Πρωινός freddo 27/8/2010

• Και να ξανά το θέμα της Δελφών. Σα να μην πέρασε μια μέρα. Θυμόμαστε όλοι τις απεγνωσμένες κραυγές των κατοίκων και των καταστηματαρχών της περιοχής για τα εργοτάξια του μετρό τα οποία…
• …ήταν αδρανοποιημένα επί πολλούς μήνες, ωστόσο ο κεντρικός δρόμος ήταν μερικά κλειστός με λαμαρίνες που εμπόδιζαν ακόμη και το φως του ήλιου να μπαίνει στα καταστήματα –πόσο μάλλον τους πελάτες…
• …αλλά και τους κατοίκους από το να μπαίνουν με ασφάλεια στις εισόδους των πολυκατοικιών. Βγήκαν στους δρόμους, διαμαρτυρήθηκαν, ήρθαν οι τηλεοράσεις, οι εφημερίδες, τα ραδιόφωνα. Είπαν οι άνθρωποι «κάντε το μετρό, αλλά μην μας σκοτώνετε» όταν…
• …ήδη τα κρούσματα κλοπών και επιθέσεων σε κατοίκους έγινε καθημερινότητα στη γειτονιά που πέρασαν όλη τους τη ζωή και τώρα, αυτή η γειτονιά τους έδιωχνε…
• …όταν ήδη πάνω από δέκα μαγαζιά είχαν ήδη βάλει λουκέτο, αφού πια κανείς πελάτης δεν πατούσε στις βιτρίνες οι οποίες δεν ήταν καν ορατές για τα βλέμματα των περαστικών, κρυμμένες πίσω από τις γκρίζες λαμαρίνες.
• Τίποτε δεν έγινε. Κανένα αποτέλεσμα. Καμία απόκριση στο αίτημα των περιοίκων να αντικατασταθούν οι λαμαρίνες από πλέγματα. Αυτά τα αποφασίζει η Αθήνα, η απάντηση της Θεσσαλονίκης, και η Αθήνα δεν έχει ακόμα διοίκηση. Κι όταν ορίστηκε η νέα διοίκηση χαΐρι κανένα.
• Αν τα μάτια μου δεν με απατούν, οι λαμαρίνες εξακολούθησαν να κάνουν κουμάντο στη ζωή των ανθρώπων. Και η διοίκηση μίλησε. Και είπε ότι -μάλλον, δεν ξέρω, θα δούμε, ίσως, μπορεί, «εξετάζουμε όλα τα ενδεχόμενα- από Μπότσαρη μέχρι Συνδίκα θα κλείσει για δέκα μήνες η Δελφών –κι όποιον πάρει ο χάρος…
• Που είναι οι δεκάδες πια υποψήφιοι δήμαρχοι αυτής της πόλης, οι βουλευτές, οι υπουργοί της Θεσσαλονίκης να παρέμβουν, να ακουστούν, να εισακουστούν για να δοθεί μια εξήγηση, μια διευκρίνιση, μια αποζημίωση ηθική ή υλική; Καλημέρα… Ας πούμε…