Ο Ψαραντώνης στο "Κλειώ" την Κυριακή

Ο «Ψαραντώνης» (Αντώνης Ξυλούρης) και η Νίκη Ξυλούρη παίρνουν τη σκυτάλη και εμφανίζονται την Κυριακή, 23 Αυγούστου 2009 και ώρα 10:00 μ.μ., στο πλωτό bar «Κλειώ», στο πλαίσιο των συναυλιών που διοργανώνει, με πρωτοβουλία του Νομάρχη Θεσσαλονίκης Παναγιώτη Ψωμιάδη και της Εντεταλμένης Νομαρχιακής Συμβούλου σε θέματα νεολαίας Χριστίνας Κελεσίδου, το Γραφείο Νεολαίας της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης. Οι εν πλω συναυλίες πραγματοποιούνται σε συνεργασία με το «Κλειώ», στη μνήμη του Μάκη- που «έφυγε» νωρίς και με σκοπό την ενίσχυση του Συλλόγου Γονέων, Παιδιών Πασχόντων από Κακοήθη Νοσήματα Β. Ελλάδος «Η Λάμψη».

Πρόκειται για την προτελευταία από τις 6 μοναδικές εν πλω συναυλίες, όπου το κοινό της Θεσσαλονίκης έχει την ευκαιρία να απολαύσει μια βόλτα στα νερά του Θερμαϊκού κάτω από τα αστέρια και τον αυγουστιάτικο ουρανό, ακούγοντας ριζίτικα τραγούδια, ενώ ταυτόχρονα τα έσοδα θα διατεθούν για σημαντικό φιλανθρωπικό σκοπό.

Ο «Ψαραντώνης» είναι μια ξεχωριστή μορφή της κρητικής μουσικής, ο οποίος έχει κατορθώσει να καθιερωθεί και επαγγελματικά, σαν ένας πολύ ταλαντούχος καλλιτέχνης με ιδιαίτερο χρώμα στο τραγούδι του και στο παίξιμο της λύρας.
Στη δισκογραφία εμφανίζεται το 1964 με το δίσκο 45'' "Εσκέφτηκα να σ' αρνηθώ" και ακολουθεί μια πλούσια δισκογραφική δουλειά που αποφέρει εκτός από σημαντικές δημιουργίες, την καθιέρωση του Ψαραντώνη στη συνείδηση του Κρητικού λαού ως ένα ιδιόρρυθμο καλλιτέχνη που δίνει με τους αυτοσχεδιασμούς του το δικό του στίγμα σε κάθε τραγούδι ή μελωδία που ερμηνεύει. Έχει εκπροσωπήσει πολλές φορές την Ελλάδα σε διεθνή φεστιβάλ του εξωτερικού. Πρώτη φορά πήρε μέρος σε διεθνές φεστιβάλ το 1982 στην Κολονία σε διοργάνωση του τηλεοπτικού καναλιού WDR. Το 1984 έπαιξε στο Βερολίνο, στις εκδηλώσεις για τα 750 χρόνια από την ίδρυση της πόλης. Εμφανίζεται τακτικά στη Γερμανία, ενώ έχει παίξει στη Γαλλία, την Ελβετία, την Αυστρία, το Λουξεμβούργο, τη Σόφια, το Βουκουρέστι, το Βελιγράδι, την Ουκρανία, τη Φιλιππούπολη, αλλά και στην Αμερική, τον Καναδά και την Αυστραλία. Εκπροσώπησε την Ελλάδα στο φεστιβάλ "Η Συνάντηση των Πέντε Ηπείρων" που έγινε στο Martigny της Ελβετίας τον Ιούνιο του 1999, κερδίζοντας διθυραμβικές κριτικές. Έχει επίσης συνεργαστεί με τους μεγάλους ποιητές και στιχουργούς Μήτσο Σταυρακάκη και Γιώργη Καράτζη και μέσα από τις συνεργασίες του αυτές, έχουν βγει πολύ μεγάλες δισκογραφικές επιτυχίες.
Μαζί με τον «Ψαραντώνη» εμφανίζεται η Νίκη Ξυλούρη (φωνή), ο Λάμπης Ξυλούρης (ούτι) και ο Νεκτάριος Κοντογιάννης (λαούτο).
Οι ώρες των παραστάσεων είναι 22:00-24:00, η τιμή του εισιτηρίου 10€ και τα εισιτήρια θα προπωλούνται εντός του καραβιού «Κλειώ».
Το πρόγραμμα των συναυλιών ολοκληρώνεται τη Δευτέρα, 24 Αυγούστου 2009, με τους Aroma Caribe (latin).
Για πληροφορίες οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στο Γραφείο Νεολαίας της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης και στον αριθμό 2313-319676.
Χορηγός των της εκδήλωσης «Τραγουδάμε για τη ζωή» είναι η εταιρία Β.Σ. ΚΑΡΟΥΛΙΑΣ Α.Ε. με το CUTTY SARK Blended Scotch whisky και χορηγοί επικοινωνίας είναι η εφημερίδα «Αγγελιοφόρος», το περιοδικό “Sunday”, οι «Διαδρομές», η Μακεδονία TV και ο ραδιοφωνικός σταθμός “Plus Radio 102,6”.

UN Committee: Slavmacedonians must recognise its “Slavic Macedonian” culture

ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟ http://modern-macedonian-history.blogspot.com/2009/08/un-committee-slavmacedonians-must.html

The Committee on the Elimination of Racial Discrimination has considered the combined sixteenth to nineteenth periodic reports of Greece on its implementation of the provisions of the International Convention on the Elimination of All Forms of Racial Discrimination. Below you can read the points that consern the Slavmacedonians in Greece.

Report of Greece
In the context of minorities, references made by a very small number of non-governmental organizations to a so-called “Macedonian minority” in Greece do not correspond to existing realities. The fact that a small number of persons who live in Northern Greece use, in addition to the Greek language, Slavic oral idioms, does not indicate the existence of a national minority. Furthermore, the use of the term “Macedonian” to describe a so-called minority usurps the name and national and cultural identity of some two and a half million Greeks who identify themselves for many centuries as Macedonians (Makedones) in the regional and cultural context and can therefore not be accepted.
Presentation of Report
In this connection, claims that Greece did not recognize the existence of a national linguistic minority by the name of “Macedonian” were totally unsubstantiated and threatened to create potential tensions over existing identities in the region, as well as serious confusion over that name, as it was also used by hundreds of thousands Greek Macedonians living in the northern part of the country, said Ms. Telalian. Also, the non-recognition of numerically small groups as a national minority did not imply discriminatory treatment.
Oral Questions Raised by the Rapporteur and Experts
JOSE LINDGREN ALVES, the Committee Expert serving as country Rapporteur for the report of Greece, said he could not agree more with Greece’s answer to his question as to why Greece had not ratified the Framework Convention for the Protection of National Minorities of the Council of Europe, while it had signed it in 1997. In its response Greece had said that the diversity of legal and socio-political circumstances and historic traditions prevailing in each country called for tailor-made rather than “one size fits all” conceptual approaches and practical solutions. If this response held true for Europe, it held truer for the rest of the world.

Turning to the question of those who insisted on a Slavic Macedonian minority, Mr. Lindgren Alves said that the most important thing was to assure their human rights in general, including their right to use their dialect or mother language, as any other group. The non-recognition of a group as a minority did not deprive such a group from the enjoyment of its rights. He had been interested to learn that even a political party to foster the claims of Slavic Macedonians had been accepted and had been freely participating in parliamentary elections.

One Expert noted that there was a group speaking a Slavic language in the country, they did not need to be considered as Macedonians, if this led to confusion over the name, but they were still using a Slavic language, which they had not invented and they should have the right to use it. Also political parties should not be divided by ethnicities as this could undermine the unity of the State. Further, for him it was more important to know whether a minority had the right to use its language, not if it had the right to form a political party.
Response by Delegation to Oral Questions
On the so-called Slavic “Macedonians” the delegation said that this was not a case of self identification as this group did not base its identification on objective criteria. The “Slavic” qualifier was not used in this case. The only qualifier used by this community was the “Macedonian” one. The problem was that the “Macedonian” term was already used by thousands of people in Greece. Up until recently, this group of “Slavic Macedonians” had been completely unknown, not only to Greece but to the whole Balkan region.

The delegation said that the “Slavic Macedonians” were however not prevented from speaking their oral idiom or from stating that they were part of a certain group. The fact that the Greek State had not officially recognised them did not mean that this community was not fully enjoying its rights and that its members were not fully respected by the Greek State.

The delegation underscored that there was a dignity in the name of the Greek Macedonians and said that Greece had not gotten any answer yet on why the State should not respect the cultural and historical heritage of the Greek Macedonians. It had nothing to do with the denial of the existence of a minority group but the denial of a name that was already used since a long time.

Further Oral Questions Posed by Experts
Jose Lindgren Alves, the Committee Expert serving as country Rapporteur for the report of Greece, said that, on the question of the so-called “Slavic Macedonians”, he did not know that they were denying their Slavic origin, even though he had been an ambassador to the Former Yugoslav Republic of Macedonia. He wondered if it would change something if this community would recognise its “Slavic Macedonian” culture.

Replies by the Delegation
Responding to this question, the delegation said that they were not in a position to respond in a hypothetical sense. Very recently, Greece had said that the “Slavic Macedonians” should have used a qualifier to clarify their origin. Why were they constantly using the name Macedonian, which already identified 2.5 million Macedonians in the cultural sense? Even the former leaders of the Former Yugoslav Republic of Macedonia had admitted that they were of Slavic origin. This question had only come up in the last years. Everyone in the Balkans knew very well what minorities there were in the Balkans, as the question of minorities in the Balkans had created so many tensions in the region. This was the very first time that they had heard of a “Macedonian” group in this region. It was a question of dignity of the name “Macedonian”.

This difference had created a tension with the Former Yugoslav Republic of Macedonia and even the United Nations Security Council had said that there was a difference in the name. This situation had to be solved. In Security Council resolution 1845, the Council had asked the two parties to settle the question under the auspices of the United Nations.

This clearly showed that what was in a name had several historical and political implications. It was not a question of a specific denial but the risk of creating tension among identities in the Balkans.



The use of the Macedonian name as a state appellation in no way confers the right to appropriate everything and anything derived from or pertained to the entire region of Macedonia. This needs to be legally clarified and remain binding erga omnes. The state name needs specifically to refer to and describe the present region of FYROM. It should apply erga omnes in multilateral and bilateral international relations and transactions and should be observed by all organizations, states, and other non-governmental international organizations, including the government and the agencies of FYROM. As Kofos said [7] Greek and FYROM parties should accept the name used by the inhabitants of FYROM for their region of geographical Macedonia, i.e. Vardar Macedonia, or preferably Vardar Makedonija.

It is therefore clear that the appropriation of the name Macedonia by the FYROM, on which they have based all their propaganda and even their national existence, does not even correspond to their own false national identity since their artificially created state does not have any national homogeneity. This appropriation of the Macedonian name goes against every principle of justice and conceals other expediencies which directly insult Greek national and Macedonian Cultural Identities as shows the unchanging nature of their continuous propaganda.

Σφαλιάρα από τον ΟΗΕ σε ότι αφορά την "Μακεδονική Μειονότητα" στους...

ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟ

...εν Ελλάδι υποστηριχτές τους. Όπως γνωρίζεται το διαδίκτυο έχει κατακλεισθεί από τους επικριτές της Ελλάδας(ελληνόφωνους και μη) με την περιβόητη επιτροπή του ΟΗΕ που εξετάζει τον αντιρατσισμό στην Ελλάδα.
Δεν παρατηρήσατε κάτι ?
Ενώ με την περίπτωση της McDougal οι διάφορες ντόπιες ΜΚΟ αλλά και οι Σκοπιανές οργανώσεις όπως η UMD και κόμματα όπως το εθνικιστικό Ουράνιο Τόξο διατυμπάνιζαν ότι ο ΟΗΕ είπε αυτό αλλά και το άλλο... σε αυτήν την έκθεση έπεσε... άκρα του τάφου σιωπή.
Γιατί?
Διαβάστε και θα καταλάβετε...

Η αναφορά (οι θέσεις) της Ελλάδας
Στα πλαίσια των μειονοτήτων , οι αναφορές που κάνoυν ένας πολύ μικρός αριθμός μη κυβερνητικών οργανώσεων στην αποκαλούμενη «Μακεδονική μειονότητα» στην Ελλάδα δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Το γεγονός ότι ένας μικρός αριθμός προσώπων που ζουν στην Βόρεια Ελλάδα, χρησιμοποιεί, πλέον της Ελληνικής, Σλαβικά προφορικά ιδιώματα, δεν αποδεικνύει την ύπαρξη μιας εθνικής μειονότητας. Περαιτέρω, η χρήση του όρου «Μακεδονική» για να περιγραφεί η αποκαλούμενη μειονότητα, σφετερίζεται το όνομα και την εθνική και πολιτιστική ταυτότητα περίπου δυόμισι εκατομμυρίων Ελλήνων, οι οποίοι αυτοπροσδιορίζονται για πολλούς αιώνες ως Μακεδόνες στο ίδιο γεωγραφικό και πολιτισμικό πλαίσιο και γι' αυτό δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή.
Παρουσίαση της Έκθεσης(της επιτροπής του ΟΗΕ)

Επ’αυτού, οι ισχυρισμοί ότι η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει την ύπαρξη μιας εθνικής γλωσσικής μειονότητας με το όνομα «Μακεδονική» είναι εντελώς αβάσιμοι και αποτελούν απειλή για τη δημιουργία πιθανής έντασης ως προς τις υπάρχουσες ταυτότητες στην περιοχή, καθώς και σοβαρή σύγχυση για το όνομα, καθώς χρησιμοποιείται από εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες Μακεδόνες που ζουν στο βόρειο μέρος της χώρας, είπε η κ. Τελαλιάν. Επίσης, η μη αναγνώριση αριθμητικά μικρών ομάδων ως εθνική μειονότητα δεν αποτελεί διακριτική μεταχείριση.
Προφορικές ερωτήσεις του Εισηγητή και των Ειδικών(της επιτροπής του ΟΗΕ)

Ο JOSE LINDGREN ALVES, ο Εμπειρογνώμονας της Επιτροπής που εκτελεί χρέη Εισηγητή στην Έκθεση για την Ελλάδα, είπε ότι δεν μπορεί να συμφωνήσει περισσότερο με την απάντηση της Ελλάδας στην ερώτησή του γιατί δεν έχει κυρώσει η Ελλάδα την Σύμβαση - Πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των Εθνικών Μειονοτήτων, ενώ την υπέγραψε το 1997. Στην απάντησή της η Ελλάδα είπε ότι η πολυσυλλεκτικότητα των νομικών και κοινωνικοπολιτικών περιστάσεων και οι ιστορικές παραδόσεις που επικρατούν σε κάθε χώρα επιβάλουν την κατά περίπτωση προσέγγιση και όχι την «μία λύση για όλα» (σε ότι αφορά την) αντιμετώπιση εννοιών και πρακτικών λύσεων. Εάν αυτό ισχύει για την Ευρώπη, σίγουρα ισχύει για όλο τον κόσμο.

Ερχόμενος στο ερώτημα αυτών που επιμένουν για μια Σλαβική Μακεδονική μειονότητα, ο κ. Lindgren Alves είπε ότι το πιο σημαντικό είναι να διασφαλιστούν τα ανθρώπινα δικαιώματα γενικώς, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης της διαλέκτου ή μητρικής γλώσσας τους, όπως για κάθε άλλη ομάδα. Η μη αναγνώριση της ομάδας ως μειονότητας δεν αποκλείει μια τέτοια ομάδα από την απόλαυση των δικαιωμάτων της. Έχει δείξει ενδιαφέρον για το ότι ακόμη κι ένα πολιτικό κόμμα που προωθεί τα αιτήματα των Σλάβων Μακεδόνων έχει γίνει αποδεκτό και συμμετέχει ελεύθερα στις κοινοβουλευτικές εκλογές.

Ένας Εμπειρογνώμονας παρατήρησε ότι η ομάδα που μιλάει την Σλαβική γλώσσα στην χώρα, δεν χρειάζεται να θεωρούνται Μακεδόνες, εάν αυτό οδηγεί σε σύγχυση για το όνομα, αλλά και πάλι χρησιμοποιούν μια Σλάβικη γλώσσα, την οποία δεν εφηύραν και πρέπει να έχουν το δικαίωμα να την χρησιμοποιούν. Επίσης, τα πολιτικά κόμματα δεν πρέπει να διαχωρίζονται με βάση τις εθνότητες, καθώς αυτό θα μπορούσε να θίξει την ενότητα του Κράτους. Περαιτέρω, κατά τη γνώμη του ήταν πιο σημαντικό να μάθουμε εάν μια μειονότητα έχει δικαίωμα να χρησιμοποιήσει τη γλώσσα της παρά εάν έχει το δικαίωμα να ιδρύσει πολιτικό κόμμα.
Απαντήσεις της (Ελληνικής) Αντιπροσωπείας στις Προφορικές Ερωτήσεις(μελών της επιτροπής του ΟΗΕ και εμπειρογνωμόνων)

Για τους αποκαλούμενους Σλάβους «Μακεδόνες» η αντιπροσωπεία είπε ότι η περίπτωση αυτή δεν αφορά τον αυτοπροσδιορισμό, καθώς αυτή η ομάδα δεν βασίζει τον καθορισμό της σε αντικειμενικά κριτήρια. Το προσδιοριστικό «Σλάβος» δεν χρησιμοποιείται. Το μόνο προσδιοριστικό που χρησιμοποιείται από αυτή την κοινότητα είναι το «Μακεδονικός». Το πρόβλημα είναι ότι ο όρος «Μακεδόνας» χρησιμοποιείται ήδη από χιλιάδες ανθρώπους στην Ελλάδα. Μέχρι πρόσφατα αυτή η ομάδα των «Σλάβων Μακεδόνων» ήταν εντελώς άγνωστη, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε όλη την περιοχή των Βαλκανίων.
Η αντιπροσωπεία είπε ότι οι «Σλάβοι Μακεδόνες» δεν αποτρέπονται πάντως από το να μιλούν το γλωσσικό τους ιδίωμα ή από το να δηλώνουν ότι είναι μέλη μιας συγκεκριμένης ομάδας. Το γεγονός ότι το Ελληνικό Κράτος δεν τους έχει αναγνωρίσει επίσημα δεν σημαίνει ότι αυτή η κοινότητα δεν απολαμβάνει πλήρως τα δικαιώματά της και ότι τα μέλη της δεν γίνονται πλήρως σεβαστά από το Ελληνικό Κράτος. H αντιπροσωπεία υπογράμμισε ότι υπάρχει η μεγαλοπρέπεια του ονόματος των Ελλήνων Μακεδόνων και είπε ότι η Ελλάδα δεν έχει ακόμη πάρει απάντηση εάν το Κράτος δεν πρέπει να σέβεται την πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά των Ελλήνων Μακεδόνων. Αυτό δεν έχει σχέση με την άρνηση της ύπαρξης μιας μειονοτικής ομάδας, αλλά με την άρνηση ενός ονόματος το οποίο ήδη υπήρχε εδώ και πολύ καιρό.
Περαιτέρω προφορικές ερωτήσεις από τους Εμπειρογνώμονες

Ο Jose Lindgren Alves, ο Εμπειρογνώμονας της Επιτροπής που ήταν Εισηγητής για την έκθεση της Ελλάδας , είπε ότι για το ζήτημα των λεγόμενων «Σλάβων Μακεδόνων», δεν ήξερε ότι αρνούνται τη Σλαβική καταγωγή τους, μολονότι ο ίδιος ήταν πρεσβευτής στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Αναρωτιέται εάν θα μπορούσε να αλλάξει κάτι εάν αυτή η κοινότητα αναγνώριζε τον «Σλαβομακεδονικό» πολιτισμό της.
Απαντήσεις από την (Ελληνική) αντιπροσωπεία

Απαντώντας στην ερώτηση, η αντιπροσωπεία είπε ότι δεν είναι σε θέση να απαντήσουν σε υποθετικά ερωτήματα. Πρόσφατα, η Ελλάδα είπε ότι οι «Σλάβοι Μακεδόνες» θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν ένα προσδιοριστικό για τον καθορισμό της καταγωγής τους. Για ποιο λόγο χρησιμοποιούν σταθερά το όνομα «Μακεδόνες», το οποίο ήδη προσδιορίζει 2,5 εκατομμύρια Μακεδόνες με την πολιτιστική έννοια? Ακόμη και οι πρώην ηγέτες της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας έχουν παραδεχθεί τη σλαβική καταγωγή τους. Το ζήτημα αυτό έχει δημιουργηθεί μόνον τα τελευταία χρόνια. Όλοι στα Βαλκάνια γνωρίζουν πολύ καλά τις μειονότητες που βρίσκονται στα Βαλκάνια, καθώς το θέμα των μειονοτήτων στα Βαλκάνια έχει δημιουργήσει πολλές εντάσεις στην περιοχή. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που ακούσαμε για «Μακεδονική» ομάδα στην περιοχή. Είναι ένα ζήτημα αξιοπρέπειας του ονόματος «Μακεδόνας».

Η διαφορά δημιούργησε ένταση με την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας και ακόμη και το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών είπε ότι υπάρχει διαφορά στο όνομα. Αυτή η κατάσταση πρέπει να επιλυθεί. Με το Ψήφισμα 1845 του Συμβουλίου Ασφαλείας, το Συμβούλιο ζήτησε από τα δύο μέρη να διευθετήσουν το ζήτημα υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών.

Αυτό με σαφήνεια έδειξε ότι το ζήτημα του ονόματος είχε πολλές ιστορικές και πολιτικές επιπτώσεις. Δεν ήταν ένα θέμα ειδικής άρνησης, αλλά ο κίνδυνος της δημιουργίας έντασης μεταξύ των ταυτοτήτων στα Βαλκάνια.
Καταρχήν δεν μπορώ να μην πω ένα μεγάλο μπράβο στην Ελληνική αντιπροσωπεία που επιτέλους έδειξαν και προπάντως εξήγησαν στον κόσμο ότι οι Σκοπιανοί θέλουν να σφετεριστούν το όνομα μη αποδεχόμενοι το "Σλαβικό πολιτισμό τους". Είναι γνωστό πως αποφεύγουν την έννοια της πολιτιστικής ταυτότητας όπου είναι ταυτόσημη με την εθνική. Η πολιτιστική ταυτότητα είναι ένα στοιχείο σύνθετο και πολυ-επίπεδο.
Για τον Ευρωπαίο πολίτη συνήθως αποτελείται από τα εξής επίπεδα:
το ευρύτερο ευρωπαϊκό που σχετίζεται με την κοινή ιστορία, κληρονομιά ή/και αξίες
το εθνικό επίπεδο που οριοθετείται από τα πλαίσια της χώρας μέλους, από τις διοικητικές δομές και τους θεσμούς, τις πολιτικές, τη γλώσσα/ες, τη λογοτεχνία και τα επιτεύγματα
το περιφερειακό επίπεδο το οποίο εκφράζεται μέσα από τις παραδόσεις, τη θρησκεία, τη γλώσσα ή τη γεωγραφική ιδιαιτερότητα. Κάποιες φορές η περιφερειακή αυτή διάσταση υπερβαίνει τα εθνικά σύνορα.
Για τους Σλαβομακεδονιστές αλλά και για τους εν Ελλάδι υποστηριχτές τους δεν ισχύουν τα παραπάνω μιας και ο μοναδικός Μακεδόνας είναι αυτός της FYROM άρα δεν υπάρχει άλλη και διαφορετική πολιτιστική ταυτότητα. Ο Μακεδονισμός των Σκοπίων τρέφεται από την στρεβλή τους πολτιστική ταυτότητα. Η εθνική ταυτότητα και το εθνικό συναίσθημα πολλές φορές είναι τόσο ισχυρά που απειλούν να κλονίζουν τα πολυεθνικά κράτη. Παρά τις αφελείς δοξασίες των πάσης φύσεως διεθνιστών, η αξία του Έθνους, της ιστορικής συνείδησης, της πολιτιστικής ταυτότητας παραμένουν οι ισχυρότεροι παράγοντες των διεθνών σχέσεων αλλά και της συνοχής ενός κράτους.

Τα Σκόπια δεν την έχουν αυτήν την συνοχή και το ξέρουν. Ξέρουν τις αδυναμίες τους και τις κρύβουν με επιτυχία. Η αλλαγή του Συντάγματος είναι και ο μόνος τρόπος για να υποχρεωθούν οι Σλαβομακεδόνες να κάνουν το δικό τους ιστορικό συμβιβασμό. Να εγκαταλείψουν το φαντασιακό ε πεκτατισμό τους, που τροφοδοτεί το κρατικό τους ιδεολό γημα περί "Μακεδονισμού". Με άλλα λόγια, είναι ο μόνος τρόπος να φύγουν τα αγκάθια και οι διμερείς σχέσεις να τε θούν σε νέα, αμοιβαίως δημιουργική βάση. Όσο ο Καρα μανλής δηλώνει ότι η σύνθετη ονομασία θα είναι για όλες τις χρήσεις και δεν θέτει ως όρο την τροποποίηση του Συ ντάγματος, αντιφάσκει με τον εαυτό του.

Ο ΠΥΡΗΝΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ Η ΜΟΝΟΠΩΛΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΛΑΒΟΜΑΚΕΔΟ ΝΕΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗ ΤΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤ' ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ Η ΕΓΓΡΑΦΗ ΥΠΟΘΗΚΩΝ ΣΤΟ ΣΥ ΝΟΛΟ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ. Ακόμα και εάν αποδεχθούν για το κράτος τη σύνθετη ονομασία που θα προτείνουν οι Έλλη νες, το ιδεολόγημα του μακεδονισμού δεν θα ακυρωθεί, θα ακυρωθεί μόνο εάν ταυτοχρό νως αλλάξει και το όνομα της κυρίαρχης εθνότητας/γλώσσας. Ο όρος «μακεδόνικη» δη λώνει το Όλον, και γι' αυτό εί ναι απαράδεκτος. Την πραγ ματικότητα αντανακλά ένας εθνογεωγραφικός προσδιορι σμός (όπως σλαβομακεδονι κή), που δηλώνει όπ πρόκειται για Μέρος.

Η γρίπη των… εκλογών και οι πρόωροι… χοίροι

Δύο θέματα κυριαρχούν στην τηλεοπτική επικαιρότητα των «δελτίων των οκτώ», τις τελευταίες εβδομάδες: η γρίπη των χοίρων και οι πρόωρες εκλογές.
Μέχρι και το ΕΣΡ παρενέβη για τη διαχείριση της γρίπης. Μια χώρα που ισχυρίζεται ότι διαθέτει εθνικό σχέδιο για την αντιμετώπισής της, αδυνατεί να αντιμετωπίσει την τηλεοπτική της πανδημία. Καθημερινά συναντώ ανθρώπους, φίλους, πολίτες οι οποίοι μου εκφράζουν την απέχθεια τους για «τα κανάλια», που δυστυχώς οι πρωταγωνιστές τους έχουν ταυτιστεί μονοπωλιακά με τη δημοσιογραφία χωρίς στην ουσία να έχουν καμία απολύτως σχέση. Ο κόσμος έχει βαρεθεί τη γρίπη πριν καν αυτή ακόμη έρθει στη χώρα μας. Τι θα σημαίνει αυτό στην πράξη; Ότι ακριβώς έλεγε εκείνο το παραμύθι με το πρόβατο που έκανε πλάκα ότι έρχεται ο λύκος και τρέχανε όλοι να το βοηθήσουν όμως μια – δυο – τρεις πλάκα, όταν την τέταρτη ήρθε στα σοβαρά ο λύκος δεν έπαιρνε κανείς το πρόβατο στα σοβαρά…
Καλά, για τις πρόωρες εκλογές που είχαμε πρωτακούσει ότι θα γινόταν τον Μάρτιο του 2008 (!!!) –θυμάστε;- έξι μόλις μήνες μετά την εκλογική αναμέτρηση του Σεπτεμβρίου του 2007, ούτε λόγος. Στο μέσο τη κυβερνητικής θητείας, η κυβέρνηση παίρνει μέτρα και δίνει και καμιά παροχή επιτέλους στο λαό και η αντιπολίτευση την καταγγέλει για παροχολογία! Είναι εκνευριστικά αστείο! Κοντεύουμε να πάθουμε το απλό: να μην πιστεύουμε στα μάτια μας. Να βγει δηλαδή ο πρωθυπουργός και να ανακοινώσει ότι τον Οκτώβριο πάμε σε εκλογές και να περιμένουμε ν’ ακούσουμε τι θα πουν τα κανάλια –όχι τίποτα, να το επιβεβαιώσουμε βρε παιδιά…
Κάπως έτσι, λοιπόν, καταντήσαμε. Να πελαγοδρομεί το σοβαρό στο πέλαγος του γελοίου. Να υπομένει ένας ολόκληρος λαός την ανοησία των καναλιών, τις σκοπιμότητες των μεγάλων συμφερόντων, τη μετριότητα των πολιτικών.
Άπαντες είναι βέβαιοι ότι οι ευρωεκλογές έστειλαν μήνυμα. Μόνο που το μήνυμα δεν ήταν μόνο ένα, ήταν πολλά, πολλά προς πολλούς: προς την κυβέρνηση, προς την αντιπολίτευση, προς τα μικρότερα κόμματα, προς τους δημοσιογράφους. Ο κόσμος τους βαρέθηκε όλους. Στην Ελλάδα του 2009, στην Ελλάδα που διαθέτει τόσες στρεβλώσεις όσες και οι παραλίες της, φαίνεται ότι οι περισσότεροι δεν το ‘πιασαν. Δυστυχώς. Και συνεχίζουν τα ίδια λάθη. Το κρίμα είναι ότι θα την πληρώσουμε πάλι εμείς, ο λαός.

…ύστερα ήρθαν οι μέλισσες

• Η συναυλία που θέλω να είμαι εκεί οπωσδήποτε: στις 7 Σεπτεμβρίου, στην Καλογρέζα, το αφιέρωμα στα 50 χρόνια στιχάκια του Λευτέρη Παπαδόπουλου. Η «εθνική Ελλάδος τραγουδιού» θα είναι στη σκηνή. Όλες οι φίρμες: Νταλάρας, Αρβανιτάκη, Αλεξίου, Μητροπάνος, Πρωτοψάλτη, Γλυκερία κ.ά. Ό,τι και να λέμε, ο άνθρωπος «έγραφε» -όχι μόνο αυτός, κι άλλοι, λίγοι αλλά καλοί. Αλλά συνήθως τα αφιερώματα γίνονται μετά την «αναχώρηση» του καλλιτέχνη…
• Τι χάος είναι αυτό με τις διοικήσεις των πολιτιστικών φορέων; Πόσο ακόμη θα περιμένουν ακέφαλε φορείς όπως η Όπερα Θεσσαλονίκης, το Μουσείο Φωτογραφίας, το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (που μας αφορά λόγω Διεθνούς Έκθεσης;).
• Η στήλη είχε επισημάνει ότι «μαγκιά» για τον νέο τότε ΥΠΠΟ Αντώνη Σαμαρά θα είναι στο πέρασμά του από «μηδενκλασάτο» υπουργείο προς κάποιο πρωτοκλασάτο, να αφήσει καλό ίχνος. Και δικαιώθηκε. Είδες τι παίζεται με το «νέο» κινηματογραφικό νομοσχέδιο; Είδες νταβαντούρι με Τσακίρογλου; Είδες μπελάδες με το ταινιάκι του Γαβρά; Η ζωή στη Μπουμπουλίνας δεν είναι κάθε μέρα νέο Μουσείο Ακρόπολης…
• Αν ζούσε ακόμη ο μακαριστός Χριστόδουλος και τολμούσε να ανοίξει τας πύλας τους για το φιλμάκι του Γαβρά, θα τον είχαν πάρει σηκωτό από το νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Ευτυχώς τώρα έχουμε Ιερώνυμο και οι κραδασμοί απορροφώνται πιο εύκολα. Τι διάολο είναι αυτό το φιλμάκι που πρέπει καλά και ντε να παίζει κι ας μας χέζει πατόκορφα και διεθνώς ο σκηνοθέτης του; Το φόρτωσαν στην plasma και δεν μπορούν να του κάνουν download;
• Και βγαίνει, λοιπόν, η Όπερα –στα συρτάρια έτοιμο το σχέδιο για την ανεξαρτητοποίησή της από το ΚΘΒΕ- και ανακοινώνει «πρόγραμμα», τρεις παραγωγές, χωρίς να ξέρει πού και πότε ακριβώς θα τις ανεβάσει. Γιατί; Διότι δεν υπάρχει διοίκηση, πρόεδρος και μέλη να συνεννοηθεί με το ΚΘΒΕ!
• Αλλά κι εσύ ρε φίλε γιατί μας ανακοινώνεις το μη ανακοινώσιμο;
• Ρωτάει ο απολίτιστος: πως γίνεται ένας ΥΠΠΟτης να έχει σε εκκρεμότητα τόσα δ.σ.; Κι αν δεν έχει «δικούς του» ας ανανεώσει τους παλιούς. Είναι προτιμότερο… επικοινωνιακά για τον ίδιο.
• Άσε το άλλο, το ΕΚΕΒΙ. Αδιαφορία για τον Μάρκαρη και το συμβούλιό του, που η θητεία τους έληξε το Μάιο, τι θα γίνει με την Κατρίν Βελισάρη που η θητεία της λήγει τέλη του χρόνου; Ε τέλει τι θα γίνει με την Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης όταν η αρχιτεκτόνισσά του καλείται να λειτουργήσει σε τέτοια αβεβαιότητα; Δεν ξέρω ποιος συμβουλεύει τον ΥΠΠΟτη Σαμαρά, όμως κάτι δε μου κολλάει.
• Κι άλλο νταμάρι προσπαθεί να γίνει θέατρο. Στο Ωραιόκαστρο. Καλό αυτό. Μόνο να μην το πούνε Γης. Ας το πούνε των ανθρώπων. Εξάλλου, στα νταμάρια αυτοί υποφέρανε.
• Ακροάσεις «επαγγελματιών ηθοποιών» πραγματοποιεί το ΚΘΒΕ, Κυριακή 23 και Δευτέρα 24 Αυγούστου, στη σκηνή του Βασιλικού Θεάτρου. Θα τους χρειαστεί, λέει το Δελτίο Τύπου για τις χειμερινές του παραγωγές. Τον Χατζάκη τον ρώτησαν;
• Λέμε τώρα… Ο οποίος Χατζάκης ξεθάρρεψε και άρχισε τις συνεντεύξεις από δω κι από κει. Καλά τα λέει, αποφασισμένος φαίνεται, να δούμε πόσο αποφασισμένοι είναι οι από πάνω του.
• Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες στην Αρχαία Αγορά της Σαλονίκης και μπορούμε, λέει, να την επισκεφτούμε ολόκληρη, όχι μόνο το Ωδείο κλπ. Τι να πας, αφού με την κρίση που υπάρχει στη νέα αγορά δεν υπάρχει περίπτωση να ψωνίσεις; Μπιιιιιιζ

Plaudite, amici, comedia finita est*

Του Θεόδωρου Κουτρούκη**

Είναι γνωστό ότι μετά τη συνταγματική αναθεώρηση του 1986, που στέρησε την προεδρία της δημοκρατίας από τις ρυθμιστικές της αρμοδιότητες - το πολίτευμα έχει μετατραπεί σε πρωθυπουργικό και κυρίως σε κομματοκεντρικό. Έτσι, η κομματοκρατία –που, φευ, συχνά ταυτίζεται με τη δημοκρατία- γίνεται κυρίαρχη δύναμη και στρεβλώνει την έννομη τάξη, την κοινωνία και το κράτος.
Δραστικές παρενέργειες αυτής της ανέλιξης στο πολίτευμα είναι πως η κοινωνία των πολιτών στερείται την αυτονομία της, ενώ οι κομματικοί οργανισμοί μετουσιώνονται σε ανεξέλεγκτα κέντρα ισχύος, που διαδραματίζουν αμφιλεγόμενους ρόλους όπως εκείνον του διευκολυντή προσλήψεων στον κρατικό μηχανισμό ή του εξυπηρετητή ημετέρων σε διαγωνισμούς δημόσιων έργων. Επιπλέον, οι πολυποίκιλες συσσωματώσεις των επαγγελματικών και κοινωνικών ομάδων συχνά μετατρέπονται σε πολιορκητικό κριό του κάστρου της εξουσίας, που οι πολιτικοί οργανισμοί επιδιώκουν να εκπορθήσουν. Με αυτόν τον τρόπο τα κόμματα εδραιώνουν ένα διακομματικό μηχανισμό προνομίων, συνδιαλλαγής και ασύδοτων δραστηριοτήτων.
Επιπλέον η απόλυτη κυριαρχία των κομμάτων εργαλειοποιεί τους θεσμούς, μια και αυτό που έχει πλέον σημασία είναι πώς το κάθε κόμμα θα κερδίσει την επόμενη εκλογική αναμέτρηση και όχι τόσο το πώς θα διαχειριστεί τα κολοσσιαία προβλήματα της χώρας. Έτσι, τηρουμένων των αναλογιών, τουλάχιστον στα κόμματα εξουσίας υφίσταται μια εντυπωσιακή ταυτότητα στόχων, συμφερόντων και πρακτικών.
Έτσι, καλός πρωθυπουργός θεωρείται εκείνος που ως φανταιζί ταχυδακτυλουργός θα ανασύρει από το καπέλο του στον πιο επωφελή πολιτικά χρόνο τις πρόωρες εκλογές, ενώ αποτελεσματικός αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης λογίζεται αυτός που ως επιδέξιος ζογκλέρ θα καταφέρει να προκαλέσει εκλογές με αφορμή την προεδρική εκλογή. Οι ικανότητας των πολιτικών αρχηγών να αντιμετωπίσουν τις επιτακτικές ανάγκες της χώρας όπως είναι η ικανότητα διαχείρισης συγκρούσεων, διαπραγμάτευσης, διοίκησης και λήψης αποφάσεων φαίνεται πως είναι μάλλον δευτερεύουσας σημασίας για την κουστωδία των κομματικών στελεχών. Σε αυτή τη διακωμώδηση του πολιτεύματος και των θεσμών το φιλοθεάμον κοινό δείχνει ιδιαίτερα κουρασμένο από την αδιάκοπη επανάληψη του ίδιου έργου. Επομένως, δε θα πρέπει να αποκλειστεί –αν και όχι στην ίδια κλίμακα- η επανάληψη της αδιαφορίας των πολιτών, όπως αυτή καταγράφηκε στις τελευταίες ευρωεκλογές…

*Χειροκροτήστε, φίλοι μου, Η κωμωδία τελείωσε!

**Ο Θ. Κουτρούκης είναι Επίκουρος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αιγαίου.

Κλείσαμε;

Της Μελίνας Καραπαναγιωτίδου

Με τη λογική της ισόρροπης ανάπτυξης, η γνωμοδοτική επιτροπή του υπουργού Καλαφάτη - για την μετεγκατάσταση της ΔΕΘ - την «πάει» δυτικά. Αυτή κι αν είναι λογική. Δηλαδή, για να αναπτυχθεί η Σίνδος ή ο Λαγκαδάς, πρέπει να υποβαθμισθεί ο εθνικός εκθεσιακός φορέας στη Θεσσαλονίκη, ο οποίος όμως αναπτύσσεται σταθερά και απρόσκοπτα, τα τελευταία χρόνια, στην Αθήνα!
Δηλαδή, εντελώς τυχαία - αυτό το ισόρροπο – γέρνει σαφώς προς όφελος της πρωτεύουσας αλλά φαντάζομαι θα το ισορροπήσει στο μέλλον μια άλλη γνωμοδοτική επιτροπή.
Προς το παρόν, το θέμα είναι , ότι με την ίδια ακριβώς φιλοσοφία, αυτής της ισόρροπης ανάπτυξης, ιδρύθηκαν σχολές ΤΕΙ στα όρη στα άγρια βουνά, προκειμένου να ενδυναμωθούν - κυρίως οικονομικά- οι τοπικές κοινωνίες. Δηλαδή έβαλαν τους σπουδαστές, τα παιδιά μας, να κάνουν τη δουλειά άλλων και μάλιστα με κίνητρο πτυχίο αμφιβόλου αξίας - έναντι των ΑΕΙ - και συζητήσιμης σημασίας στην αγορά εργασίας.
Όμως το αυτό…έργο, έχουμε ξαναδεί και στις μονάδες νεοσυλλέκτων. Και πάλι προς όφελος - κυρίως οικονομικό - της ακριτικής χώρας και των κατοίκων της (φυλάνε Θερμοπύλες κ.τ.λ.) έγινε πάλι της ισόρροπης ανάπτυξης, αν και οι στρατιωτικοί γενικώς δεν φημίζονται ούτε για τα μεγάλα τους έσοδα, ούτε για τα μεγάλα τους έξοδα.
Κακά τα ψέματα, το ζύγιασμα, μεταξύ κέντρου και περιφέρειας, δεν είναι εύκολη δουλειά. Πχ πως να στηρίξεις την Κοζάνη και τη Δ. Μακεδονία που πνίγονται από ρύπους, αν δεν κάνεις προσλήψεις κατοίκων με αναπνευστικά προβλήματα;
Έτσι ο Λαγκαδάς μπορεί να μην έχει συγκοινωνίες, όπως έχει καταγγείλει και ο νομάρχης Ψωμιάδης όμως δεν αποκλείεται να έχει κοτζάμ ΔΕΘ. Δηλαδή ανεβάζει κατά πολύ τον πήχη, αφού από τις ζωοπανηγύρεις των περασμένων δεκαετιών, ετοιμάζεται να φιλοξενήσει τα τελευταία επιτεύγματα της παγκόσμιας αγοράς
Όπως άλλωστε και η Σίνδος. Δίπλα στη Βιομηχανική περιοχή της Θεσσαλονίκης, όπου στεγάζεται και το ΤΕΙ πρέπει να αρχίσει να συνηθίζει την ιδέα ότι δεν θα «κάνει» μόνο για μονάδες απεξάρτησης ούτε για συνάξεις αγροτών λίγο πριν κλείσουν τα διόδια Μαλγάρων. Το αντίθετο. Μπορούν και στα μεγάλα γεγονότα και μάλιστα μακριά από τα μποτιλιαρίσματα του Αεροδρομίου, τα κέντρα διασκέδασης της ανατολικής Θεσσαλονίκης, τα μεγαλύτερα εμπορικά κέντρα των Βαλκανίων, το νοσοκομείο πολυτελείας και τις θάλασσες της Χαλκιδικής.
Όμως απορίας άξιο είναι γιατί τότε που διεκδικούσαμε την ΕΧΡΟ (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) η περιοχή της Σίνδου κρίθηκε ακατάλληλη; Επίσης γιατί ο Λαγκαδάς όταν εμφανίσθηκε, με έναν πρόχειρο φάκελο – σε σχέση με αυτόν του ΑΠΘ – δεν προκάλεσε κανένα ενδιαφέρον;.