Φαίνεται πως ορισμένα «γεράκια» του ΠΑΣΟΚ ζήλεψαν τη δόξα του Κίσινγκερ ή, έστω, πίστεψαν ότι είναι οι Καρλ Ρόουβ (ο αποκαλούμενος «εγκέφαλος του Τζορτζ Μπους») και μπορούν να κάνουν το άσπρο μαύρο χρίζοντας «καταλληλότερο» τον president Παπανδρέου –στο τελευταίο στάδιο «αποδόμησης» (τι ξύλινος όρος!) του Καραμανλή. Αλλά αποδείχθηκαν επικοινωνιολόγοι ίσαμε κείνον τον απίθανο υπουργό του Σαντάμ που ενημέρωσε τους δημοσιογράφους ότι ούτε λίγο ούτε πολύ όποιος Αμερικανός στρατιώτης θα περάσει τα… διόδια της Βαγδάτης θα τον φάει μαύρο φίδι φενταγίν. Άνθρακες αποδείχθηκε ο θησαυρός (κι ο υπουργός κρεμάλα), όπως και η περίφημη μαρτυρία στην οποία πόνταραν τα πράσινα γεράκια γνωρίζοντας για το βίντεο και τους εκβιασμούς αλλά πιστεύοντας αφελώς ότι δεν θα το μάθει κανείς άλλος. Να, λοιπόν, και τα αγιορ(γ)είτικα ηθικά διδάγματα…
Αντί να εμπλέξουν τον Καραμανλή, μπλέξανε τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου από την Κοζάνη, μια ευγενική φυσιογνωμία, καθόλου ραδιούργα, προφανώς «ξένο σώμα» κι αυτός όπως κι ο Ρουσόπουλος (από το 2000 μέλος στο ΠΑΣΟΚ, ανεψιός του Μιχάλη Παπακωνσταντίνου, υπουργού Εξωτερικών του Μητσοτάκη). Με βάση τη θεωρία του Τσέζαρε Λομπρόζο σύμφωνα με την οποία «ο δυνάμει εγκληματίας είναι δυνατόν να αναγνωριστεί από συγκεκριμένα χαρακτηριστικά του προσώπου και του κρανίου του», ο Παπακωνσταντίνου αποκλείεται να εμπλέκεται. Απλά την πάτησε. Αντίθετα, είναι τουλάχιστον ατυχής και… αντιεπιστημονικός ο ισχυρισμός του Θόδωρου Ρουσόπουλου ότι ο γούμενος ήταν πνευματικός του πατέρας, διότι Μάκης και Νάκης δικαιώνουν απόλυτα τον –ευτυχώς- αδικαίωτο Λομπρόζο.
Δυστυχώς, το δίδυμο –και όχι μόνο- πίστεψε ότι με βλέμμα ύαινας και μουσούδα ποντικού θα μπορούσε από μεσίτης του Θεού να γίνει κτηματομεσίτης. Όμως, άλλο Πούτιν άλλο Ρασπούτιν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου