Θα είχαν πολύ πλάκα με όλα αυτά που κάνουν οι Σκοπιανοί, πράγματι, αν δεν απολάμβαναν της στήριξης των Αμερικανών στο θέμα του ονόματος. Μοιάζουν με ένα θίασο, σαν τα μπουλούκια του παλιού καιρού, που από στάση σε στάση σκαρφίζονταν ένα νέο σκετς για να πείσουν τους θεατές να πληρώσουν φεύγοντας! Τα τελευταία δύο χρόνια ασκούν την εξωτερική τους πολιτική με αρχή και τέλος την επικοινωνία, με κινήσεις – μιμήσεις που μοιάζουν με τον αποτυχημένο «Ξανθόπουλο» της διαφήμισης, που νομίζει ότι μιμείται τέλεια το κινηματογραφικό «παιδί του λαού». Και στις δύο περιπτώσεις, υπάρχουν κάποιοι που γελάνε και κάποιοι που αλλάζουν κανάλι. Οι φίλοι μας οι Αμερικάνοι, έχοντας επιλέξει το διαίρει και βασίλευε, αντίθετα με το δικό τους πρότυπο ομοσπονδιακής διακυβέρνησης, είναι από εκείνους που γελάνε με τα σκετσάκια των «χαρβαρδιανών» πιτσιρικάδων πιονέρων, καμιά φορά εκνευρίζονται κιόλας γιατί φοβούνται ότι θα κόψει το ριζόγαλο. Δεν αποδέχονται αυτό που αποκαλύπτεται καθημερινά πια ότι δηλαδή το πρόβλημα των εθνικιστών που σήμερα κυβερνούν τα Σκόπια δεν είναι το όνομα, αλλά το έδαφος, τα σύνορα. Γι’ αυτό το όνομα είναι πρόβλημα που πρέπει να λυθεί με όρους Ιστορίας και όχι συμφερόντων –καιροσκοπικών και άρα πρόσκαιρων. Οι φίλοι μας οι Αμερικανοί επιχειρούν στο ατομικό δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού –που κανείς δεν αμφισβητεί, ούτε στην Ελλάδα- να στηρίξουν συλλογικότητες όπως ανύπαρκτες μειονότητες, έστω αφήνοντας ανοιχτά τα θέματα «μέχρι νεωτέρας» και «για κάθε χρήση». Θέλουν να μας πείσουν ότι Συνθήκες που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, ούτως ή άλλως κοινά παραδεκτές, έρχονται σε σύγκρουση και καταλύουν τη Συνθήκη της Λωζάννης η οποία τακτοποιεί μια «ιδιωτική» διαφορά μεταξύ δύο χωρών. Αποφεύγουν να παραδεχθούν ότι καμία στρατιωτική κατοχή δεν μπορεί να αποτελεί βάση μιας συμφωνίας για μόνιμη λύση στο Κυπριακό.
Όλα αυτά, μέχρι νεωτέρας. Το Σκοπιανό και το θέμα της Θράκης μένουν ανοιχτά από πλευράς ΗΠΑ, μέχρι να αποφασίσουν τα αφροαμερικάνικα «θινξ τανκς» με τι Βαλκάνια βολεύονται. Το Κυπριακό επίσης μπορεί να περιμένει τι ρόλο θα πάρει στη διανομή η Τουρκία. Κι εμείς, οι απλοί πολίτες, θα ελπίζουμε ότι κάποια στιγμή ο άσωτος «θείος Σαμ» θα επιστρέψει στο κονάκι της διεθνούς νομιμότητας.
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Κεντρί" στις 7-2-2009.
ΦΩΤΟ: @ΓΙΑΝΝΗΣ Θ. ΚΕΣΣΟΠΟΥΛΟΣ / "Σαλονίκη 2008".
εντάξει ρε φίλε είναι ο πατέρας των τούρκων, γεννήθηκε και μεγάλωσε στη θεσσαλονίκη πόσοι μεγάλοι έλληνες γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στη γείτονα χώρα και εκδιώχθηκαν, βεβήλωσαν την ιστορία τους, κατέστρεψαν τα ίχνη τους....Είναι απλώς το σπίτι του κεμάλ, ένα ιστορικό κτίριο, επισκέψιμο για όσους ενδιαφέρονται να μην το αναδείξουμε και ως τη Μέκκα των μουσουλμάνων, ξεχνάει ευκολα ο έλληνας δυστυχώς. Θυμήσουν πρόσφατα τους γκρίζους λύκους καιτον πατριάρχη, την τουρκική κυβέρνηση και τον υπουλο πόλεμο στο φανάρι.κάθε μέρα ξεριζώνουν την ιστορία μας!
ΑπάντησηΔιαγραφή