Μέσα στην παραζάλη της «δημόσιας διαβούλευσης» για τον «Καλλικράτη», μια από τις πιο «υγιείς», δηλαδή λογικές, αντιδράσεις στο κυβερνητικό σχέδιο για τη διοικητική μεταρρύθμιση είναι αυτή των έξι δημάρχων Τριανδρίας, Ευκαρπίας, Πεύκων, Μενεμένης, Αγίου Παύλου και Ελευθερίου – Κορδελιού. Πριν από δέκα μέρες είχαν εκφράσει την αντίθεσή τους στα σενάρια απορρόφησης των δήμων τους από όμορους δήμους του πολεοδομικού συγκροτήματος και χθες ανακοίνωσαν ότι θα στήσουν κάλπες προκειμένου οι κάτοικοι να εκφράσουν την άποψή τους για το μοντέλο διοικητικής ανασυγκρότησης της Θεσσαλονίκης.
Βγαίνουν στο «αντάρτικο» δηλαδή και μάλιστα προερχόμενοι από διαφορετικά πολιτικά κόμματα. Θα πει κάποιος εύκολα ότι τους ενδιαφέρει η καρέκλα και γι’ αυτό το κάνουν. Στην Ελλάδα, εξάλλου, έχουμε συνηθίσει να ζητάμε το καλό και όταν αυτό το βλέπουμε να συμβαίνει το… μαυρίζουμε με ό,τι βρούμε. Ακόμη κι αν για κάποιους μπορεί να ισχύει κάτι τέτοιο, οι πολίτες ενδιαφέρονται για το πολιτικά σωστό και για το κοινωνικά ωφέλιμο. Πολύ περισσότερο όταν μιλάμε για τη διοικητική μεταρρύθμιση η οποία, για όσους αντιλαμβάνονται, είναι τα «στατικά» του οικοδομήματος που λέγεται κράτος με τις συνταγματικές διατάξεις να είναι τα «αρχιτεκτονικά». Υπό αυτό το πρίσμα, η «κίνηση των έξι» μοιάζει όχι απλώς λογική αλλά και επιβεβλημένη –είναι κι άλλοι που συμφωνούν επί της ουσίας αλλά δεν αντιδρούν ο καθένας για τους δικούς του λόγους.
Το λέω αυτό γιατί σε μια Θεσσαλονίκη που έχει ήδη διαμορφωθεί πολύ πιο εκτεταμένη από τα όρια του πολεοδομικού, σε μια Θεσσαλονίκη που αναπόφευκτα πρέπει πια να θεωρείται από το Κορδελιό μέχρι τη Μηχανιώνα, η εκδοχή που προτείνουν οι δήμαρχοι μοιάζει μονόδρομος: δηλαδή διατήρηση των ΟΤΑ υπό μητροπολιτική ομπρέλα φυσικά με διαφορετικές αρμοδιότητες από τις σημερινές.
Μόνο έτσι θα είναι δυνατόν να λειτουργήσει σύντομα ένα νέο αυτοδιοικητικό μοντέλο προς όφελος των πολιτών. Όλα τα άλλα σενάρια που θέλουν και θέτουν γρίφους συνενώσεων κάνοντας λογικά άλματα, είναι προφανές ότι εξυπηρετούν σαφείς κομματικές σκοπιμότητες ή ασαφείς προσωπικές ιδιοτέλειες.
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην karfitsa στο φύλλο της 12/2/2010.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου