Έχει άδικο ο Τατούλης;

Οι παρεμβάσεις του Πέτρου Τατούλη έρχονται ως ευεργετική καταιγίδα στο στεγνό πολιτικό τοπίο των τελευταίων ετών. Φτάσαμε στο σημείο να θεωρούμε τα πάντα δεδομένα και a priori αποδεκτά, οι πολιτικές πρωτοβουλίες να είναι προκάτ και απολύτως προβλέψιμες. Γιατί κανείς δεν δείχνει διάθεση "να ανατρέψει τα καθεστώτα". Ούτε οι πολιτικοί, ούτε οι δημοσιογράφοι, ούτε οι πνευματικοί άνθρωποι αυτού του τόπου. Απουσιάζει η λόγος περί ηθικής στην πολιτική, συνήθως συζητάμε για τα συμβαίνοντα σαν να προέρχονται όλα από παρθενογένεση, ενώ τα περισσότερα έχουν λυθεί από χρόνια ή από αιώνες πριν από τους ειδικούς. Η δημόσια συζήτηση για τα αυτονόητα είναι ο κανόνας. Ένας κανόνας που ευνοεί τους βολεμένους, τα κεκτημένα που ενοχλούνται από την παρέμβαση της ηθικής στην πολιτική. Ζούμε, εν τέλει, μια στρέβλωση, μια επικίνδυνη στρέβλωση.
Για παράδειγμα, μιλάει ο υπουργός Μεταφορών για το μέλλον του ΟΣΕ και ανακοινώνει περιορισμούς, κοψίματα, ρυθμίσεις για τους εργαζομένους κλπ. Λέξη για δημιουργία νέων γραμμών στο δίκτυο του ΟΣΕ, λέξη για πραγματική ανάπτυξη. Μια ανάπτυξη με κόστος, όμως ανάπτυξη. Και κανείς δε σχολιάζει το γεγονός -οι συνδικαλιστές ικανοποιούν την "εκπλήρωση καθήκοντος" διεκδικώντας τα δήθεν "εργασιακά κεκτημένα".
Βγαίνει ο Τατούλη και λέει το αυτονόητο. Ότι δεν είναι δυνατόν ο σύζυγος να είναι υπουργός περί ΜΜΕ και η σύζυγος επιχειρηματίας στο χώρο των ΜΜΕ. μπορεί να μην είναι ασυμβίβαστο (με το γράμμα του νόμου) αλλά σίγουρα είναι ασύμβατο (με το πνεύμα του νόμου και με την κοινή λογική). Κάποιοι λένε ότι μιλάει σε λάθος χρόνο ο πρώην υφυπουργός, κάποιοι άλλοι ότι "χτυπάει" την κυβέρνηση. Κανείς δεν μιλάει για την ουσία. Αποφεύγουν. Ενοχλούνται όταν η κουβέντα φεύγει από τον μεζέ.
Ας μιλήσουμε καλύτερα για το πού έχει άδικο ο Τατούλης -ακόμη κι αν άργησε να μιλήσει. Στο ότι είναι γελοίο υπουργοί να το παίζουν φτωχοί χρεώνοντας στις γυναίκες τους τα πλούτη; Στο ότι δεν είναι συμβατό ο σύζυγος να είναι υπουργός και η σύζυγος πολιτική αναλύτρια; Στο ότι δεν επιτρέπεται υπουργοί να περιφέρονται με τα κότερα επί δίμνο στο Αιγαίο; Ότι θα πρέπει να θυμηθούν ορισμένοι τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Καραμανλή και το λιτό τρόπο ζωής του; Τα πράγματα είναι πολύ σκληρότερα απ' ό,τι τα λέει ο Τατούλης ή ο Ψωμιάδης.
Το 1993 ο Αντώνης Σαμαράς, ως πρόεδρος της Πολιτικής Άνοιξης, τόλμησε να πει αλήθειες και ένα από τις πιο ουσιαστικές παρεμβάσεις του ήταν η κατάθεση 20 σημείων -αν θυμάμαι καλά- περί ασυμβιβάστων και ασυμβάτνω τα οποία θα έπρεπε να κατοχυρωθούν συνταγματικά. Αν τότε ήταν τολμηρό να τα λέει, στα χρόνια που ακολούθησαν είναι πια επιβεβλημένο. Και σήμερα, ανάγκη να τα επαναφέρει στο προσκήνιο.
Αν θέλουμε να μιλάμε για την ουσία της δημοκρατίας και όχι για την πάρτη των βολεμένων.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&tag=8777&pubid=1534536#

FOTO: @ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΕΣΣΟΠΟΥΛΟΣ / "Ο Γιάννης στην Αιγυπτιακή Αγορά", Κωνσταντινούπολη 16-8-2008