Εμείς οι σκανδαλιάρηδες

Αν κάτι σταθερά χαρακτηρίζει τις μέρες της διακυβέρνησης Καραμανλή, από το 2004 και δω, είναι η απαξίωση της Θεσσαλονίκης. Μπορεί τα λεγόμενα «μεγάλα έργα» να ξεκίνησαν –καθυστερημένα και εν πολλοίς ξεπερασμένα- ωστόσο αυτά είναι χρωστούμενα τριών και πλέον δεκαετιών για να νοιώσουμε ως πολίτες ευγνωμοσύνη προς το κράτος.
Τα περισσότερα σκάνδαλα, εντός ή εκτός εισαγωγικών, τα οποία «βγήκαν» επί κυβέρνησης ΝΔ έχουν τουλάχιστον ένα πρόσωπο από τη Θεσσαλονίκη στο σενάριό τους. Τσιτουρίδης 1, Τσιτουρίδης 2, Ζαχόπουλος, Κουκοδήμος, ακόμη και στο σκάνδαλο του καρτέλ γάλακτος τα μεγαθήρια και οι πρωταγωνιστές κρύφτηκαν πίσω από τη μακεδονική ΜΕΒΓΑΛ! Μέχρι και στην υπόθεση Βατοπαιδίου, ο Ρουσόπουλος και ο Βουλγαράκης ξεχάστηκαν νωρίς και… τηλεοπτική δίωξη ασκήθηκε μόνο στον Σαλονικιό Ψωμιάδη, επειδή υπήρξαν… αποχρώσες εντυπώσεις! Κι αν στη Θεσσαλονίκη προσπαθήσαμε επί χρόνια και ξεπεράσαμε το σύνδρομο της Αθήνας, τη στείρα αντιπαλότητα με το κέντρο, παρά τα ουσιαστικά προβλήματα μοναδικού διεθνώς συγκεντρωτισμού σε βασικές λειτουργίες που υπάρχουν από καταβολής του νεοελληνικού κράτους και από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης το 1912, στην Αθήνα καλά κρατεί η «πιπίλα» για τη «συντηρητική Θεσσαλονίκη του Παπαγεωργόπουλου, του Ψωμιάδη και του Άνθιμου» -πάω στοίχημα ότι όποιος κι αν ήταν τοπικός άρχων το ίδιο θα λέγανε. Την «πιπίλισαν» κορυφαίοι «τηλεδημοσιογράφοι» στις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές με ειδικά «αφιερώματα» σε μεγάλα κανάλια… Εσχάτως δε βγήκε ο εκπρόσωπος ολόκληρου ΠΑΣΟΚ, του πράσινου κόμματος που φιλοδοξεί να κυβερνήσει τη χώρα και χρέωσε παρακράτος (!!!) στη Θεσσαλονίκη, ενώ από την άλλη πλευρά κανένας αντίλογος δεν υπήρξε, πλην κάποιων «γραφικών» (έτσι τους θέλει ο στενός πυρήνας του συστήματος), όπως ο Π. Ψωμιάδης και ο Μ. Τζίμας. Οι μπλε; Συμφώνησαν διά της σιωπής…

Μπορεί, λοιπόν, στην Αθήνα να κάψανε 13 φορές το βιβλιοπωλείο του Άδωνι Γεωργιάδη (και άλλα τέσσερα βιβλιοπωλεία τον τελευταίο χρόνο), όμως η Θεσσαλονίκη χαρακτηρίστηκε διά παντός σχεδόν από το σύνολο των μεγαλοδημοσιογράφων των καναλιών ως «η πόλη όπου καίνε τα βιβλία» επειδή κάποιος έκαψε το βιβλίο του Μ. Ανδρουλάκη. Μπορεί οι Χρυσαυγίτες να παίζουν προνομιακά στην Ομόνοια εδώ και χρόνια, ωστόσο η Θεσσαλονίκη χαρακτηρίζεται ομοίως ως «εθνικιστική». Μπορεί στην Αθήνα κάθε μέρα να τα σπάνε οι γνωστοί άγνωστοι, όμως η Θεσσαλονίκη που σπάνια φεύγει καμιά βόμβα από τη Θεολογική, έχει το παρατσούκλι «συντηρητική». Μπορεί οι Ολυμπιακοί να τα σπάνε κάθε τρεις και λίγο, όμως τα πρόστιμα τα τρώνε ο ΠΑΟΚ, ο Άρης και ο Ηρακλής.

Η απαξίωση, λοιπόν, της Θεσσαλονίκης εντάθηκε ιδιαίτερα, μετά το 2004. Για ποιο λόγο; Ίσως για τον ίδιο που δεν προχώρησε –και μάλλον θα αργήσει να προχωρήσει- η διοικητική μεταρρύθμιση. Η πλέον θεμελιώδης μεταρρύθμιση απ’ όσες εξαγγέλθηκαν τα τελευταία δέκα χρόνια, η οποία μπορεί να βγάλει όχι μόνο τη Θεσσαλονίκη αλλά ιδίως την ελληνική περιφέρεια (θυμάμαι τον ταξιτζή στην κοσμοπολίτικη Ρόδο να βρίζει την Αθήνα για τον άθλιο δρόμο που συνδέει αεροδρόμιο - πόλη, θυμάμαι τον Πατρινό να βρίζει την Αθήνα για την δήθεν ολυμπιακή πόλη χωρίς επισκέπτες, θυμάμαι τους Λαμιώτες μετά το δυστύχημα με τα παιδιά της Φαρκαδόνας να αναρωτιούνται για τον Μαλιακό στα τοπικά ραδιόφωνα "αν η Ελλάδα σταματά στην Αττική Οδό να μας το πουν") από την απομόνωση, από τη γωνία. Ο φόβος και ο τρόμος των μεγάλων συμφερόντων. Όπως μου είχε πει το 2005 πρώην κυβερνητικό στέλεχος των κυβερνήσεων Σημίτη, λυσσαλέα είναι από χρόνια η αντίδραση κομματικών κύκλων του "κλειστού κυκλώματος", πράσινων και μπλε και λοιπών χρωμάτων, προφανώς σχετιζόμενων με μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, στη δημιουργία «υπερπεριφερειών» ή «υπερνομαρχιών», των μεγάλων τέλος πάντων περιφερειών που θα είναι συμβατές με τις χρηματοδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μόνο μεγάλες περιφέρειες θα πληρούν τις προϋποθέσεις για απορρόφηση ευρωπαϊκών κονδυλίων, άρα μόνο τέτοιες θα κατορθώσουν να αναπτυχθούν. Μόνο εκείνες θα μπορούν να αποκτήσουν την τεχνογνωσία για την απορρόφηση και αξιοποίηση ευρωκονδυλίων. Όμως, η μείωση της ψαλίδας κέντρου – επαρχίας δεν συμφέρει τα μεγάλα συμφέροντα των Αθηνών. Κι ας λέει ο Καραμανλής ότι το 80% των κονδυλίων του ΕΣΠΑ θα κατευθυνθεί στην περιφέρεια. Το θέμα είναι η περιφέρεια έχει οπλιστεί επαρκώς για να απορροφήσει το 80%; Μάλλον, όχι. Εξάλλου, πώς να γίνει αυτό όταν... ανθούν οι Τσιτουρίδηδες, οι ΜΕΒΓΑΛ, οι Πανάγοι, οι Ζαχόπουλοι, οι Τσέκου, οι Κουκοδήμοι ή το εθνικιστικό τρίο δήμαρχου, νομάρχη, μητροπολίτη; Ποιος θα διαχειριστεί τα τρελά κονδύλια; Αυτοί οι… σκανδαλιάρηδες;

Έτσι, λοιπόν, μετά τις αναθεωρήσεις το χρήμα πάλι θα καταλήξει πού; Στο κλεινόν άστυ, εκεί που «ξέρουν», εκεί που έχουν το know how, εκεί που έχουν τις επιτροπές και τους μάνατζερς και μαζί 4,5 εκατομμύρια μαντρωμένους επαρχιώτες για άλλοθι έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης…

FOTO: @ΓΙΑΝΝΗΣ Θ. ΚΕΣΣΟΠΟΥΛΟΣ / "Εμείς οι σκανδαλιάρηδες", Θεσσαλονίκη, 2008