Του Αγίου Βαλεντίνου σήμερα και ο… θεός έρωτας είναι ίσως ο καταλληλότερος να δώσει λύση στο πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα το ΚΘΒΕ. Γιατί η σχέση των εκεί εργαζόμενων με τη διοίκηση μοιάζει με το «Ματωμένο Γάμο» που πρόκειται να ανέβει στην ΕΜΣ στις 27 Φεβρουαρίου!
Πέραν της πλάκας, οι ματαιωμένες παραστάσεις του Κρατικού Θεάτρου, η επιμονή της διοίκησης στο 4%, η διαφορά των 50.000 ευρώ ετησίως όπως λένε οι ηθοποιοί και η γενιά των 600 ευρώ που στελεχώνει το τμήμα τεχνικών του Θεάτρου, οι εντάσεις μεταξύ του ηθοποιού - καλλιτεχνικού διευθυντή και των ηθοποιών, ο χαρτοπόλεμος και τα τελεσίγραφα της διοίκησης περί αδυναμίας λειτουργίας δεν είναι το πρόβλημα αλλά τα συμπτώματα του προβλήματος για το ΚΘΒΕ.
Το πραγματικό πρόβλημα είναι το νομοθετικό πλαίσιο που διέπει τη λειτουργία του ΚΘΒΕ. Έχει εντοπιστεί από τους καταλληλότερους και αρμοδιότερους εδώ και δέκα χρόνια, αλλά η Πολιτεία αδυνατεί να δώσει λύση. Πως εξηγείται, λοιπόν, το Εθνικό με λιγότερες σκηνές να επιχορηγείται αδρότερα κατά 2,5 εκατ. ευρώ σε σχέση με το ΚΘΒΕ; Γιατί οι συλλογικές διαπραγματεύσεις Εθνικού, Λυρικής, Κρατικού γίνονται ξεχωριστά; Γιατί άλλα ισχύουν εδώ και άλλα στην Αθήνα; Πότε επιτέλους οι κρατικές σκηνές θα προσαρμοστούν στα σύγχρονα δεδομένα και θα αποκτήσουν καλλιτεχνικό διευθυντή – μάνατζερ, στέλεχος που γνωρίζει την ανάπτυξη και συνάμα σέβεται την καλλιτεχνική δημιουργία; Πότε θα αποκτήσουν διοικητικά συμβούλια που θα αποτελούν πραγματικά δυνάμεις υποστήριξης του Οργανισμού;
Θα περίμενε, λοιπόν, κανείς από την Πολιτεία να ενισχύει διαρκώς οργανισμούς όπως το ΚΘΒΕ, που καλείται να επιτελέσει εξαιρετικά σημαντικό ρόλο. Να ενισχύει όχι μόνο οικονομικά, αλλά και θεσμικά. Να βοηθάει το θέατρο, όχι να αδιαφορεί γι’ αυτό. Με μια ολοκληρωμένη, συνεχόμενη και συνεχιζόμενη πολιτική. Αυτό πρέπει να το δουν και οι σημερινοί εμπλεκόμενοι, διοικούντες και διοικούμενοι. Γιατί αν πιστέψουμε ότι το πρόβλημα είναι οι 50.000 ευρώ το χρόνο, τότε φοβάμαι ότι ο… Αλογοσκούφης έχει πατήσει πόδι στο ΚΘΒΕ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου