Η πρόταση του Μ. Νίμιτς είναι επιεικώς απαράδεκτη. Το γεγονός ότι απορρίπτεται και από τα δύο μέρη, δείχνει πολύ απλά ότι ή ο κ. Νίμιτς επί δέκα δεν κατάλαβε τίποτα ή ότι τελικά δεν είναι διαμεσολαβητής του ΟΗΕ αλλά κάτι άλλο... Δεν θα τη σχολιάσω άρθρο προς άρθρο. Δεν έχει σημασία, τα έχουμε πει πολλές φορές.
Αν δούμε το πνεύμα και δεν κολλήσουμε στο γράμμα, πιστεύω ότι θα αντλήσουμε πολύ πιο χρήσιμα συμπεράσματα. Επιχειρώντας να μιλήσουμε στη λογική της διπλωματίας και του διεθνούς δικαίου, πρέπει να πούμε ότι καταρχήν οποιαδήποτε σύνθετη ονομασία είναι Δούρειος Ίππος για την ελληνική πλευρά. Δεν είναι μόνο το επικοινωνιακού χαρακτήρα επιχείρημα ορισμένων ότι στο τέλος θα μείνει μόνο το "Μακεδονία". Είναι ότι επιχειρείται να καταλυθεί όσα κέρδισε ο Ελευθέριος Βενιζέλος και η Ελλάδα στις αρχές του 20ού αιώνα: επιχειρείται ο διαμελισμός της Μακεδονίας -σε βόρεια και νότια.
Από κει κι έπειτα, με την επιβολή στην ατζέντα ζητημάτων για τη γλώσσα, για την εθνότητα κλπ που θέτουν οι Σκοπιανοί, επιχειρείται η επί της ουσίας αποσύνθεση της ελληνικής Μακεδονίας. Αυτά είναι τα ζητήματα που "καίνε" τους ακραίους γείτονες, όχι το όνομα. Οι Σκοπιανοί στην πραγματικότητα δεν απορρίπτουν το όνομα "Βόρεια Μακεδονία" αλλά το "χαλί", διότι αυτό είναι η ουσία των διεκδικήσών τους.
Όσο για τον δικηγόρο της Νέας Υόρκης, δέκα χρόνια πηγαινοφέρνει αστειότητες. Διότι αν ήθελε πράγματι να υπηρετήσει την ιστορική αλήθεια και την ειρήνη στην περιοχή και όχι αλλοτρια συμφέροντα -τα συμφέροντα του δικηγορικού του γραφείου- τότε θα πρότεινε την ονομασία Δημοκρατία των Σκοπίων επιτρέποντας στους Σκοπιανούς να αυτοαποκαλούνται και... ζουλού αν έτσι θέλουν και να μιλούν... σουαχίλι αν έτσι θέλουν. Και οι φίλοι μας θα ήταν πανευτυχείς διότι αφενός θα αναγνώριζε το μικρό τους κράτος ολόκληρη η υφήλιος και αφετέρου θα μπορούσαν να εξακολουθούν να πιστεύουν ότι είναι Μακεδόνες απόγονοι του Μεγαλέξανδρου. Εν ειρήνη. Εν ειρήνη και μετανοία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου