Στην πολιτιστική διπλωματία, διαβάζω, θα ρίξει το βάρος ο υπουργός Πολιτισμού Αντώνης Σαμαράς. Με άξονα φυσικά και στόχο την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο στην Αθήνα και στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Πριν λίγες μέρες η Χρύσα Αράπογλου με την βουλευτική της ιδιότητα έκανε ερώτηση προς το ΥΠΠΟ αιτούμενη τη διεκδίκηση των «Incantadas», των «Μαγεμένων», των «Ελγινείων της Θεσσαλονίκης», όπως λέγονται από το Μουσείο του Λούβρου –το είχε κάνει πριν δυο χρόνια και ο σημερινός ΥΜΑΘ Σταύρος Καλαφάτης, κυκλοφορεί και στο Facebook ένα group για χάρη τους.
Καταρχήν οι «Μαγεμένες» μπορεί να έχουν εξαχθεί κάποτε παράνομα από τη χώρα μας αλλά με τίποτε δεν μπορεί να συγκριθούν με τα «Ελγίνεια», τα οποία αποσπάστηκαν από ένα εκ των κορυφαίων μνημείων στον κόσμο. Θα ήταν ίσως πιο διπλωματικό και πιο ουσιαστικό να διεκδικήσουμε την μόνιμη και προνομιακή έκθεσή τους σε χώρο του περίφημου Μουσείου, παρά να διεκδικούμε την επιστροφή τους. Το Λούβρο είναι ένα διεθνές Μουσείο και επομένως η Ελλάδα, η τέχνη και το πνεύμα της, εκφράζονται καλύτερα από εκεί.
Παρά τις τεράστιες διαφορές τους, το ίδιο πιστεύω και για τα Μάρμαρα του Παρθενώνα. Ακολουθούμε λάθος τακτική ζητώντας την επιστροφή τους στη χώρα μας. Δεν χρειάζεται και δεν είναι και η καλύτερη. Το Βρετανικό Μουσείο είναι ένα διεθνές μουσείο με πάρα πολύ μεγάλη επισκεψιμότητα, τόση που ποτέ δεν θα απολαύσει η Αθήνα. Αντί να μιλάμε για κλοπή και να χρεώνουμε παλιές αμαρτίες σε σημερινούς ανθρώπους, όπως γινόταν μέχρι τα τέλη του ’90, αντί να χρεώνουμε ηθικά βάρη στους συνομιλητές μας, όπως συνέβαινε μέχρι το 2004 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, θα ήταν πιο ωφέλιμο να πείσουμε τους Βρετανούς για έντιμες ανταλλαγές. Όχι πρόσκαιρες και όχι καιροσκοπικές. Τότε ίσως κάποτε επέστρεφαν τα Μάρμαρα, έστω όπως επιστρέφουν τα καλοκαίρια στα χωριά μας τα ελληνόπουλα τρίτης και τέταρτης γενιάς, για το ήλιο, το χώμα και τη θάλασσα και μετά πάλι πίσω.
Εξάλλου, είναι ασύμβατο να υψώνουμε τείχη και οξύνουμε σύνορα στον πολιτισμό, την ώρα που υποτίθεται ότι προσπαθούμε να τα αμβλύνουμε στην πολιτική. Ίσως δεν είναι τυχαίο (το είδα στο greece-salonika.blogspot.com) που το Βρετανικό Μουσείο έστησε μνημόσυνο για την «ancient Turkey» με ξένα (ιωνικά - ελληνικά) κόλλυβα.
FOTO: @ΓΙΑΝΝΗΣ Θ. ΚΕΣΣΟΠΟΥΛΟΣ / "Anna, Smaro, Roma" / Ρώμη - Piazza Navona, 3-1-2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου