· Αλήθεια, υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι οι επιχειρησιακές συμβάσεις με κατώτερες αποδοχές από τις κλασικές συμβάσεις δεν θα σημάνουν την ολοκληρωτική καταστροφή του εργασιακού τοπίου στη χώρα μας –ή ό,τι τέλος πάντων απέμεινε από αυτό;· Καταρχήν θα πρέπει να ξεκινήσουμε από μία ουσιαστική παραδοχή: αυτό που τώρα προαναγγέλλει η κυβέρνηση ως νέο και αναγκαίο, εφαρμόζεται στην πράξη εδώ και πολλά χρόνια και με τη χειρότερη μορφή της «ατομικής σύμβασης» σε βάρος φυσικά των αδύναμων εργαζομένων με την ανοχή των συνδικαλιστών και του κράτους. Εδώ και δέκα χρόνια. Επιθεώρηση Εργασίας απούσα. Το κράτος απόν. Και η αυθαιρεσία να πηγαίνει σύννεφο.
· Με ένα κράτος, όπως το σημερινό και όπως αυτό που μάθαμε όλα τα τελευταία χρόνια χωρίς κανέναν ελεγκτικό μηχανισμό, ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι δε θα σπάσει ο κατώτατος μισθός της εθνικής γενικής συλλογικής σύμβασης εργασίας που είναι 740 ευρώ;
· Και είναι αυτό για να το καυχιόμαστε, άραγε; Ή μήπως δεν έχει σπάσει; Οι συμβασιούχοι του Δημοσίου δεν έπαιρναν κάτω από 740 ευρώ; Μήπως η γενιά των 700 ευρώ δεν έγινε πολύ γρήγορα των 600, μετά των 500 και εσχάτως της μετανάστευσης;
· Με το να κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας, άκρη δεν θα βγάλουμε. Μόλις χθες μου έλεγε φίλη αναγνώστρια για φίλο που στο –πολύ γνωστό και κεντρικό- ξενοδοχείο της πόλης όπου εργάζεται ήδη της σπάνε το ωράριο όποτε γουστάρουν, της σπάνε τα νεύρα όποτε γουστάρουν κι όλα αυτά για… 600 ευρώ το μήνα. Ούτε καν για 740, το κατώτατο της εθνικής γενικής συλλογικής σύμβασης εργασίας κ. Κατσέλη.
· Το θέμα είναι ότι δεν πρέπει να μας σπάσουν τον τσαμπουκά. Και δεν θα τον σπάσουν. Γιατί η ανοχή έχει αξιοπρέπεια. Κι ο καναπές τα όριά του. Απλώς με το πραξικόπημα στα εργασιακά, λες και φταίνε τα χαμηλά εισοδήματα για το χάλι της Ελλάδας, οι κυβερνώντες –οι πρωταίτιοι, δηλαδή, της κατάντιας- δοκιμάζουν την υπομονή του κόσμου. Αυτά… με θλίψη για τη χώρα μου, με την κραυγή «να φύγω, να πάω έξω» να με πνίγει. Με μια καλημέρα, υγεία και καλή δύναμη για το αύριο που έρχεται…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου