Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2009

Το "σπίτι του Κεμάλ" και η τουριστική αξιοποίησή του

Με 20.000 επισκέπτες κάθε χρόνο (χωρίς… σχολεία), το σπίτι όπου λέγεται πως γεννήθηκε ο Κεμάλ Πασά, μετέπειτα Ατατούρκ (πατέρας των Τούρκων), μάλλον πρέπει να καταγραφεί στα πιο επισκέψιμα μουσεία της Θεσσαλονίκης. Παρά το γεγονός ότι επίσημα δεν προβάλλεται από τη χώρα μας ως τουριστικός προορισμός, για τους Τούρκους θεωρείται κάτι σαν ιερός τόπος. Είναι χαρακτηριστικό ότι εάν κάποιος πληκτρολογήσει στο google τις λέξεις «ataturk + selanik» θα εμφανιστούν 465.000 ιστοσελίδες!

Δωρεά στην Τουρκία!
Η Ελλάδα όχι απλώς δεν δημιουργεί πρόβλημα στην επισκεψιμότητα του μουσείου αλλά έχει δωρίσει επισήμως το ακίνητο στο τουρκικό κράτος από το 1937. Όπως αναφέρει σε δημοσίευμα του περιοδικού «Θεσσαλονικέων Πόλις» ο Ευάγγελος Χεκίμογλου, το δημοτικό συμβούλιο Θεσσαλονίκης με δήμαρχο τον Χαρίσιο Βαμβακά είχε αποφασίσει το 1933 να αγοράσει την οικία στην οποία γεννήθηκε ο Κεμάλ. Το 1935 ο δήμαρχος Νικόλαος Μάνος επιχείρησε να έλθει σε συνεννόηση με τους τότε ιδιοκτήτες του ακινήτου (οικογένεια Σεραφειμίδου, έμποροι ενδυμάτων) προκειμένου το ακίνητο να αγοραστεί. Όταν αυτή η προσπάθεια απέτυχε, ο δήμος κίνησε διαδικασίες απαλλοτρίωσης που ολοκληρώθηκαν στις αρχές Αυγούστου 1936. Τον Απρίλιο του 1937 ο δήμος Θεσσαλονίκης δώρισε επίσημα το ακίνητο στην τουρκική δημοκρατία.

Σπίτι «φωτιά»…
Το θέμα της περαιτέρω τουριστικής προβολής του μνημείου επανέρχεται κατά καιρούς στο προσκήνιο. Το βιβλίο του δημοσιογράφου Χρίστου Χριστοδούλου με τίτλο «Μουσταφά Κεμάλ, ο βίος και η πολιτεία του στην Θεσσαλονίκη» (εκδ. Εξάντας) έφερε ξανά στο προσκήνιο το θέμα της σύνδεσης του Κεμάλ Ατατούρκ με την Θεσσαλονίκη. Και μπορεί για όλους εμάς τους Πόντιους, για τους Έλληνες της Ιωνίας και για τους Αρμενίους να αποτελεί «κόκκινο πανί» αφού υπήρξε ο εμπνευστής του παντουρκισμού και αυτός που διέπραξε τις γενοκτονίες, όμως για τους γείτονες είναι ο θεμελιωτής του σύγχρονου τουρκικού κράτους. Είναι το σπίτι πάνω στο οποίο στήθηκε η προβοκάτσια των Τούρκων εθνικιστών που είχε ως αποτέλεσμα τα τραγικά γεγονότα των Σεπτεμβριανών του ’55 και τους διωγμούς των Ρωμιών της Πόλης.

…θέμα «φωτιά»
Πρέπει, λοιπόν, να προβάλλεται από την Ελλάδα και από τους φορείς της Θεσσαλονίκης το «σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ» (τουρκικό προξενείο) ως τουριστικός προορισμός, δεδομένου ότι κάτι τέτοιο πιθανότατα θα σήμανε εκρηκτική αύξηση των επισκεπτών από την γειτονική Τουρκία στην πόλη μας; Το ερώτημα που θέτει σήμερα το «Κεντρί», όχι μόνο προς τις αρχές αλλά και προς τους πολίτες-αναγνώστες, ανοίγει ένα θέμα που θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε ταμπού. Θεωρείται ως ένα θέμα «καυτό», που κανείς δεν θέλει να το αγγίξει. Ίσως γιατί εκλαμβάνεται από ορισμένους ως τιμή στον Ατατούρκ. Όλοι θυμούνται τι έγινε πριν από μερικά χρόνια, όταν ο Γ. Μπουτάρης και ο Μ. Τρεμόπουλος ζητούσαν «να τιμηθεί ο Κεμάλ ως τέκνο της Θεσσαλονίκης». Όμως δεν πρόκειται γι’ αυτό. Ούτως ή άλλως, η όποια τιμή αποδόθηκε το 1937, σε πολύ πιο «φανατισμένους» καιρούς για τις σχέσεις των δύο χωρών. Πρόκειται απλώς για την τουριστική αξιοποίηση από τη χώρα μας του συγκεκριμένου οικήματος, που εγείρει ταυτόχρονα ένα ζήτημα αντίληψης των πραγμάτων που έχει να κάνει με τον πολιτισμό και την ανάπτυξη.

Π. Ψωμιάδης: «Στη Θεσσαλονίκη είναι όλοι ευπρόσδεκτοι»
«Εμείς οι Έλληνες έχουμε αποδείξει πως σεβόμαστε και τιμούμε τις ευαισθησίες των γειτόνων μας, σε αντίθεση με τους φανατικούς που προκαλούν, διοργανώνοντας καλλιστεία μέσα σε εκκλησιές. Ξέρουμε τι συνειρμούς προκαλεί το όνομα αυτό για τους Έλληνες του Πόντου, της Ιωνίας και τους Αρμένιους. Με δεδομένο πως ο Κεμάλ Ατατούρκ, ο πατέρας και ο δημιουργός του σύγχρονου, κοσμικού τουρκικού κράτους, γεννήθηκε στην πόλη μας, αντιλαμβάνομαι ως δεδομένη υποχρέωσή μας να παράσχουμε κάθε δυνατή διευκόλυνση στους επισκέπτες του οικήματος, και γιατί όχι, να το προβάλουμε τουριστικά. Άλλωστε κάτι τέτοιο συνεπάγεται και τόνωση της οικονομικής ζωής της Θεσσαλονίκης σε καιρούς χαλεπούς» απαντά ο νομάρχης Π. Ψωμιάδης στο «Κεντρί».
«Έχω επισημάνει πολλές φορές στο παρελθόν, πως με τους γείτονές μας είναι πολύ περισσότερα αυτά που μας ενώνουν από αυτά που μας χωρίζουν. Στη Θεσσαλονίκη είναι όλοι ευπρόσδεκτοι. Εύχομαι, όμως, την ώρα που εκκρεμούν μεγάλα ζητήματα που αφορούν τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία, όπως η επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, να υπάρξουν ανάλογες πρωτοβουλίες και από την άλλη πλευρά. Εμείς δεν φοβόμαστε να αντικρίσουμε το παρελθόν μας» συμπληρώνει.

Μ. Τσουλιά: «Η Τουρκία έχει… πρώτο τραπέζι πίστα τον Απ. Παύλο»
«Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη «μητροπολιτική» με μακρόχρονη πολιτισμική επιρροή και ως τέτοια πρέπει να διαχειρίζεται την πολύτιμη περιουσία της με ευφυΐα» δηλώνει στη «Κ» η Μαριάννα Τσουλιά, γενική διευθύντρια του Οργανισμού Τουριστικής Προβολής και Μάρκετινγκ Θεσσαλονίκης. «Από πλευράς μάρκετινγκ και τουριστικής προβολής, η μεθοδολογία ανέκαθεν είναι ίδια. Βάλε το προϊόν σου στις πλάτες ενός διάσημου ονόματος (celebrity), ώστε να γίνει γνωστό σε ευρύτερες πληθυσμιακές μάζες όπου το πρόσωπο αυτό έχει επιρροή και δημιουργεί τάσεις. Η Θεσσαλονίκη είναι τυχερή έχει μια σειρά από σημαντικές διαχρονικά προσωπικότητες που για τους δικούς τους ξεχωριστούς λόγους την κουβαλούν στα βιογραφικά τους» συνεχίζει. «Η τουριστική ανάπτυξη είναι ένα δύσκολο παιγνίδι που συνδυάζει οικονομία, πολιτισμό αλλά και διπλωματία. Πάντως η γειτονική Τουρκία, μια ισλαμική χώρα, αλλά με παράδοση στις πωλησιακές δεξιότητες, με το τουριστικό της site, μέσο του σχετικού υπουργείου της, έχει… πρώτο τραπέζι πίστα τον Απόστολο Παύλο (St Paul’s Trial), πουλώντας στοχευμένα στην χριστιανική αγορά τα βήματά του και την κουλτούρα του θρησκευτικού τουρισμού» καταλήγει.

Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Κεντρί" στις 7-2-2009.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου