Τα σχέδια ανατροπής και ο Καραμανλής

Ο Καραμανλής με την ομιλία του στη Κεντρική Επιτροπή της Παρασκευής δεν απευθύνθηκε μόνο στους αποκαλούμενους "αντάρτες". Απευθύνθηκε και προς τους ενορχηστρωτές της ανταρσίας εναντίον της Νέας Δημοκρατίας που φαίνεται να κορυφώνεται τελευταία. Προς κέντρα, δηλαδή, έξω από το κόμμα του. Εκείνα που τον Ιούλιο παρήγγειλαν μια καλή δημοσκόπηση για το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου και τον Σεπτέμβριο βρήκαν την ευκαιρία να την ξεφουρνήσουν.
Γι' αυτό μίλησε για ανατροπή και ανατροπείς. Και ανάγκασε την πλειοψηφία των βουλευτών του να υπερθεματίσουν στο όνομά του, πλην βεβαίως Τατούλη. Επίσης πέτυχε να προκαταβάλλει εξελίξεις τύπου 1993 (και '65) αλλά και να αφαιρέσει το ηθικό δικαίωμα για κάτι τέτοιο από όποιον τυχόν το απεργάζεται ή όποιον εμφανίζεται πρόθυμος για αποστασία. Για να το κάνει κάτι παραπάνω ξέρει. Κάτι θα έχει ακούσει που δεν το ακούσαμε εμείς. Μην ξεχνάμε τον ελληνορωσικό αγωγό αερίου και τους Αμερικανούς -οι οποίοι λατρεύουν τους εκδημοκρατισμούς άλλων χωρών.
Αφαιρώντας το ηθικό δικαίωμα, ανάγκασε τον Καρατζαφέρη να δηλώσει ότι κανείς δεν είναι δεκτός στο κόμμα του αν προηγουμένως δεν παραδώσει την "ψυχή" του στη Νέα Δημοκρατία. Είπε δηλαδή ξεκάθαρα ότι δεν θέλει αποστάτες, ότι δεν είναι αυτός που απεργάζεται σχέδια ανατροπής αλλά και ότι δεν θα γίνει αυτός το όχημα που θα εκμεταλλευτούν κάποιοι για να φέρουν στην Ελλάδα την Δηθεναριστερά.
Ακόμη και η περίπτωση Δαϊλάκη δεν φαίνεται πολύ ξεκάθαρη. Ο Καραμανλής φαίνεται ότι δίνει μια τεράστια μάχη, με λάθη φυσικά και με αδυναμίες (Ρουσόπουλος, Βουλγαράκης, οικονομική πολιτική), όμως εκτιμώ ότι θα είναι αυτός που θα κερδίσει τη συμπάθεια της κοινής γνώμης ερχόμενος αντιμέτωπος με συμφέροντα, ιδιοτέλειες, κομματισμούς, ντόπια και ξένα κέντρα όπως θα 'λεγε και ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου.
Είναι τόσο βάναυση η επίθεση που δέχεται που στο τέλος μπορεί να του κάνει καλό.

Υ.Γ. Είναι δυνατόν το "Πρώτο Θέμα" να εκδίδει ανακοίνωση ξεμπροστιάζοντας τον Θανάση Γιαννόπουλο που έδωσε την πολιτική απάντηση για τη συνέντευξή του; Τι είναι και εκδίδουν ανακοίνωση; Πολιτική κάνουν ή δημοσιογραφία; Είναι δυνατόν κι άλλος δημοσιογράφος να κάνει το ίδιο για τον Σαλμά της Αιτωλοακαρνανίας; Όλοι Μάκηδες γίνανε πια; Λίγη δεοντολογία δεν υπάρχει; Δεν έχουν υποχρέωση να προστατέψουν την πηγή τους, τον συνεντευξιαζόμενό τους;

Το τυπικό και το ουσιαστικό

Ο Καραμανλής στην Κεντρική Επιτροπή έδειξε ότι διαφέρει κατά τι από τους συναδέλφους του. Διατηρεί κάτι από τα γονίδια του θείου του. Ήταν οξύς, ευθύς και τολμηρός στο λόγο του. Έδειξε αυτό που λέμε "να ξέρει τι κάνει".
Ωστόσο, είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι ό,τι σκληρό δεν είναι και ιδιοτελές. Οι πολιτικοί έχουν ξεστρατήσει, τα κόμματα και ο συνδικαλισμός, όπως λειτουργούν σήμερα και τα δύο, είναι από τα σημαντικότερα προβλήματα της Δημοκρατίας. Πρέπει να αφουγκραστούν το λαό, το λαϊκό αίσθημα, να έρθουν πιο κοντά στην καθημερινότητα. Η παρατεταμένη ευημερία στο μεσοπόλεμο που διανύουμε έχει ως αποτέλεσμα μία ελίτ να μην ζει στο ίδιο επίπεδο και άρα να μην μπορεί να αντιληφθεί τον τρόπο ζωής της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Επίσης, στους κομματικούς κόλπους φωλιάζουν πολλά παράσιτα, τα οποία χωρίς τα κόμματα δεν θα είχαν έρεισμα ύπαρξης. Μιλάνε οι πολιτικοί για αξιοκρατία και μέσα δεν έχουν καταφέρει να την επιβάλλουν μέσα στα κόμματά τους.
Καλός λοιπόν ο Καραμανλής στο τυπικό σκέλος της πολιτικής συγκυρίας. Όμως, εκτιμώ ότι ο κόσμος περιμένει να αποδειχθεί καλός και στο ουσιαστικό σκέλος. Κάτι σαν τελευταία ευκαιρία...

Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου στο 2ο Φεστιβάλ Τάνγκο Θεσσαλονίκης

Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο της ετήσιας δραστηριότητάς του, παρουσιάζει ένα κινηματογραφικό αφιέρωμα στο τάνγκο. Το αφιέρωμα, το οποίο εντάσσεται στο πρόγραμμα εκδηλώσεων του 2ου Φεστιβάλ Τάνγκο Θεσσαλονίκης, θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ του Ολύμπιον από την Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου έως την Τετάρτη 1 Οκτωβρίου.
Το κινηματογραφικό αφιέρωμα περιλαμβάνει τέσσερις ταινίες που αναδεικνύουν το πάθος του τάνγκο, του χορού που γεννήθηκε περί το 1880 στις περιθωριακές συνοικίες του Μπουένος Άιρες, πέρασε στα ευρωπαϊκά σαλόνια στις αρχές του 20^ου αιώνα, και δεν άργησε να εξελιχθεί σε μια «τρέλα» που κατέκλυσε όλες τις τότε σύγχρονες μητροπόλεις. Τα τελευταία χρόνια, μετά από μια μακρά απουσία, επέστρεψε δριμύτερο για να κατακτήσει τις γειτονιές όλου του κόσμου με την κλασική αλλά και τη νέα «ηλεκτρονική» μορφή του. Πριν από την προβολή των ταινιών το κοινό θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει σύντομες χορευτικές παραστάσεις από καταξιωμένους χορευτές, Έλληνες και ξένους.
Το 2^ο Φεστιβάλ Τάνγκο Θεσσαλονίκης, που θα πραγματοποιηθεί από τις 28 Σεπτεμβρίου έως τις 19 Οκτωβρίου 2008, διοργανώνει η αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία Barrio Cultural.
Η είσοδος στις εκδηλώσεις και τις κινηματογραφικές προβολές στο Ολύμπιον είναι ελεύθερη.

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΟΣ

Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου, 18.30
«Το τάνγκο στο χρόνο». Σύντομη αναδρομή στην ιστορία του τάνγκο από το Μιχάλη Λουκοβίκα, μουσικό – δημοσιογράφο.
Χορευτικό χάπενινγκ με την ομάδα Estimulo Tango gr

Assassination Tango του Robert Duvall (2003), 114΄
Ο πρωταγωνιστής είναι ένας πληρωμένος δολοφόνος. Στη διάρκεια της παραμονής του για… επαγγελματικούς σκοπούς στο Μπουένος Άιρες γνωρίζει μία όμορφη χορεύτρια του τάνγκο και ξεκινάει μαθήματα χορού. Με την ταινία αυτή ο Ρόμπερτ Ντιβάλ, αποτίνει φόρο τιμής στο τάνγκο, ο ίδιος στο ρόλο του σκηνοθέτη και του πρωταγωνιστή.

Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου, 18.30
«Tango Bar» σε παραγωγή – σκηνοθεσία Νίκου Αμανίτη, Αθανασίας Νικολακάκη – Κακούλη. Διάρκεια: 5’
Tango του Carlos Saura (1998), 115 min
Η ταινία αυτή είναι ένα από τα πιο όμορφα αφιερώματα στο τάνγκο. Ο Κάρλος Σάουρα αφηγείται τον έρωτα ενός μεσήλικα σκηνοθέτη για μία νέα γυναίκα αλλά δεν χάνει την ευκαιρία να κάνει το σχόλιό του για τα σκοτεινά χρόνια της στρατιωτικής δικτατορίας στη χώρα. Η μουσική, τα χορευτικά και ο φωτισμός περιλαμβάνονται στα ατού της ταινίας.

Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου, 18.30
«Τango», Ρουμπίνα Σαρελάκου, Διάρκεια: 25’
Tango Lessons της Sally Potter (1997), 102΄ (με αγγλικούς υπότιτλους)
Στη διάρκεια της προετοιμασίας μίας ταινίας της, που όμως δεν προχωράει πολύ καλά, η πρωταγωνίστρια (η ίδια η σκηνοθέτης) παρακολουθεί μία συναυλία τάνγκο και ξεκινάει μαθήματα με έναν φημισμένο χορευτή. Το νέο της πάθος την οδηγεί στο Μπουένος Άιρες, όπου το ειδύλλιο ξεκινά. Μία από τις πιο γνωστές ταινίες για το τάνγκο.

Τετάρτη 1 Οκτωβρίου, 18.30
«Maquillaje» σε παραγωγή της Σχολής Χορού Φρύνη, Χανιά Κρήτης, Διάρκεια: 5’.
Tangos el exilio de Gardel του Fernando Solanas (1986), 119΄
Στη θλίψη της εξορίας, μία παρέα Αργεντίνων στο Παρίσι αναζητούν παρηγοριά και σύνδεση με την κουλτούρα τους ανεβάζοντας μία συναυλία τάνγκο, αφιέρωμα στον Κάρλος Γκαρντέλ. Μία εξαιρετική σινεφίλ ταινία-σχόλιο για τις συνθήκες ζωής των μεταναστών.

ΓΑΜΠΕΘ στην Αίγλη

Η Ομάδα ΓΑΜΠΕΘ παρουσιάζει το έργο «ΠΟΙΟΣ ΕΦΑΓΕ ΤΟ ΜΗΛΟ ΤΕΛΙΚΑ» Παρασκευή 26, Σάββατο 27 και Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου στις 9:30 στην ΑΙΓΛΗ (Αγ.Νικολάου 3 και Κασσάνδρου τηλ. 2310 270 016). Μια κωμωδία με το παραπάνω προαιώνιο ερώτημα για τον έρωτα, από την εποχή των πρωτόπλαστων μέχρι σήμερα την εποχή της ταχύτητας και της τεχνολογίας. Στο χώρο του Architecture Rock Club, ο θεατής παρακολουθεί μια σπονδυλωτή κωμωδία γεμάτη χιούμορ, χρώματα, μουσικές και αυτοσχεδιασμούς, πίνοντας το ποτό του, καπνίζοντας το τσιγάρο του, γελώντας αλλά και, γιατί όχι, φλερτάροντας διακριτικά με το διπλανό του (το έργο ξυπνάει και τέτοιες διαθέσεις).
Τι κοινό έχει η Ιουλιέτα με μια υστερική νοικοκυρά; Πώς φλερτάρει ένας άντρας στην πρωτόγονη εποχή και πώς στα χρόνια της Τουρκοκρατίας; Σε τι μοιάζει και σε τι διαφέρει ο οργασμός ενός ζιγκολό κι ενός λαϊκού γκόμενου; Πώς αντιδρούν στην ερωτική επιθυμία ένα ζευγάρι εφήβων και πώς ένα άλλο ζευγάρι που έχει βγει εδώ και χρόνια στη σύνταξη. Και, επιπλέον, γιατί τα μακαρόνια έχουν αυτό το συγκεκριμένο μακρόστενο, στρογγυλό σχήμα;
Οι απαντήσεις την Παρασκευή 26, το Σάββατο 27 και την Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου στις 9:30 στην ΑΙΓΛΗ (Αγ. Νικολάου 3 και Κασσάνδρου τηλ.2310 270 016)
Διάρκεια παράστασης: 110’.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Σκηνοθεσία: Χριστίνα Γκόλια
Συγγραφέας: Αστέριος Τσίκρας
Ηθοποιοί: Γιώργος Κεμερλής, Αφροδίτη Κλεάνθη, Μαρία Ξενάκη, Ελένη-Βιργινία Οικονόμου, Παναγιώτης Ποταμίτης, Θωμάς Τσαμπάνης.
Τραγούδι έναρξης: σύνθεση: Αντρέας Λάμπρου, στίχοι: Γιώργος Κεμερλής, φωνή: Χριστίνα Γκόλια.
Τραγούδι τέλους: σύνθεση: Σπύρος Μποβιάτσος, στίχοι: Αστέριος Τσίκρας.
Μουσική επιμέλεια: Γιώργος Κεμερλής, Χριστίνα Γκόλια
Χορογραφίες: Γιώργος Κεμερλής
Ήχος – Φωτισμοί: Φάνης Γεωργιάδης Κοστούμια: Όλη η ομάδα

Για περισσότερες πληροφορίες: www.myspace.com/gampeth
Είσοδος και ποτό 15 €

Highlights #35

Έλλειψη οράματος
Το ξέραμε από… πέρσι ότι θα ‘ρχόταν το καλοκαίρι και υπήρχαν και φέτος πολλά μουσεία και αρχαιολογικοί χώροι ανά την Ελλάδα χωρίς τα στοιχειώδη: δίχως φροντίδα, χωρίς τουαλέτες και χωρίς φύλακες. Κι όμως, θα μπορούσαμε οι μισοί Έλληνες να σκάβουμε και οι άλλοι μισοί να φυλάγουμε τα εσκαμμένα. Το ΥΠΠΟ ωστόσο έδειξε ότι ούτε φέτος διέθετε την πολιτική βούληση να αξιοποιήσει τον αρχαιολογικό πλούτο της χώρας, την ώρα που το άλλο υπουργείο μιλάει για τουριστική ανάπτυξη. Είναι αυτό που πολλές φορές έχει επισημανθεί και από αυτή τη στήλη: έλλειψη πολιτικής για τον πολιτισμό.

Δεν είναι όλα ρουσφέτια
Η κατάσταση όπως περιγράφηκε φέτος από στελέχη της αρχαιολογικής υπηρεσίας ήταν τραγική όσον αφορά στις χρηματοδοτήσεις. Αποτέλεσμα το πανελλαδικό πρόωρο κλείσιμο των αρχαιολογικών χώρων και των μουσείων καθώς εν μέσω θέρους λειτουργούσαν με… χειμερινό ωράριο λόγω έλλειψης κονδυλίων για πρόσληψη εποχιακών φυλάκων. Παρά δε την περσινή καταστροφή στην Πελοπόννησο που έκαψε και την Ολυμπία, δεν δόθηκαν χρήματα ούτε για το ξεχορτάριασμα για αποφυγή πυρκαγιών. Όλα τα κονδύλια δεν είναι ρουσφέτια κ. Λιάπη…

Ο πολιτισμός του κάβουρα
Ο πρώτος χρόνος απολογισμού του Μ. Λιάπη στο υπουργείο Πολιτισμού πιστεύω ότι «στιγματίζεται» από την αντίληψη ότι ορισμένοι βλέπουν τον πολιτισμό μόνο σαν λεφτά και δυστυχώς φαίνεται ότι αναλόγως συμβουλεύουν τον κ. υπουργό. Έχουμε δώσει τον τελευταίο χρόνο πολλά παραδείγματα από Θεσσαλονίκη, πολύ περισσότερα έρχονται απ’ όλη την Ελλάδα. Ακόμη ένα: ενώ το ΥΠΠΟ επιχορήγησε το γηραιότερο φεστιβάλ, αυτό του Δίου, με το… κολοσσιαίο κονδύλι των 15.000 ευρώ, στη συνέχεια ζήτησε εγγράφως να του καταβάλλει ενοίκιο το φεστιβάλ για τη χρήση του αρχαίου θεάτρου του Δίου! Απλώς γραφειοκρατία (μάλλον) ή ο πολιτισμός του κάβουρα;

Και αγωγές κατά Λιάπη;
Πάντως, ακόμη και αν ο πολιτισμός του κάβουρα συνιστά επιλογή πολιτικής πολιτισμού, οφείλει να διακρίνεται από συνέπεια και να διασφαλίζει την κρατική συνέχεια. Το αντίθετο από αυτό που συνέβη με τις προγραμματικές συμβάσεις, μια «μόδα» επί ημερών Βενιζέλου, την οποία πάγωσε αρχικά και ακολούθως συνέχισε μερικώς το γαλάζιο ΥΠΠΟ (διακόσιες αυτοί, μόλις δέκα εμείς είπε ο κ. Λιάπης από του βήματος της Βουλής). Θα ήταν έντιμη μια ξεκάθαρη θέση εξαρχής, ωστόσο τέσσερα χρόνια μετά υπάρχει ακόμη αβεβαιότητα, χρέη προς τρίτους και οφειλές του υπουργείου συνολικού ύψους 4,85 εκατ. ευρώ προς 9 γαλαζοπράσινους δήμους του πολεοδομικού συγκροτήματος. Τώρα, ορισμένοι δήμαρχοι ετοιμάζονται να κινηθούν με αγωγές κατά του ΥΠΠΟ –άλλη νέα μόδα αγωγών κατά του… βαθέως κράτους, να δούμε τι αποτέλεσμα θα έχει. Ελπίζουμε μια τέτοια κίνηση να μην έχει μόνο χαρακτηριστικά αντιπολιτευτικού εντυπωσιασμού διότι το γεγονός έχει πλήξει ουκ ολίγες πολιτιστικές δομές της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Αρχαία και μετρό
Πολλά τα αρχαιολογικά ευρήματα που έρχονται στο φως λόγω των εργασιών στο μετρό της Θεσσαλονίκης. Τον Μάιο είχαμε μέχρι και χρυσά στεφάνια που ανέδειξαν πολλές αδυναμίες, ενώ παλαιότερα ταφικά σύνολα κλπ. Από την άλλη είχαμε την εξαγγελία ότι το αναπαλαιωμένο Αλκαζάρ θα φιλοξενήσει τα ευρήματα. Το ερώτημα που τίθεται είναι αν αρκεί αυτό. Αν υπάρχει στρατηγική διαχείρισης του όγκου των ευρημάτων που ήταν αναμενόμενο να προκύψουν λόγω των ανασκαφών για το μετρό. Στελέχη της αρχαιολογικής υπηρεσίας, πάντως, δεν έχουν πεισθεί για την επάρκεια του σχεδιασμού.

Ηχογραφήσεις ΚΟΘ
Η κόντρα ΥΠΠΟ – ΚΟΕΜ αποκάλυψε ενδιαφέροντα στοιχεία και για τη «δική μας» Κρατική Ορχήστρα: για τα έτη 2004 – 2008 έλαβε 1.016.688, 1.393.304, 1.659.000, 1.986.824 και 1.845.000 ευρώ, δηλαδή συνολικά 7.900.816 ευρώ. Τα περισσότερα απ’ όλες τις ορχήστρες της χώρας, ακόμη και από την ΚΟΑ. Η καλή σχέση του διευθυντή Μύρωνα Μιχαηλίδη με τον πρώην γενικό γραμματέα Χρ. Ζαχόπουλο (ήταν επιλογή του) συνέβαλε στην ικανοποίηση ενός χρόνιου αιτήματος της Ορχήστρας, την εξομοίωσή της με την ΚΟΑ. Φυσικά και η πολύ καλή δουλειά που γίνεται στην ΚΟΘ, όπου –όπως πληροφορούμαστε- ήδη αναζητείται το επόμενο βήμα.

Πάρτε κάνα έργο…
Η στάση του δήμου Αθηναίων έναντι του διεθνούς φήμης γλύπτη Τάκι, που του επιστρέφει τρία αιολικά γλυπτά για να μην πληρώσει 80.000 ευρώ, το 1/10 δηλαδή της αξίας των έργων, επαναθέτει το θέμα της απόκτησης και εγκατάστασης σε δημόσιους χώρους έργων τέχνης από την τοπική αυτοδιοίκηση. Υποτίθεται ότι ένα ποσοστό επί του προϋπολογισμού των μεγάλων δημοσίων έργων θα «πήγαινε» βάσει νόμου στον σκοπό αυτό, αλλά δεν βλέπουμε κανέναν δήμο να κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση. Ούτε αυτούς που επαίρονται ως πρόοδος έναντι της συντήρησης.

Το αποτέλεσμα της ΔΕΒΘ
Η 5η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου ήταν ίσως η καλύτερη που διοργανώθηκε μέχρι τώρα. Το λέμε αυτό γιατί διέθετε όλες εκείνες τις προϋποθέσεις που χαρακτηρίζουν μια τέτοια διοργάνωση. Καλαισθησία, αθρόα συμμετοχή επαγγελματιών, τιμώμενη χώρα, ξένοι εκδότες, «δυνατές» εκδηλώσεις. Το ΕΚΕΒΙ δημιουργεί τις προϋποθέσεις ώστε οι εκδότες να προσαρμοστούν το ταχύτερο στο «ευρωπαϊκό κεκτημένο» του βιβλίου. Φαίνεται ότι η παρουσία του κ. Παντελέσκου στο τιμόνι της ΠΟΕΒ θα δράσει απελευθερωτικά όσον αφορά στην αξιοποίηση της καλής δουλειάς του ΕΚΕΒΙ. Επίσης, ο «διεθνής» Πέτρος Μάρκαρης ως πρόεδρος σίγουρα δυναμώνει την διευθύντρια Κατρίν Βελισσάρη, τον άνθρωπο που νίκησε τη γραφειοκρατία και έστησε ένα θεσμό - θαύμα για τον χώρο του πολιτισμού. Καλό θα ήτανε, πάντως, ΕΚΕΒΙ ή εκδότες να δίνουν στοιχεία σχετικά με το επαγγελματικό κομμάτι (συζητήσεις, συμφωνίες, μεταφράσεις, ανταλλαγές κλπ με ξένους συναδέλφους τους). Όχι τίποτε άλλο, αλλά εκεί καταγράφεται η πραγματική επιτυχία της ΔΕΒΘ: στην ουσιαστική κινητοποίηση των εκδοτών σε διεθνές επίπεδο. Πουθενά αλλού.

Απώλειες
Αν και η στήλη δεν το συνηθίζει, πιστεύω ότι οφείλουμε μνεία σε δύο σημαντικούς ανθρώπους του πολιτισμού της Θεσσαλονίκης που έφυγαν από τη ζωή το προηγούμενο δίμηνο. Ο λόγος για τον Κώστα Γιακουμή, τον άνθρωπο που ως πρόεδρος του ΕΤΟΣ έβγαλε την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης από την τελευταία μεγάλη κρίση της μετά το 2000 και την έβαλε σε ρότα καλλιτεχνικής ανάπτυξης. Πολύ μεγάλη η απώλεια της Αλίκης Τέλλογλου, της γυναίκας που «γέννησε» το Τελλόγλειο Ίδρυμα. «Ένας ευεργέτης ό,τι κάνει, το κάνει όχι για δημοσιότητα αλλά γιατί έτσι νιώθει όμορφα» συνήθιζε να λέει και ευτύχησε να δει όχι απλώς ένα κτίριο αλλά ένα ίδρυμα σε ακμάζουσα λειτουργία, με έντονη την εκπαιδευτική διάσταση υπό τη σκέπη του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου. Μαζί με τον σύζυγό της Νέστορα Τέλλογλου, μεγαλέμπορο από σημαντική οικογένεια της Σμύρνης, αποφάσισαν να δωρίσουν τη συλλογή έργων τέχνης, καθώς και ολόκληρη την περιουσία τους στο ΑΠΘ και να προχωρήσουν στην ίδρυση του Τελλογλείου Ιδρύματος, το οποίο στεγάστηκε σε χώρο που παραχώρησε ο δήμος Θεσσαλονίκης στις παρυφές της πανεπιστημιούπολης.

Ανεβασμένα τα «Δημήτρια»
Με πολλές καλές εκδηλώσεις και φέτος το φεστιβάλ των Δημητρίων που είναι κατά τι μαζεμένο, όσον αφορά στον αριθμό των εκδηλώσεων. Ενδεικτικά θα δούμε και θα ακούσουμε, μεταξύ άλλων, τον Χοακίν Κορτές, την Ιάπωνα της ηλεκτρονικής μουσικής Kitaro, τον Τονίνο Καροτόνε, τον Chiko Freeman, την Ute lemper, τον Scorpion Uli Roth, τη σοπράνο Kiri Te Kanawa. Ο αντιδήμαρχος Βασίλης Γάκης κάνει πολύ καλή δουλειά αν και οι δομικές αλλαγές στο θεσμό δεν είναι εύκολη υπόθεση. Περισσότερο από άλλες χρονιές, πάντως, υπηρετείται το σημαντικό δίπτυχο των γενικών φεστιβαλικών διοργανώσεων, δηλαδή ο συγκερασμός κορυφαίων ονομάτων από το εξωτερικό με τοπικούς δημιουργούς. Καλό το βήμα, παρά τις βολές που δέχτηκε τους προηγούμενους μήνες εν γένει ο θεσμός από στελέχη της αντιπολίτευσης στον δήμο – διοργανωτή.

Αυτοοργάνωση
Γράφαμε την προηγούμενη φορά για τη σύνδεση των μουσείων με τον τουρισμό και ακούσαμε μια εξαιρετική πρωτοβουλία «αυτοοργάνωσης» από τη Θεσσαλία. Σε μια περιοχή με πλούσια λαογραφική παράδοση, 22 μουσεία του νομού Λάρισας (από τα 37 καταγεγραμμένα) αποφάσισαν να προχωρήσουν στην λειτουργία Θεματικού Δικτύου Λαογραφικών – Ιστορικών Μουσείων και Συλλογών Θεσσαλίας. Στόχος η κοινή αντιμετώπιση των προβλημάτων και, εν τέλει, η εξωστρέφεια. Μπράβο.

Η νύμφη της… τζαζ
Κοντεύουμε να γίνουμε πρωτεύουσα της τζαζ και αυτό δεν είναι καθόλου κακό. Το Έθνο Τζαζ Φέστιβαλ του δήμου Θεσσαλονίκης γιορτάζει τα 20 χρόνια του (www.dimitriathess.gr), ενώ μια άλλη πολύ ενδιαφέρουσα «Γιορτή της τζαζ» πραγματοποιείται για 6η χρονιά στο Μύλο. Ο Σύλλογος Φίλων Τζαζ και Δημιουργικής Μουσικής είναι ο διοργανωτής και φέτος αναμένονται από 18-27 Σεπτεμβρίου σπουδαία ονόματα της εγχώριας τζαζ. Όλο το πρόγραμμα στο http://www.jazznet.gr/.

FOTO: @ΓΙΑΝΝΗΣ Θ. ΚΕΣΣΟΠΟΥΛΟΣ / "Πλατεία Μπρουκ", Σκύρος, 17-7-2007

Όταν ο κόσμος της τέχνης ανακάλυψε την Ελλάδα

Ένα πολύ αισιόδοξο μήνυμα στέλνει σήμερα η εφημερίδα "Έθνος" [http://www.ethnos.gr/article.asp?tid=11380&subid=2&tag=8784&pubid=1584739] σχετικά με την ελληνική τέχνη, με την ελληνική ζωγραφική του 20ού αιώνα (και τέλη 19ου). Τα πάμε καλά στις δημοπρασίες του οίκου Christie's αλλά και του Bonham's, παρόλο που τα greek sales δεν έχουν ούτε 10 χρόνια που ξεκίνησαν. Διαβάστε το σχετικό άρθρο και θα διαπιστώσετε για μία ακόμη φορά πόσο μονήρεις είναι όσοι θεωρητικολογούν ότι δήθεν η πραγματική τέχνη γίνεται ερήμην του εμπορίου. Δεν είναι έτσι. Σε όλα υπάρχει η χρυσή ισορροπία. Εκείνη που σέβεται τον καλλιτέχνη και εξυπηρετεί τη διακίνηση του έργου τέχνης, δηλαδή εξυπηρετεί τον εμπορικό του προορισμό.

FOTO: @ΓΙΑΝΝΗΣ Θ. ΚΕΣΣΟΠΟΥΛΟΣ / "Έρημος", Πούντα Αθύτου, 28-5-2008

Ή άσχετοι ή ιδιοτελείς

Πέντε μόλις μέρες χρειάστηκαν για να επιβεβαιώσουν το επικοινωνιακό λάθος του Πρωθυπουργού στη ΔΕΘ να καλύψει πλήρως, χωρίς να αφήσει καν περιθώριο ελιγμού, τους υπουργούς του -και τον Γ. Βουλγαράκη περιλαμβανομένου. Άξιον απορίας είναι ποιος πρότεινε και ποιος αποφάσισε να κρατήσει ο Καραμανλής αυτή τη στάση -προφανώς το επικοινωνιακό επιτελείο.

Δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν: είτε ορισμένοι είναι πολύ μακριά από το κοινό αίσθημα είτε επιχείρησαν να παραπλανήσουν τον πρωθυπουργό. Θα πει κανείς "και ο πρωθυπουργός που ζει;". Γιατί εδώ δεν ισχύει το τι Αθήνα τι Ραφήνα. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Ο ηγέτης πρέπει να αντιλαμβάνεται ορισμένα πράγματα από μόνος του. Χωρίς συμβουλάτορες και δημοσκοπήσεις. Αλλιώς δεν είναι ηγέτης.

Και νομίζω ότι έχουμε ακόμη πολύ δρόμο μπροστά μας. Πέρα από όσους "εκπληρώνουν συμβόλαιο πολιτικής εξόντωσης", υπάρχουν και οι άλλοι, οι άδολοι, οι καθαροί, που ζούνε την καθημερινότητα, χωρίς γυάλες και κόλακες. Αυτούς πρέπει να ακούει ο Καραμανλής, αν και δυστυχώς μέχρι στιγμής πολλοί ΝΔκράτες πήραν κάτω από τη βάση στην επιλογή συνεργατών. Και την πάτησαν. Άρα δεν απομένουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας.

13Σεπ2008

FOTO: @ΓΙΑΝΝΗΣ Θ. ΚΕΣΣΟΠΟΥΛΟΣ / "Γαλάζιο μαγαζάκι", Κωνσταντινούπολη (παραπλεύρως πλατείας Αγιασοφιάς-Μπλε Τζαμιού), 16-8-2008

Γραφικός ή κορυφαίος ο Βύρων;

Τελικά, ο Βύρων Πολύδωρας είναι γραφικός ή είναι κορυφαίος πολιτικός; Τι ισχύει; Θα μας πει το δημοσιογραφικοπολιτικό ensemble που όταν ήταν υπουργός επιχείρησαν -και εν πολλοίς το πέτυχαν- να τον καταστήσουν γραφικό και τώρα το ίδιο τον εμφανίζει πρώτο των πρώτων και το λόγο του λόγο με τη μεγαλύτερη σημασία σ' αυτή τη χώρα;

Σου 'χει λάχει να σε κυνηγούν οι Βλάχοι;

Μάθημα δημοσιογραφίας η ερώτηση του Γιώργου Βλάχου του ALPHA. Μετά από σφυροκόπημα 10 ερωτήσεων περί Ρουσόπουλου, Βουλγαράκη, Τατούλη, ανασχηματισμού και πρόωρων εκλογών, συνόψισε και επανήλθε με μαεστρία. Ο Πρόεδρος βέβαια δεν απάντησε αλλά τις εντυπώσεις τις κέρδισε ο Βλάχος.

Ο Καραμανλής δεν είναι προκάτ

Είμαι από αυτούς που πιστεύουν -ή αισιοδοξούν- ότι ο Καραμανλής δεν θα καλύψει αύριο τον Βουλγαράκη και τον Ρουσόπουλο, όπως δείχνουν οι διαρροές προς τα δημοσιογραφικά μικρόφωνα. Όχι μόνο γιατί ο Καραμανλής είναι απρόβλεπτος -ή δεν είναι τόσο προβλέψιμος- αλλά και γιατί εκτιμώ ότι έχει καλύψει αρκετές φορές τον Βουλγαράκη μέχρι σήμερα. Αν η περίπτωση Ρουσόπουλου έχει περισσότερο ηθικές διαστάσεις -άρα συζητήσιμες- η περίπτωση του Υπουργού Ναυτιλίας παίζει με τα όρια του νόμου. Αλλά θα δούμε. Ο Καραμανλής δεν είναι προκάτ...

Berlin

Μία με πέντε Ιουλίου βρέθηκα στο Βερολίνο. Άλλη πόλη. Κατάλαβα γιατί λατρεύεται από τους επισκέπτες και τους κατοίκους της. Δεν το είχα πιάσει στην πρώτη, πολύ πιο σύντομη και με άλλες συνθήκες, επίσκεψή μου.

Το Βερολίνο εκφράζει μια διαφορετική αντίληψη λειτουργίας μιας πόλης. Είναι μια πόλη που έζησε την Ιστορία στο πετσί της: α' και β' παγκόσμιος πόλεμος στο πρώτο πλάνο, ψυχρός πόλεμος και τείχος, αποδράσεις και σκοτωμοί, μια πικρή ιστορία.

Με φαρδείς δρόμους και 5 μεταφορικά μέσα, δεν σε αφήνει να χαθείς παρά το ότι είναι πολύ εκτεταμένο. Με ίντερνετ στις στάσεις του λεωφορείου, με το νησί των μουσείων και τον ζωολογικό κήπο, με το Τιερ Γκάρντεν, το μεγάλο πάρκο εντυπωσιακό να συνοψίζει τη διαφορετική αντίληψη πόλης που εκφράζει το Berlin.

FOTO: @ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΕΣΣΟΠΟΥΛΟΣ / "Berlin", Βερολίνο 5-7-2008

Ανέτοιμοι οι αρμόδιοι για τα αρχαία του μετρό της Θεσσαλονίκης

Γράφει η "Ελευθεροτύπία" της 4ης Σεπτεμβρίου 2008: "Ακόμη δεν άρχισαν οι ανασκαφές για το Μετρό Θεσσαλονίκης και η εταιρεία, επικαλούμενη οικονομικούς λόγους, αρνείται να διαθέσει χώρο για την αποθήκευση των αρχαίων που αποκαλύπτονται στα σκάμματά του. Εφθασε μάλιστα να απειληθεί με μετάθεση η προϊσταμένη της ΙΣΤ' Εφορείας Αρχαιοτήτων Λίλλιαν Αχειλαρά, γιατί τους δήλωσε ότι αδυνατεί να φυλάξει ένα τέτοιο πλήθος ευρημάτων, όπως η ίδια είπε προχθές στο ΚΑΣ".

Δικαιώνεται δυστυχώς ο υπογράφων που μέσα από τη στήλη του στο περιοδικό Highlights και το παρόν blog εξέφραζε τις αμφιβολίες του για τα κατά πόσο είναι έτοιμοι οι αρμόδιοι να υποδεχθούν το πλήθος των αρχαιολογικών ευρημάτων που θα προέκυπταν από τις ανασκαφές όγω των εργασιών του μετρό στη Θεσσαλονίκη. Κοινή λογική. Κανένα σαφές και συγκεκριμένο σχέδιο δεν ανακοινώθηκε μέχρι σήμερα για την αντιμετώπιση του θέματος. Κι ας είχαμε το προηγούμενο της Αθήνας. Κι ας ξέραμε τι επρόκειτο να συμβεί.

ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ: http://www.enet.gr/online/online_hprint?q=%EC%E5%F4%F1%FC&a=&id=6852872

@ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΕΣΣΟΠΟΥΛΟΣ / "Στάση Alexanderplatz", Βερολίνο, 4-7-2008

Έχει άδικο ο Τατούλης;

Οι παρεμβάσεις του Πέτρου Τατούλη έρχονται ως ευεργετική καταιγίδα στο στεγνό πολιτικό τοπίο των τελευταίων ετών. Φτάσαμε στο σημείο να θεωρούμε τα πάντα δεδομένα και a priori αποδεκτά, οι πολιτικές πρωτοβουλίες να είναι προκάτ και απολύτως προβλέψιμες. Γιατί κανείς δεν δείχνει διάθεση "να ανατρέψει τα καθεστώτα". Ούτε οι πολιτικοί, ούτε οι δημοσιογράφοι, ούτε οι πνευματικοί άνθρωποι αυτού του τόπου. Απουσιάζει η λόγος περί ηθικής στην πολιτική, συνήθως συζητάμε για τα συμβαίνοντα σαν να προέρχονται όλα από παρθενογένεση, ενώ τα περισσότερα έχουν λυθεί από χρόνια ή από αιώνες πριν από τους ειδικούς. Η δημόσια συζήτηση για τα αυτονόητα είναι ο κανόνας. Ένας κανόνας που ευνοεί τους βολεμένους, τα κεκτημένα που ενοχλούνται από την παρέμβαση της ηθικής στην πολιτική. Ζούμε, εν τέλει, μια στρέβλωση, μια επικίνδυνη στρέβλωση.
Για παράδειγμα, μιλάει ο υπουργός Μεταφορών για το μέλλον του ΟΣΕ και ανακοινώνει περιορισμούς, κοψίματα, ρυθμίσεις για τους εργαζομένους κλπ. Λέξη για δημιουργία νέων γραμμών στο δίκτυο του ΟΣΕ, λέξη για πραγματική ανάπτυξη. Μια ανάπτυξη με κόστος, όμως ανάπτυξη. Και κανείς δε σχολιάζει το γεγονός -οι συνδικαλιστές ικανοποιούν την "εκπλήρωση καθήκοντος" διεκδικώντας τα δήθεν "εργασιακά κεκτημένα".
Βγαίνει ο Τατούλη και λέει το αυτονόητο. Ότι δεν είναι δυνατόν ο σύζυγος να είναι υπουργός περί ΜΜΕ και η σύζυγος επιχειρηματίας στο χώρο των ΜΜΕ. μπορεί να μην είναι ασυμβίβαστο (με το γράμμα του νόμου) αλλά σίγουρα είναι ασύμβατο (με το πνεύμα του νόμου και με την κοινή λογική). Κάποιοι λένε ότι μιλάει σε λάθος χρόνο ο πρώην υφυπουργός, κάποιοι άλλοι ότι "χτυπάει" την κυβέρνηση. Κανείς δεν μιλάει για την ουσία. Αποφεύγουν. Ενοχλούνται όταν η κουβέντα φεύγει από τον μεζέ.
Ας μιλήσουμε καλύτερα για το πού έχει άδικο ο Τατούλης -ακόμη κι αν άργησε να μιλήσει. Στο ότι είναι γελοίο υπουργοί να το παίζουν φτωχοί χρεώνοντας στις γυναίκες τους τα πλούτη; Στο ότι δεν είναι συμβατό ο σύζυγος να είναι υπουργός και η σύζυγος πολιτική αναλύτρια; Στο ότι δεν επιτρέπεται υπουργοί να περιφέρονται με τα κότερα επί δίμνο στο Αιγαίο; Ότι θα πρέπει να θυμηθούν ορισμένοι τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Καραμανλή και το λιτό τρόπο ζωής του; Τα πράγματα είναι πολύ σκληρότερα απ' ό,τι τα λέει ο Τατούλης ή ο Ψωμιάδης.
Το 1993 ο Αντώνης Σαμαράς, ως πρόεδρος της Πολιτικής Άνοιξης, τόλμησε να πει αλήθειες και ένα από τις πιο ουσιαστικές παρεμβάσεις του ήταν η κατάθεση 20 σημείων -αν θυμάμαι καλά- περί ασυμβιβάστων και ασυμβάτνω τα οποία θα έπρεπε να κατοχυρωθούν συνταγματικά. Αν τότε ήταν τολμηρό να τα λέει, στα χρόνια που ακολούθησαν είναι πια επιβεβλημένο. Και σήμερα, ανάγκη να τα επαναφέρει στο προσκήνιο.
Αν θέλουμε να μιλάμε για την ουσία της δημοκρατίας και όχι για την πάρτη των βολεμένων.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&tag=8777&pubid=1534536#

FOTO: @ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΕΣΣΟΠΟΥΛΟΣ / "Ο Γιάννης στην Αιγυπτιακή Αγορά", Κωνσταντινούπολη 16-8-2008