνια να βάλει μια τζίφρα, θα σηκώσει το βάρος ενός νόμου για το ελληνικό σινεμά; Είναι πολλά τα λεφτά Άρη… -Κουίζ: Ποιος διευθυντής πολιτιστικού φορέα θεωρείται βέβαιο ότι δεν θα συνεχίσει τη σταδιοδρομία του σε περίπτωση κυβερνητικής αλλαγής; Μιλάμε για πολύ στάνταρ. -Ο Δημήτρης Σγούρος δεν συνηθίζει να μιλάει έντονα, αν και πάντα διακρίνεται για το θάρρος της γνώμης του. Αυτή τη φορά, μιλώντας στη συνέντευξη Τύπου για την εναρκτήρια συναυλία των Δημητρίων, μίλησε πολύ ελληνοκεντρικά. Τι μας πολεμούν οι ξένοι του απανταχού Έλληνες, τι «εάν προέρχεσαι από μια χώρα που σε προωθούν κυκλώματα, μάνατζερ και θρησκεία, τα πράγματα είναι πιο εύκολα», τι η αποκάλυψη ότι στο ξεκίνημά του ως παιδί θαύμα στην Ελλάδα τον πολεμούσε ο… κρατικός μηχανισμός γιατί ενοχλήθηκαν τα μουσικά τζάκια της εποχής… Σαν φλερτ με τον Καρατζαφέρη! -Από την άλλη, ο Γιώργος Λαζαρίδης είπε μια κουβέντα που πολύ μου άρεσε. «Το ελληνικό κοινό είναι κουρασμένο μέσα σε μια γενικότερη κατάσταση κούρασης. Εμείς ως καλλιτέχνες πρέπει να δώσουμε μια νότα ελπίδας σε αυτή την κουρασμένη κοινωνία» είπε κι έδωσε μια εναλλακτική απάντηση στο μεγάλο ερώτημα για το ρόλο του καλλιτέχνη την σήμερον ημέραν! -Η 5η Οκτωβρίου δεν θα είναι σημαντική μόνο για τους δελφίνους στο πράσινο και στο μπλε κόμμα, αλλά και για την πίσω αυλή του Αρχαιολογικού Μουσείου, που ανακατασκευάστηκε αλλά δεν πρόλαβε να εγκαινιαστεί, για το Μουσείο της Αρχαίας Αγοράς, για το κτιριακό συγκρότημα αποθηκών και εργαστηρίων του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος στη Νέα Ραιδεστό. Τα αρχαία ρίχνουν λευκό, σε ένδειξη διαμαρτυρίας! -Γράφαμε την προηγούμενη φορά για στελέχη του πολιτισμού που ήπιαν πολλούς καφέδες στο γνωστό μεγάλο ξενοδοχείο στη διάρκεια των γαλάζιων ημερών προκειμένου να διασφαλίσουν την τακτοποίηση των εκκρεμοτήτων. Μάθαμε λοιπόν από το ρεπορτάζ ότι ορισμένοι περίμεναν ακόμη και ξεχωριστό κωδικό για να πάψουν να «ζητιανεύουν» ακόμη και τα… λειτουργικά τους έξοδα. -Αλλά τώρα μετά την 4η Οκτωβρίου παιδιά, πάλι από την αρχή, άντε να ενημερώσετε τον ανενημέρωτο που θα γίνει υπουργός, άντε και μη λάχει κανένας δελφίνος και δεν θα ‘χει μυαλό για τέτοια, άντε και να προσπαθείτε πάλι να πείσετε τον κ. υπουργό ότι δεν είστε χαραμοφάηδες (Πάγκαλος, Τατούλης, Λιάπης το ‘χαν πει ξεκάθαρα) σαν να μην συνέβη τίποτε όλα αυτά τα χρόνια… Άιντε μπιιιιιιζ!
Κυκλοφορεί τη Δευτέρα το πρώτο φύλλο της δωρεάν διανεμόμενης εφημερίδας με τίτλο "Karfitsa". Ημερήσια, πολιτική, αποκαλυπτική, σατιρική εφημερίδα με τη δημοσιογραφική ομάδα της εφημερίδας "Κεντρί της Μακεδονίας" θα διανέμεται σε 50.000 σε όλο το νομό Θεσσαλονίκης.
Φαντασθείτε την επόμενη μέρα. Μια μέρα που δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα είναι πιο εύκολη για τον Γ. Παπανδρέου απ’ ό,τι για τον Κ. Καραμανλή. Η μη αυτοδυναμία συνιστά ήττα του συστήματος που αμφότεροι και τα κόμματά τους συνιστούν. Κι αν δεν επιτευχθεί από κανέναν, τότε δεν αποκλείεται να ανοίξει ο ασκός του Αιόλου. Παρά το γεγονός ότι το αίσθημα αυτοσυντήρησης μαζί με το χιούμορ έρχονται στον άνθρωπο στις πιο δύσκολες στιγμές, στις ώρες ακόμη της καταστροφής, κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος ότι αυτά τα δύο θα λειτουργήσουν διασωστικά για το αύριο των δύο μεγάλων κομμάτων. Θα πεις κανείς «χρειάζεται;». Χρειάζεται να διασωθεί το διπολικό σύστημα; Οι απαντήσεις στην πολιτική δεν είναι απλές, συνήθως δε και κανείς δεν γνωρίζει ποια είναι η σωστή. Ή το σωστό και λάθος στην πολιτική καθορίζεται και από τις εκάστοτε περιστάσεις. Μπορεί ο Αντώνης Σαμαράς να έκανε λάθος όταν από το 1993 επικαλέστηκε το τέλος της μεταπολίτευσης, η διαπίστωσή του όμως ήταν σωστή. Το τέλος της μεταπολίτευσης ήταν ήδη ορατό, απλά βρισκόταν λίγο περισσότερο μακριά μας –σαν τον πιτσιρίκο που νομίζει ότι αν ανέβει στο πεζούλι θα πιάσει τον ουρανό. Έκτοτε, λοιπόν, αυτό μοιάζει ολοένα να πλησιάζει. Ίσως γι’ αυτό αντέχει σήμερα ο Καρατζαφέρης και οι Οικολόγοι ό,τι δεν άντεξε ο Μεσσήνιος ή ο Δ. Τσοβόλας. Το ερώτημα, στη συγκεκριμένη εκλογική αναμέτρηση περισσότερο από κάθε άλλη, είναι αν η λεγόμενη δεύτερη μεταπολίτευση θα βρει τα κόμματα πολυδιασπασμένα και τη χώρα σε κατάσταση ακυβερνησίας ή αν θα αντέξουν τους κραδασμούς ΝΔ και ΠΑΣΟΚ συντεταγμένα γύρω από ένα κοινό εκατέρωθεν συμφέρον. Η ουσία όμως βρίσκεται στην απάντηση. Εάν ισχύσει το δεύτερο τότε το τέλος της μεταπολίτευσης θα καθυστερήσει ακόμη. Εάν ισχύσει το πρώτο, τότε το στοίχημα θα είναι από τις διεργασίες να προκύψουν νέοι ισχυροί συσχετισμοί, ικανοί να ανανεώσουν το πολιτικό προσωπικό και τις δομές του συστήματος. Κι εδώ λοιπόν θα τεθεί το ερώτημα που είπαμε πριν: «Χρειάζεται να διασωθεί το διπολικό σύστημα;». Νομίζω ότι η απάντηση πρέπει να είναι θετική. Κεντροδεξιά – Κεντροαριστερά. Ούτως ή άλλως, αυτές είναι πάντα οι δύο άτυπες μεγάλες ιδεολογικές παρατάξεις, αυτές μπορούν να συνενώσουν δυνάμεις. Στην Ελλάδα όμως έχουμε στρατηγούς, μας λείπουν οι στρατιώτες. Στην Ελλάδα το ζήτημα είναι ποιος θα γίνει αρχηγός (πρόεδρος, διευθυντής κλπ), όχι σε τι ακριβώς θα γίνει αρχηγός. Εξού και η πρόταση Τσίπρα για να κατεβεί το κόμμα του με… 11 αρχηγούς (αρχηγούς ποιων;) στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου. Η πολιτική είναι σαν το ψάρεμα. Θέλει υπομονή. Από την άλλη όμως αυτή η χώρα δεν μπορεί να υπομένει άλλο τις στρεβλώσεις. Θέλει κόμματα χωρίς κομματισμό, πολιτικούς αξιών και αρχών, κοινωνία κανόνων και δικαίου.
Σκληραίνουν το παιχνίδι στη Ρηγίλλης- Πως επιχειρούν να μετατρέψουν την οικονομία σε ατού- Τι δείχνουν οι δημοσκοπήσεις για τους αναποφάσιστους
Η επιλογή της Ρηγίλλης ο Γ. Κουμουτσάκος να παρουσιάζει αντιφατικές δηλώσεις κορυφαίων στελεχών του ΠΑΣΟΚ, εκτιμάται ότι θα συνεχιστεί και δείχνει ακριβώς ότι «οι γαλάζιοι είναι έτοιμοι για πολύ σκληρή μάχη σώμα με σώμα»
Η λυμένη γραβάτα του Κώστα Καραμανλή, η προτροπή για «αγώνα πόρτα - πόρτα» και η φράση «Η μάχη για τις πιο κρίσιμες εκλογές από τη μεταπολίτευση, τώρα μόλις ξεκίνησε» που είπε απευθυνόμενος στους νέους της ΟΝΝΕΔ στο κλειστό γυμναστήριο του Αιγάλεω, αποτυπώνει το κλίμα το οποίο επιχειρεί να διαμορφώσει η Ρηγίλλης ενόψει τον εκλογών της 4ης Οκτωβρίου. Ένας Καραμανλής απελευθερωμένος έχοντας πει την αλήθεια στο λαό για την οικονομία, ένας Καραμανλής που επιχειρεί να πάρει το παιχνίδι πάνω του για να κερδίσει την θετική απάντηση στο μεγάλο δίλημμα των εκλογών «Καραμανλής ή Παπανδρέου».
«Μην προεξοφλείτε το αποτέλεσμα» Στη Ρηγίλλης θεωρούν ότι η μάχη είναι δύσκολη αλλά όχι εκ των προτέρων χαμένη. Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις στελεχών όπως ο Β. Μεϊμαράκης, ο οποίος είχε ταχθεί ανοιχτά κατά των πρόωρων εκλογών πριν την απόφαση Καραμανλή, ότι «καλό είναι να μην βιάζονται όσοι προεξοφλούν ήττα της Νέας Δημοκρατίας». Εκτιμάται ότι η συσπείρωση των στελεχών έχει ήδη επιτευχθεί, αφού ακόμη και στελέχη που δεν ήθελαν τις πρόωρες εκλογές, όπως ο Π. Ψωμιάδης, έχουν μπει στην πρώτη γραμμή του αγώνα για τη συσπείρωση των ψηφοφόρων και την τρίτη θητεία. Την ώρα που παρατηρείται συσπείρωση των γαλάζιων ψηφοφόρων στην επαρχία, μεγάλο στοίχημα θεωρούνται οι αναποφάσιστοι, «όσοι έδειξαν και στις ευρωεκλογές ότι είναι θυμωμένοι με την κυβέρνηση, αλλά δεν έχουν αποφασίσει να ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ», όπως λένε γαλάζια στελέχη. Σύμφωνα με τις «μυστικές» δημοσκοπήσεις που έχει στη διάθεσή της η Ρηγίλλης και τα ποιοτικά τους στοιχεία, το 60-65% των αναποφάσιστων που το 2007 ψήφισαν ΝΔ σκέφτονται πολύ σοβαρά να ψηφίσουν ξανά Νέα Δημοκρατία. Εκτίμηση των επιτελών είναι ότι η επιλογή του Καραμανλή να πει την αλήθεια στο λαό για την οικονομία μπορεί να κερδίσει αυτό το κοινό, που είναι ένα κοινό κριτικό, χωρίς φανατισμούς, «ώριμο» να ξεχωρίσει ποιος έχει σχέδιο για την αντιμετώπιση της κρίσης και ποιος όχι.
«Αντιφάσκει το ΠΑΣΟΚ» Από κει και πέρα, η αυτοδυναμία φαντάζει αδύνατη αυτή τη στιγμή και αυτό είναι το πιθανότερο σενάριο παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Η διαφορά αυτή τη στιγμή κυμαίνεται μεταξύ τριών και τεσσάρων μονάδων και, όπως έλεγε στο «Κεντρί» στέλεχος της τοπικής ΝΔ, είναι αναστρέψιμη υπό προϋποθέσεις. Πάντως, μέχρι την Κυριακή οπότε ο Γιώργος Παπανδρέου θα δώσει την καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου στην 74η ΔΕΘ, η ΝΔ θα κινηθεί πρεσσάροντας ιδιαίτερα στο θέμα της οικονομίας, που αναμένεται να είναι και το κεντρικό θέμα της προεκλογικής καμπάνιας. Ήδη από την περασμένη Τρίτη, ο εκπρόσωπος Τύπου Γιώργος Κουμουτσάκος έδωσε το στίγμα επιχειρώντας να καταδείξει ότι το ΠΑΣΟΚ δεν έχει σχέδιο ούτε για την κρίση ούτε για την οικονομία, ότι πολλά εικοσιτετράωρα μετά την παρουσία του Καραμανλή στη ΔΕΘ όπου ανέλυσε τις πρωτοβουλίες της ΝΔ στην οικονομία η Ιπποκράτους δεν έχει κατορθώσει να δώσει κανέναν σοβαρό αντίλογο, ότι στο ΠΑΣΟΚ εκτός από σχέδιο δεν έχουν καν κοινή γραμμή. Η επιλογή της Ρηγίλλης ο Γ. Κουμουτσάκος να παρουσιάζει αντιφατικές δηλώσεις κορυφαίων στελεχών του ΠΑΣΟΚ, εκτιμάται ότι θα συνεχιστεί και δείχνει ακριβώς ότι «οι γαλάζιοι είναι έτοιμοι για πολύ σκληρή μάχη σώμα με σώμα». Η άποψη που θέλει να περάσει η ΝΔ είναι ότι «ο πρωθυπουργός, επί πεντέμισι χρόνια, αναζήτησε τη συναίνεση της αξιωματικής αντιπολίτευσης για τις αναγκαίες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις για το καλό των πολιτών και της πατρίδας μας. Απέναντί του είχε την προσχεδιασμένη στρατηγική του ‘‘όχι σε όλα’’». Παράλληλα, στη ΝΔ θα επιχειρήσουν να αποδυναμώσουν το ΛΑΟΣ του Γ. Καρατζαφέρη, ώστε αν μη τι άλλο να μειώσουν τις διαρροές προς τα δεξιά. Η θέση του Κώστα Καραμανλή στη ΔΕΘ που απέκλεισε τη συνεργασία μιλώντας και πάλι για άκρα, μπορεί να προκάλεσε κάποιες χλιαρές αντιδράσεις από στελέχη της ΝΔ, όμως θεωρείται ως μια επιβεβαίωση του ξεκάθαρου πολιτικού λόγου με τον οποίο έχει επιλέξει να απευθύνεται στο λαό ο Καραμανλής ποντάροντας στην «ωριμότητα των πολιτών».
Τα ψηφοδέλτια και τα ντιμπέιτ Ικανοποίηση, επίσης, επικρατεί στη Ρηγίλλης για το γεγονός ότι όσον αφορά στα ψηφοδέλτια, που αναμένεται να ολοκληρωθούν μέχρι την Κυριακή, το τοπίο ξεκαθαρίζει από μόνο του. Πρώτα ο Μ. Λιάπης, μετά ο Γ. Βουλγαράκης ακολούθησαν τον Θ. Ρουσόπουλο που έφυγε νωρίς, διαχέοντας εμμέσως και στα υπόλοιπα στελέχη που ενεπλάκησαν σε περίεργες ιστορίες το μήνυμα των «καθαρών ψηφοδελτίων». Όσο για το ντιμπέιτ, τις τηλεοπτικές αναμετρήσεις μεταξύ των πολιτικών αρχηγών, αυτή τη στιγμή το μόνο σίγουρο είναι θα γίνει με διαφορετικό τρόπο, χωρίς να αποκλείεται και η συμμετοχή δημοσιογράφων από τις εφημερίδες. Η ΝΔ έχει προτείνει να γίνουν -πλέον αυτών με τη συμμετοχή όλων των πολιτικών αρχηγών- δύο ντιμπέιτ μεταξύ Καραμανλή - Παπανδρέου, κάτι που δεν έχει απορριφθεί από το ΠΑΣΟΚ. Αντίθετα είναι τα μικρά κόμματα στο ντιμπέϊτ των δύο, εκτιμώντας ότι θα συμβάλλουν στην πόλωση και την ενδυνάμωση του δικομματισμού.
• Δεν ήτανε γραφτόοο, δεν ήτανε γραφτόοο, τη Σαλονίκη να επισκεφτώ! • Κηδεύτηκε ο Μάικλ Τζάκσον… Όχι, το μάρκετινγκ δεν τελείωσε. Πωλήθηκε το γάντι του έναντι 49.000 ευρώ. Στις εννιά του μακαρίτη / άλλον έβαλαν στο σπίτι. • «Μετά την προκήρυξη πρόωρων εθνικών εκλογών, οι διαβουλεύσεις αυτές (σ.σ. για το νόμο περί κινηματογράφου) παγώνουν, κάνοντας φανερό ότι η διεξαγωγή του Φεστιβάλ θα γίνει με την ισχύουσα νομοθεσία» αναφέρει σε ανακοίνωσή του το Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Προβλέπω ότι θα υπάρχει και ημερίδα με θέμα «Διάγγελμα και σινεμά». • «Το Φεστιβάλ έχει τη θέληση και είναι σε θέση να φιλοξενήσει όλες τις ελληνικές ταινίες στην 50η του επετειακή διοργάνωση» συμπληρώνει η ανυπόγραφη ανακοίνωση που εστάλη από το Γραφείο Τύπου. • Είναι κακό να μην πιστεύεις ούτε ο ίδιος αυτό που γράφεις… • Δεν ήτανε γραφτό, πάντως, για τον Αντώνη Σαμαρά να επισκεφθεί τη Θεσσαλονίκη ως υπουργός Πολιτισμού. Περίμενε μήνες, προετοιμάστηκε σκληρά, έφτιαξε τριήμερο πρόγραμμα, αλλά τον πρόλαβαν οι πρόωρες εκλογές. • Και τον περίμεναν με αγωνία εδώ στη Θεσσαλονίκη οι άνθρωποι του πολιτισμού. Βλέπεις, το ΥΠΠΟ χωρίς Σαλονικιό υπουργό ή γενικό γραμματέα ούτε βλέπει ούτε ακούει Θεσσαλονίκη. Ο Αντώνης εξαίρεση. Αλλά δεν πρόλαβε να έρθει. Κι έμεινε και το κινηματογραφικό νομοσχέδιο πάλι στο συρτάρι. άντε τώρα η Δέσποινα να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά και τις ελληνικές ταινίες στις αίθουσες του Φεστιβάλ. • Μισό εκατομμύριο επισκέπτες σε δύο μόλις μήνες με το 60% να προέρχεται από το εξωτερικό, είναι μεγάλη υπόθεση και σημαίνει ότι είσαι διεθνές μουσείο. Εμ, Νέο Μουσείο Ακρόπολης είναι αυτό! • Καλή δουλειά από τον Αντώνη Σαμαρά και τους συνεργάτες του. Αλλά δεν πρόλαβαν να το χαρούν λόγω εκλογών. Θα μου πεις άλλοι (φορείς) δεν πρόλαβαν να πάρουν τα λεφτά τους, όσα περίμεναν να προς εκταμίευση… • Και ξημεροβραδιάστηκαν στο γνωστό μεγάλο ξενοδοχείο μπας και καταφέρουν να πείσουν τον κ. Δραβίλλα να βάλει τις τελικές υπογραφές. • Διότι σου λέει αν έρθουν οι άλλοι, πάλι καλά. Αν υπάρξει ακυβερνησία τι γίνεται; Θα κλείσουμε; Φράγκο δεν θα δούμε για κανένα χρόνο. Άδικο έχουν; • Ο συνεργάτης της στήλης «Βιβλιοφόρος», το γνωστό βιβλιοπωλείο της Χαριλάου, παίρνει μέρος στην 74η ΔΕΘ με υπαίθριο περίπτερο στο χώρο λιανικής γύρω από το Αλεξάνδρειο (λειτουργία μέχρι αύριο 10:00-22:00). • Δύο ασημένιες «μπουκάλες» βρήκε η κ. Παλιαδέλη και το επιτελείο της στη Βεργίνα. Η μία βρέθηκε, λέει, στον τάφο του Πρίγκιπα της Μεγάλης Τούμπας. Τούμπα libre! • Νέες διοικήσεις τοποθετήθηκαν σε πολιτιστικούς φορείς που παρέμεναν ακέφαλοι εδώ και μήνες. Πηνελόπη Σερδάρη πρόεδρος στην Όπερα Θεσσαλονίκης, Περικλής Πηλείδης πρόεδρος στο Μουσείο Φωτογραφίας. Αυτά μάθαμε. Τίποτε δεν ανακοινώθηκε επισήμως. Γιατί τόση κρυψίνοια; • Παπαγεωργόπουλος και Γάκης παρουσίασαν και το πρόγραμμα των 44ων Δημητρίων. Πολλές δυνατές εκδηλώσεις, αντίλογος ελάχιστος, κάποιοι γκρινιάζουν για ορισμό καλλιτεχνικό διευθυντή αλλά δεν έχει κι αυτός τα προβλήματά του; Ποιος θα είναι και ποιες οι επιλογές του; Μήπως εκεί δεν θα υπάρχει γκρίνια; Και δεν θα υπάρχουν προβλήματα; Απόψεις υπάρχουν, αλλά καλά είναι να τις σεβόμαστε εκατέρωθεν. • Η πόλη πάντως γεμίζει από Δευτέρα κόκκινες και μπλε υπέροχες φιγούρες που παραπέμπουν στα Δημήτρια. Μια πρωτοβουλία που δίνει τον τόνο της γιορτής. Εξαιρετική ιδέα. Μπιιιιιιιιζ!
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ Γ. ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗ - Γ. ΚΑΛΑΪΤΖΟΓΛΟΥ ΣΤΟ "ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ" ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΕΡΑΣΕ Με τη μοριοδότηση βρήκε δουλειά κτηνιάτρου ο Δ. Γαλαμάτης, ο οποίος θα επιχειρήσει να εκλεγεί στις προσεχείς εκλογές. Από τα έδρανα στη... βιοπάλη
Mε τι ασχολήθηκαν επαγγελματικά δέκα βουλευτές - υπουργοί οι οποίοι δεν εξελέγησαν στις εκλογές του 2004 και του 2007
Δεκάδες βουλευτές φαίνεται ότι θα αλλάξουν συνήθειες μετά την 4η Οκτωβρίου, αναγκασμένοι να προσαρμοστούν στη ζωή εκτός Βουλής... Από τα νομοσχέδια, τις επιτροπές και τα παράθυρα της τηλεόρασης, θα βρεθούν στο κυνήγι για τον επιούσιο.
Για πολλούς πρώην βουλευτές η προσγείωση στην πραγματικότητα αποδεικνύεται δύσκολη, κάποιοι αναγκάζονται να κυνηγήσουν το μεροκάματο, άλλοι επιστρέφουν στον πρότερο επαγγελματικό βίο, ενώ οι πλέον τυχεροί αποτυχόντες βρίσκουν καταφύγιο ως πρόεδροι σε φορείς και οργανισμούς του Δημοσίου βεβαίως - βεβαίως...
«Θύματα» της ανανέωσης. Δεν είναι τυχαίο ότι δεκάδες βουλευτές αποστρέφονταν μετά βδελυγμίας τις πρόωρες εκλογές, καθώς χάνονται δικαιώματα, προνόμια, μισθοί, οδηγοί και... παρατρεχάμενοι. Ιδιαίτερα έντονες ήταν οι αντιδράσεις στη ΝΔ, καθώς αναμένεται ότι από τους 152 νυν βουλευτές περισσότεροι από το 1/3 δεν θα επανεκλεγούν.
Σε χαμηλότερους τόνους, κάτι ανάλογο ισχύει και στο ΠΑΣΟΚ, καθώς παρά την προβλεπόμενη εκλογική νίκη, πολλά παλαιά στελέχη αισθάνονται την καρέκλα να τρίζει από επερχόμενες νέες δυνάμεις. Δεν είναι, άλλωστε, λίγες οι περιπτώσεις πρώην υπουργών που, όταν δεν εξελέγησαν το 2004 ή το 2007, άρχισαν να παλεύουν για τον επιούσιο. Τώρα πολλοί ήδη ετοιμάζονται για τον Οκτώβριο με την ελπίδα της επανεκλογής.
Δ. ΓAΛAMATHΣ Mέσω του AΣEΠ βρήκα δουλειά κτηνιάτρου στη Nομαρχία Πιερίας
«Εναν μήνα μετά τις εκλογές είδα τις ανακοινώσεις του ΑΣΕΠ για θέσεις κτηνιάτρου και έκανα τα χαρτιά μου», λέει ο πρώην βουλευτής ΝΔ στη Θεσσαλονίκη. «Τελικά μετά 1,5 χρόνο βγήκαν τα αποτελέσματα και πέρασα σε φορείς 6-7 νομαρχιών με μοριοδότηση. Εν τω μεταξύ, όλο αυτό το διάστημα η κατάσταση δεν ήταν εύκολη. Εργάστηκα ως ελεύθερος επαγγελματίας με αντικείμενο τα παραγωγικά ζώα, ενώ δίδασκα στα ΤΕΙ Θεσσαλονίκης ως εξωτερικός συνεργάτης. Τον Φεβρουάριο του 2009 ορκίστηκα στη Νομαρχία Πιερίας για να εργαστώ ως κτηνίατρος. Αρχικά δεν σκέφτηκα κάποια υψηλή θέση σε δημόσιο οργανισμό, καθώς μπήκα στην πολιτική για να υπηρετήσω και όχι για να πάρω μια θέση στο κράτος. Λίγο μετά τον διορισμό μου, ο υπουργός Παιδείας μου ανέθεσε καθήκοντα αντιπροέδρου στον Οργανισμό Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης και έκανα παύση της οργανικής θέσης στη νομαρχία. Στην πορεία ήρθαν και άλλα αποτελέσματα, όπου πέρασα στον Ελληνικό Οργανισμό Γάλακτος και Κρέατος. Παραιτήθηκα από τη νομαρχία και επέλεξα ως οργανική θέση τον ΕΟΓΚ, απ’ όπου έχω κάνει παύση όσο βρίσκομαι στον ΟΕΕΚ», λέει αποφασισμένος να ξαναδοκιμάσει την τύχη του ως υποχρέωση προς τους 23.000 ψηφοφόρους του, ενώ διατηρεί γραφείο με χαμηλό ενοίκιο που λειτουργεί με εθελοντές.
Τετάρτη, 2 Σεπτεμβρίου 2009, ώρα 8 και κάτι, ώρα δελτίων ειδήσεων. Ο πρωθυπουργός της χώρας απευθύνει διάγγελμα στον ελληνικό λαό. Ήδη από τις προηγούμενες μέρες η πραγματοποίηση του διαγγέλματος έχει προαναγγελθεί από τα ΜΜΕ. Τα τηλεοπτικά κανάλια έχουν τρελαθεί στα εκλογικά σενάρια. Τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων προαναγγέλλουν εκλογές στις 4 Οκτωβρίου. Πανικός. «Όλοι» ασχολούνται με το θέμα. Τετάρτη, 2 Σεπτεμβρίου 2009, ώρα 8 και κάτι, ώρα δελτίων ειδήσεων. Μεγάλο εμπορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης σφύζει από ζωή και κόσμο που πίνει τον καφέ του, ψωνίζει, κάνει βόλτες, αδιαφορεί για τα δελτία ειδήσεων, δεν φαίνεται να νοιάζεται για το πρωθυπουργικό διάγγελμα. Είναι ένας «άλλος» κόσμος, είναι ο κόσμος που στις ευρωεκλογές πήγε παραλία αντί κάλπη, είναι ένα άλλο κοινό που δεν ενδιαφέρεται για το αν θα γίνουν εκλογές, ένα κοινό που κουράστηκε από την ασυνέπεια του πολιτικού κόσμου και την εκλογολογία; Τελικά σε ποιον ελληνικό λαό απευθύνθηκε ο πρωθυπουργός; Από ποιους πολίτες θα ζητήσουν την ψήφο οι υποψήφιοι βουλευτές; Με ποιον τρόπο; Τι θα τους προτείνουν; «Αν αρνηθούμε την αλήθεια, αν πιστέψουμε πως έχουμε στη διάθεσή μας ευχάριστες και ανώδυνες λύσεις, τότε το κόστος για τον τόπο, για όλους τους πολίτες, θα γίνει δυσβάσταχτο» είπε ο Καραμανλής. «Οι πολίτες καλούνται να αποφασίσουν. Εμείς επενδύουμε στην ωριμότητά τους» συμπλήρωσε. Ο Παπανδρέου μίλησε για αρχές και αξίες, για σύγκρουση με κάθε κατεστημένο, για μια νέα ενότητα των Ελλήνων. Το δυστύχημα και για τους δύο είναι ότι ο κόσμος έχει αποφασίσει από πριν ότι 35 χρόνια μετά την μεταπολίτευση -με τα δύο μεγάλα κόμματα να εναλλάσσονται στην εξουσία και να μοιράζονται ευθύνες για τα καλά και για τα κακά στον τόπο- δεν τον ενδιαφέρει αν θα είναι πάνω Καραμανλής ή Παπανδρέου (το ’63 είναι πολύ παρελθόν πια). Τον ενδιαφέρει την επομένη των εκλογών, όποιος εκλεγεί, να έχει τον πολιτικό τσαμπουκά να τιμήσει στο ελάχιστο τον πολιτικό του λόγο ως πολιτικός άντρας. Να πάψει η ασυνέπεια των πολιτικών. Να κάνει πράξει όσα αυτονόητα στην Ελλάδα είναι ακόμη λόγια. Να λύσει προβλήματα που κάνουν την καθημερινότητα του Έλληνα να μοιάζει Κάιρο, Βαγδάτη, Καράτσι αντί Βαρκελώνη, Βιέννη, Μπρυζ. Να πάψουν να μεγαλώνουν γενιές και γενιές πια με λιτότητα, σύρσιμο, γλείψιμο και ρουσφέτι. Οι μεν το βάφτισαν εκσυγχρονισμό, οι δε επανίδρυση. Ένα και το αυτό. Κανείς τους δεν το ‘κανε πράξη. Κανείς τους δεν τόλμησε να συγκρουστεί με την αντίδραση. Κανείς τους δεν πίστεψε στ’ αλήθεια ότι το να πάει σε μια ολοκληρωμένη μεταρρύθμιση στην Παιδεία ή σε μια σοβαρή διοικητική μεταρρύθμιση δεν συνεπάγεται πολιτικό κόστος πια αλλά πολιτικό όφελος. Μπορεί άραγε να γίνουν όλα αυτά μια κοινωνία μετρίων, σε μια κοινωνία όπου ο δημοσιογράφος γίνεται δικαστής, ο δικαστής συνδικαλιστής και ο συνδικαλιστής υπουργός; Αν μη τι άλλο, πολίτες και πολιτικοί μπορούμε να αισιοδοξούμε. Οι πρώτοι επειδή δεν έχουμε τίποτα καλύτερο να κάνουμε, οι δεύτεροι επειδή τον Οκτώβριο δεν έχει παραλίες…
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Κεντρί της Μακεδονίας" σήμερα Σάββατο 5/9/2009.
[Αντιγραφή από το www.nd.gr] Ο Πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής, απευθύνθηκε σήμερα στις Ελληνίδες και τους Έλληνες:
«Ελληνίδες, Έλληνες,
Η χώρα βρίσκεται μπροστά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Είναι λοιπόν η ώρα να συνειδητοποιήσουμε όλοι την πραγματικότητα και να πάρουμε σημαντικές αποφάσεις. Και αυτό αφορά τόσο την ηγεσία του τόπου, όσο και ολόκληρη την κοινωνία.
Ήδη οι συνέπειες της διεθνούς οικονομικής κρίσης είναι ορατές. Και η αλήθεια είναι πως έχουμε δύο πολύ δύσκολα και κρίσιμα χρόνια μπροστά μας.
Αν αρνηθούμε την αλήθεια αυτή, αν πιστέψουμε πως έχουμε στη διάθεση μας ευχάριστες και ανώδυνες λύσεις, τότε το κόστος για τον τόπο, για όλους τους πολίτες, θα γίνει δυσβάσταχτο.
Οι αυταπάτες μπορεί να ανακουφίζουν προσωρινά. Δεν λύνουν όμως τα προβλήματα. Τα επιδεινώνουν.
Μπροστά στην δύσκολη αυτή πραγματικότητα, γίνεται φανερό πως υπάρχει μόνο ένας δρόμος που προσφέρει ελπίδα και προοπτική: Να πάρουμε, χωρίς καθυστερήσεις, χωρίς παλινωδίες, όλα τα αναγκαία μέτρα για την αντιμετώπιση των προβλημάτων. Με σχέδιο και βούληση. Να χτίσουμε τα γερά θεμέλια που θα μας βγάλουν από την κρίση πιο δυνατούς. Όχι πρόσκαιρα. Αλλά μακροχρόνια.
Η ελπίδα και η προοπτική βρίσκονται στα χέρια μας. Όμως δεν χαρίζονται. Διεκδικούνται και κερδίζονται. Εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν. Εξωπραγματικές και συνεπώς ανεφάρμοστες υποσχέσεις δεν βοηθούν. Τα αναγκαία μέτρα δεν είναι ευχάριστα. Όμως μόνο αυτά μπορούν να διασφαλίσουν την πρόοδο του τόπου προς όφελος όλων των πολιτών.
Οι πιο δυσάρεστες συνέπειες της διεθνούς κρίσης έχουν φτάσει, με κάποια καθυστέρηση, στην χώρα μας. Είναι σαφές πως το 2010 θα είναι ένας χρόνος πολύ δύσκολος, αλλά και καθοριστικός για την πορεία της οικονομίας τα επόμενα χρόνια. Αν δεν δράσουμε άμεσα, οι κίνδυνοι θα είναι μεγάλοι.
Βεβαίως, οι επιπτώσεις της κρίσης θα μπορούσαν να είναι ακόμα πιο επώδυνες, αν η οικονομία τα τελευταία χρόνια δεν είχε κάνει ουσιαστικά βήματα προόδου. Βήματα, που λειτούργησαν ως ασπίδα στις χειρότερες συνέπειες της κρίσης. Γι’ αυτό η ύφεση δεν υπήρξε τόσο βαθιά όσο σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Γι’ αυτό η ανεργία, παρ’ όλο που έχει αυξηθεί, δεν πήρε εκρηκτικές διαστάσεις όπως συνέβη σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες.
Επίσης, τα άμεσα μέτρα που πήραμε με το ξέσπασμα της διεθνούς κρίσης είχαν θετικά αποτελέσματα. Η εγγύηση των καταθέσεων απέτρεψε τον πανικό. Η ενίσχυση της ρευστότητας της οικονομίας συνέτεινε στη μείωση των προβλημάτων που προκάλεσε η χρηματοπιστωτική κρίση. Ειδικότερα μέτρα σε συγκεκριμένους κρίσιμους κλάδους, όπως στον τουρισμό, και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, βοήθησαν τόσο στην οικονομία, όσο και στην απασχόληση.
Παρ’ όλα αυτά, η οικονομία μας εξακολουθεί να αντιμετωπίζει παθογένειες δεκαετιών. Κάνοντας αυτοκριτική, δέχομαι ότι σε κάποιους τομείς θα έπρεπε, ως Κυβέρνηση, να κάνουμε βαθύτερες τομές, έστω και με κόστος εντονότερων αντιδράσεων αντιπολίτευσης και συνδικάτων. Είναι άλλωστε γνωστό πως η Αξιωματική Αντιπολίτευση, που κυβέρνησε για δεκαετίες, δεν κάνει καμμιά αυτοκριτική. Και αυτό, παρά το ότι κληροδότησε στο τόπο βαρύτατα φορτία, όπως ένα σαθρό δημόσιο τομέα, ένα τεράστιο έλλειμμα και ένα εκρηκτικό δημόσιο χρέος. Και όλα αυτά σε εποχές στις οποίες το διεθνές οικονομικό περιβάλλον ήταν ιδιαίτερο ευνοϊκό.
Όμως το ζητούμενο σήμερα δεν είναι η απόδοση ευθυνών, που αφορούν τα χρόνια πριν την διεθνή κρίση. Αυτό άλλωστε δεν ενδιαφέρει τους πολίτες. Ένα ενδιαφέρει και είναι τώρα το ζητούμενο: πώς θα υπερβούμε τα προβλήματα τα δύο δύσκολα χρόνια που έρχονται, χτίζοντας τις βάσεις για μακροχρόνια οικονομική ανάπτυξη του τόπου.
Τρεις είναι οι μεγάλες προκλήσεις για την οικονομία:
Πρώτον, τα επόμενα δύο χρόνια να επιβληθεί ο αυστηρότερος δυνατός έλεγχος στις δημόσιες δαπάνες και να επιτευχθεί η μεγαλύτερη αποδοτικότητα τους. Στο νοικοκύρεμα του κράτους πρέπει να είμαστε άτεγκτοι. Δεν χωρούν εδώ μισά βήματα και συμβιβασμοί.
Δεύτερον, ήρθε η ώρα να υπάρξει – και κυριολεκτώ- πόλεμος κατά της φοροδιαφυγής. Όσες ομάδες και αν ενοχληθούν. Η εκτεταμένη φοροδιαφυγή αποτελεί εστία κοινωνικής αδικίας. Αδυνατίζει το κράτος πρόνοιας. Υπονομεύει την οικονομική σταθερότητα. Και στο ζήτημα αυτό όλες οι κυβερνήσεις έχουμε ευθύνες. Με τον πόλεμο κατά της φοροδιαφυγής, πρέπει ως κοινωνία, να γυρίσουμε σελίδα. Οποιαδήποτε ανοχή στο φαινόμενο αυτό είναι πλέον αδιανόητη.
Τρίτον, τα θεμέλια μιας οικονομίας χτίζονται μόνο με ένα τρόπο: Με διαρθρωτικές αλλαγές που δημιουργούν νέες δομές και λειτουργούν ευεργετικά σε μακροχρόνια βάση, διασφαλίζοντας την οικονομική ανάπτυξη. Αυτές οι τολμηρές διαρθρωτικές αλλαγές πρέπει να προχωρήσουν. Γιατί τις χρειάζεται ο τόπος, όχι γιατί τις ζητάει η Ε.Ε. Βεβαίως οι αλλαγές αυτές θα θίξουν προνόμια. Θα προκαλέσουν αντιδράσεις συμφερόντων. Δεν μπορεί όμως να γίνει ούτε ένα βήμα πίσω. Είναι απαραίτητη προϋπόθεση για μια οικονομία νοικοκυρεμένη, ανταγωνιστική, δυναμική.
Αυτές είναι οι τρεις προτεραιότητες στις οποίες είναι ανάγκη να δώσουμε έμφαση για να κινηθεί η οικονομία της χώρας και να αντιμετωπίσει την πρόκληση της κρίσης. Και τις προτεραιότητες αυτές θα παρουσιάσω αναλυτικά στη ΔΕΘ.
Στόχος μου ήταν όλα αυτά να προχωρήσουν και τα αναγκαία μέτρα να εφαρμοστούν αταλάντευτα μέχρι το τέλος της θητείας αυτής της κυβέρνησης, τον Σεπτέμβριο του 2011. Όμως ένας τέτοιος στόχος είχε μια καθοριστική προϋπόθεση: Να υπάρχει το κατάλληλο πολιτικό περιβάλλον.
Αυτό το περιβάλλον, όπως δυστυχώς διαπιστώνουμε όλοι, δεν υπάρχει πλέον. Και αυτό διότι ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης έχει επανειλημμένα δηλώσει πως θα προκαλέσει εκλογές μέσα σε λίγους μήνες, με αφορμή την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Με την απόφαση αυτή:
Πρώτον, υιοθετεί μια απαράδεκτη στάση: ”Δεν ψηφίζω τον Κάρολο Παπούλια ως Πρόεδρο, εκβιάζω εκλογές και μετά θα τον ψηφίσω”. Πρόκειται για συμπεριφορά με πρωτοφανή μικροπολιτική σκοπιμότητα.
Δεύτερον, με τον εκβιασμό αυτό οδηγεί την χώρα σε αναπόφευκτες εκλογές στις αρχές του 2010 και σε μακρά προεκλογική περίοδο. Είναι συμπεριφορά ακραίας ανευθυνότητας. Απέναντι στους θεσμούς, την οικονομία, τον τόπο.
Η χώρα δεν αντέχει, ειδικά στη σημερινή συγκυρία, μια προεκλογική περίοδο μέχρι τον Φεβρουάριο. Και μάλιστα με μια Αξιωματική Αντιπολίτευση που δυστυχώς πολιτεύεται με ανευθυνότητα και λαϊκισμό. Είναι πασίδηλο πως, από την ώρα που η χώρα οδηγείται, με ευθύνη της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, σε εκλογές σε λίγους μήνες, τα πάντα θα παρασυρθούν στην δίνη ενός έντονα προεκλογικού κλίματος. Και αυτό είναι ό,τι χειρότερο για την οικονομία. Είναι αναπόφευκτο να εγείρονται υπερβολικές διεκδικήσεις και να προκληθούν κοινωνικές εντάσεις. Οι αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές δεν θα είναι εύκολο να προχωρήσουν. Τα αναγκαία μέτρα, η αναγκαία οικονομική στρατηγική, απαιτούν σταθερότητα και ήπιο πολιτικό κλίμα.
Επειδή όμως η λήψη των αναγκαίων μέτρων για την οικονομία δεν μπορεί να περιμένει, το συμφέρον του τόπου επιβάλλει μια και μόνη διέξοδο: ξεκαθάρισμα του πολιτικού τοπίου, έτσι ώστε μια κυβέρνηση, με νωπή λαϊκή εντολή, να δράσει άμεσα και αποφασιστικά.
Η απόφασή μου αυτή είναι πράξη ευθύνης. Μου είναι αδιανόητο να αφήσω τον τόπο να σύρεται επί έξι μήνες στη δίνη μιας καταστροφικής για την οικονομία προεκλογικής ατμόσφαιρας, μόνο και μόνο για να χρεωθεί ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης τις πολιτικές συνέπειες της καταψήφισης του Κάρολου Παπούλια.
Στους πολίτες εναπόκειται πλέον να αποφασίσουν ποιος διαθέτει το σχέδιο και την βούληση, για να αντιμετωπίσει τις οικονομικές προκλήσεις.
Θέλω να είμαι ξεκάθαρος: Κατά την προεκλογική περίοδο δεν θα μοιράσουμε υποσχέσεις. Δεν θα εξωραίσουμε δυσκολίες. Δεν θα προσπαθήσουμε να φανούμε ευχάριστοι, παραπλανώντας τους πολίτες. Θα αναλύσουμε την οικονομική μας πολιτική, το πώς θα βγάλουμε την χώρα από τις οικονομικές δυσκολίες. Οι θέσεις μας είναι ξεκάθαρες, διαφανείς, και θα εξειδικευτούν με τρόπο σαφή.
Οι πολίτες έχουν να διαλέξουν ανάμεσα στο δύσκολο δρόμο που αποτελεί τη μόνη διέξοδο για τη χώρα, και τον εύκολο δρόμο της άλλης πλευράς. Ο δύσκολος δρόμος είναι πρόταση ευθύνης, που ανταποκρίνεται σε πιεστικές συγκυρίες. Ο εύκολος δρόμος είναι επιλογή ανευθυνότητας, που αγνοεί την πραγματικότητα και οδηγεί μόνο σε αδιέξοδο. Ο δύσκολος δρόμος που επιβάλλεται να ακολουθήσουμε οδηγεί, σταδιακά, στην ανάκαμψη και μια οικονομία με γερά θεμέλια και περισσότερες ευκαιρίες για όλους. Ο εύκολος δρόμος, αρχικά ευχάριστος, θα βαθύνει την κρίση. Τελικά ο δρόμος αυτός θα φέρει πολύ σκληρότερα μέτρα από εκείνα που τώρα προτείνουμε, με πολύ μεγάλο κοινωνικό κόστος.
Η Αξιωματική Αντιπολίτευση δεν έχει κανένα σχέδιο για έξοδο από την κρίση. Γενικολογίες, υποσχέσεις σε όλους και ευχάριστα μέτρα δεν έχουν καμμία σχέση με μια σοβαρή οικονομική πρόταση, ενώ αποτελεί πρόδηλη αντίφαση όταν η Αξιωματική Αντιπολίτευση καταστροφολογεί για την κατάσταση της οικονομίας, χωρίς να προτείνει ούτε ένα δυσάρεστο μέτρο.
Πάνω σε όλα αυτά οι πολίτες καλούνται να αποφασίσουν. Εμείς επενδύουμε στην ωριμότητά τους. Η Αξιωματική Αντιπολίτευση παραπλανά, καλλιεργώντας ψευδαισθήσεις. Στους πολίτες εναπόκειται ποια οικονομική πολιτική και ποιες αντιλήψεις θα επιλέξουν. Οι πολίτες θα διαλέξουν τον Πρωθυπουργό που θα διαχειριστεί τις μεγάλες οικονομικές προκλήσεις, καθορίζοντας την πορεία της χώρας για τα επόμενα χρόνια.
Έχω εμπιστοσύνη στην ωριμότητα των πολιτών. Είναι πλέον ώρα ευθύνης για όλους μας. Για τις πολιτικές ηγεσίες. Και βεβαίως για τους πολίτες.
Οι πολίτες μας ψήφισαν με την εντολή να υπηρετούμε την πατρίδα, παίρνοντας τις σωστές αποφάσεις, όσο δύσκολες κι αν μοιάζουν. Με αίσθημα ευθύνης, αυτή την αρχή υπηρετεί η απόφασή μου. Με πίστη στις ιδέες μας και ευθύνη για τον τόπο, θα δώσουμε τη μάχη όλοι μαζί και οι Έλληνες θα μας εμπιστευθούν να βγάλουμε τη χώρα από τη δύσκολη οικονομική κρίση.
Ζητώ λοιπόν νωπή λαϊκή εντολή. Ώστε, με το συγκεκριμένο πρόγραμμα που θα παρουσιάσω, να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες της διεθνούς κρίσης, δημιουργώντας ταυτόχρονα γερές βάσεις για την Οικονομία, που θα διασφαλίσουν μακροχρόνια πρόοδο για τον τόπο μας.
Έχω ήδη ενημερώσει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον οποίο θα επισκεφθώ αύριο, για να του ζητήσω, κατά το Σύνταγμα, τη διάλυση της Βουλής και την προκήρυξη εκλογών».
Όσοι περιμένουν από τον Καραμανλή να προκηρύξει πρόωρες εκλογές, σίγουρα θεωρούν ότι πρόκειται περί πολιτικού της μπανανόφλουδας. Εύκολα την πατάει ακόμη κι αν αυτός που την πέταξε του φωνάζει μετ’ επιτάσεως «εδώ είναι η μπανανόφλουδα, εδώ είναι η μπανανόφλουδα» προκειμένου να τον φέρει στο δρόμο της βέβαιης γλίστρας. Ό,τι δηλαδή κάνει εδώ και πολλούς μήνες –για την ακρίβεια χρόνο ή ακριβέστερα δύο χρόνια, από την επομένη των εθνικών εκλογών του 2007- ένα ολόκληρο σύστημα αποτελούμενο από πολιτικούς, δημοσίως γράφοντες και ομιλούντες, δημοσκόπους. Όλοι αυτοί που δεν διστάζουν να… πετάξουν την πολιτική απ’ το τρένο προκειμένου να πετύχουν το σκοπό τους, εν προκειμένω την ανακατάληψη της εξουσίας. Εδώ και καιρό ΜΜΕ έχουν στοχοποιήσει τον ίδιο τον Καραμανλή, ενώ όχι σπάνια υπαγορεύουν τον λόγο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Όποιος έχει παρατηρήσει τον Καραμανλή, ως πρόεδρο της ΝΔ και ως πρωθυπουργό, και τις κινήσεις του, θεωρεί βέβαιο ότι δεν πρόκειται να προκηρύξει πρόωρες εκλογές. Εάν το έκανε θα γινόταν προφανές ότι υποκύπτει στις ορέξεις των ασελγών της δημοκρατικής διαδικασίας, η οποία προβλέπει μεν προσφυγή στις κάλπες προ της τετραετίας όχι όμως επειδή το υπαγορεύουν μικροπολιτικές σκοπιμότητες ή εκδοτικά συμφέροντα.
Όποιος ξέρει να «διαβάζει» τον Κώστα Καραμανλή γνωρίζει καλά ότι συμφωνεί απόλυτα με τον Αλέκο Αλαβάνο στο ότι την κοινωνία δεν την ενδιαφέρουν τα ψυχολογικά ούτε των κομμάτων ούτε του πολιτικού συστήματος γενικότερα, αλλά το πώς θα δοθούν οι αυτονόητες λύσεις στα καθημερινά προβλήματά του. Γνωρίζει καλά ότι ακόμη και ένας ανασχηματισμός θα αντιμετωπιστεί ως επικοινωνιακό εγχείρημα και θα απαξιωθεί στον βραχύ «τηλεοπτικό» χρόνο.
Ο Κώστας Καραμανλής είναι εξαιρετικός τακτικιστής, που σημαίνει ψυχραιμία, υπομονή, αιφνιδιασμός, αντεπίθεση. Επομένως, παρά τις εισηγήσεις που δέχεται από πρωτοκλασάτα στελέχη του, είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι δεν πρόκειται να προκηρύξει πρόωρες εκλογές όσο οι δημοσκοπήσεις θέλουν τη ΝΔ πίσω από το ΠΑΣΟΚ (ψυχραιμία). Ο πολιτικός χρόνος μιας κυβέρνησης δεν τελειώνει όποτε βολεύει την αντιπολίτευση, όπως ένα ματς δεν λήγει πριν το 90ό λεπτό (υπομονή). Εξάλλου, το στοιχείο του αιφνιδιασμού δεν υπάρχει πια στο τρέχον χρονικό διάστημα, ούτε για πρόωρες ούτε για ανασχηματισμό. Μόνος αιφνιδιασμός είναι να συνεχίσει να κυβερνά.
Όπως έχει διαμορφωθεί το σκηνικό, το πιθανότερο είναι ο Καραμανλής να περιμένει τον προσεχή Μάρτιο οπότε ο Γ. Παπανδρέου θα κληθεί να διαχειριστεί πραγματικά τη φαεινή ιδέα να μπλέξει πρόωρα στα κομματικά τον Πρόεδρο και τον Παπούλια. Μέχρι τότε θα πρέπει ήδη να έχει πραγματοποιήσει ήδη την αντεπίθεσή του με καταιγιστικά και αποτελεσματικά «πυρά».
Οποιαδήποτε άλλη απόφαση αυτή τη στιγμή, θα σημαίνει κάτι περισσότερο από την πιθανή ήττα της ΝΔ από το ΠΑΣΟΚ: τη σίγουρη ήττα της πραγματικής πολιτικής από την πολιτική της επικοινωνίας.
Έπεσαν όλοι να «φάνε» τον Ζαγορίτη γιατί δήλωσε ότι «ότι υπήρξαν προσωπικές συμπεριφορές που δυσαρέστησαν τους νεοδημοκράτες» και ζήτησε από τους πολίτες «να μαυρίσουν εκείνους που είχαν αυτές τις προσωπικές συμπεριφορές, όσους είναι στα ψηφοδέλτια». Γιατί ξενίζει αυτή η αυτονόητη δήλωση; 
