Ο Καραμανλής στην Κεντρική Επιτροπή έδειξε ότι διαφέρει κατά τι από τους συναδέλφους του. Διατηρεί κάτι από τα γονίδια του θείου του. Ήταν οξύς, ευθύς και τολμηρός στο λόγο του. Έδειξε αυτό που λέμε "να ξέρει τι κάνει".Ωστόσο, είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι ό,τι σκληρό δεν είναι και ιδιοτελές. Οι πολιτικοί έχουν ξεστρατήσει, τα κόμματα και ο συνδικαλισμός, όπως λειτουργούν σήμερα και τα δύο, είναι από τα σημαντικότερα προβλήματα της Δημοκρατίας. Πρέπει να αφουγκραστούν το λαό, το λαϊκό αίσθημα, να έρθουν πιο κοντά στην καθημερινότητα. Η παρατεταμένη ευημερία στο μεσοπόλεμο που διανύουμε έχει ως αποτέλεσμα μία ελίτ να μην ζει στο ίδιο επίπεδο και άρα να μην μπορεί να αντιληφθεί τον τρόπο ζωής της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Επίσης, στους κομματικούς κόλπους φωλιάζουν πολλά παράσιτα, τα οποία χωρίς τα κόμματα δεν θα είχαν έρεισμα ύπαρξης. Μιλάνε οι πολιτικοί για αξιοκρατία και μέσα δεν έχουν καταφέρει να την επιβάλλουν μέσα στα κόμματά τους.
Καλός λοιπόν ο Καραμανλής στο τυπικό σκέλος της πολιτικής συγκυρίας. Όμως, εκτιμώ ότι ο κόσμος περιμένει να αποδειχθεί καλός και στο ουσιαστικό σκέλος. Κάτι σαν τελευταία ευκαιρία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου