Τρίτη 31 Αυγούστου 2010

Πρωινός freddo 1/9/2010

  • Για την Έλσ’ αμάρτησα / την Έλσα την αντάρτισσα. Θα μπορούσε να είναι λαϊκό άσμα, ειδικά έτσι δακρύβρεχτα όπως εξελίχθηκε η υπόθεση προσέγγισης μεταξύ Σαμαρά και Έλσας Παπαδημητρίου –τη θυμάστε;
  • Είναι η γαλάζια βουλευτίνα, μητσοτακικής προελεύσεως, που αν θυμάμαι καλά σε μια ψηφοφορία –για το μαγιάτικο μνημόνιο, μήπως;- την έψαχναν αλλά πουθενά δεν την έβρισκαν. 

Δευτέρα 30 Αυγούστου 2010

Πρωινός freddo 31/8/2010


·        Το Σαββατοκύριακο που πέρασε οι «ειδικοί σύμβουλοι» του Γιώργου Παπανδρέου άρχισαν να καταφθάνουν στο Μαξίμου…
·        Κι όπως αποκάλυψαν blogs κι εφημερίδες, ο πρώτος σύμβουλος είναι ένας τρελιάρης (αν δεις τις φωτογραφίες του στην ιστοσελίδα του, θα καταλάβει) δικηγοράκος, που μόλις τελείωσε την άσκησή του, δεν πρόλαβε καν να πάει φαντάρος…
·        …όχι ότι είναι κάτι σπουδαίο αυτό αλλά, αν δεν κάνω λάθος, για να διοριστείς σκουπιδιάρης πρέπει να έχεις εκπληρώσει τις στρατιωτικές σου υποχρεώσεις.

Κυριακή 29 Αυγούστου 2010

Αν η ύφεση οδηγήσει σε έκρηξη

Γράφει ο  Χρήστος  Γιανναράς / Το διάβασα στο http://kafeneio-gr.blogspot.com/2010/08/blog-post_5359.html

Η επιδίωξη της εξουσίας και η άσκηση της εξουσίας σήμερα βασίζονται κυρίως σε πρακτικές μη πολιτικές. Το φαινόμενο είναι διεθνές, η έκταση και ένταση του φαινομένου, συναρτήσεις της κατά κεφαλήν καλλιέργειας σε κάθε κοινωνία.

Ελλειμμα στο Πολιτικό Σύστημα: H αδύναμη αντιπολίτευση

Του Νίκου Κοτζιά / το διάβασα στο http://epirusgate.blogspot.com/2010/08/h_29.html


1. Η χώρα έχει κυβέρνηση με αδύναμες σχέσεις με το εκλογικό σώμα που την ανέδειξε. Ομως, οι σχέσεις της αντιπολίτευσης με τους ψηφοφόρους είναι, επίσης, αδύναμες. Η σύνθεση αυτών των δύο αδυναμιών συνιστά ένα μεγάλο έλλειμμα για το υπάρχον πολιτικό σύστημα και μπορεί να δημιουργεί αυταπάτες εκατέρωθεν: Η μεν κυβέρνηση να συνειδητοποιεί μονόπλευρα την αδυναμία της αντιπολίτευσης και να νιώθει χάρη σε αυτή προστατευμένη, ό,τι και αν κάνει. Η δε αντιπολίτευση να ζει με την αυταπάτη ότι η πολιτική της μονόπλευρης λιτότητας που ακολουθεί η κυβέρνηση θα της επιφέρει αυτομάτως κέρδη με τα οποία θα τιμωρείται η κυβέρνηση.

Πρωινός freddo 28/8/2010

·        Στη Θεσσαλονίκη όπου όλοι θέλουμε να τα αλλάξουμε όλα αλλά ποτέ δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε μεταξύ μας ούτε για τα στοιχειώδη…
·        …παρακολουθήσαμε την εξέλιξη του εφευρήματος που αποκλήθηκε διαπαραταξιακό (των αριστερών και των αριστερολόγων) ως πομπώδης έκφραση τάχα συμμαχίας για την ανατροπή του κεντροδεξιού συστήματος, το οποίο αποδείχθηκε ότι…
·        …δεν ήταν παρά ένα αυτιστικό παιχνιδάκι ορισμένων, μερικοί από τους οποίους δεν εκπροσωπούν παρά μόνο τον εαυτό τους, οι οποίοι με plan A και με plan B επιδίωξαν να χώσουν το δαχτυλάκι τους στην εξουσία. Ο κυρ Γιάννης και οι δικοί του το κατάλαβαν εγκαίρως και αποχώρησαν λέγοντας αλήθειες…

Πρωινός freddo 27/8/2010



  • Και να ξανά το θέμα της Δελφών. Σα να μην πέρασε μια μέρα. Θυμόμαστε όλοι τις απεγνωσμένες κραυγές των κατοίκων και των καταστηματαρχών της περιοχής για τα εργοτάξια του μετρό τα οποία…
  • …ήταν αδρανοποιημένα επί πολλούς μήνες, ωστόσο ο κεντρικός δρόμος ήταν μερικά κλειστός με λαμαρίνες που εμπόδιζαν ακόμη και το φως του ήλιου να μπαίνει στα καταστήματα –πόσο μάλλον τους πελάτες…
  • …αλλά και τους κατοίκους από το να μπαίνουν με ασφάλεια στις εισόδους των πολυκατοικιών. Βγήκαν στους δρόμους, διαμαρτυρήθηκαν, ήρθαν οι τηλεοράσεις, οι εφημερίδες, τα ραδιόφωνα. Είπαν οι άνθρωποι «κάντε το μετρό, αλλά μην μας σκοτώνετε» όταν…
  • …ήδη τα κρούσματα κλοπών και επιθέσεων σε κατοίκους έγινε καθημερινότητα στη γειτονιά που πέρασαν όλη τους τη ζωή και τώρα, αυτή η γειτονιά τους έδιωχνε…
  • …όταν ήδη πάνω από δέκα μαγαζιά είχαν ήδη βάλει λουκέτο, αφού πια κανείς πελάτης δεν πατούσε στις βιτρίνες οι οποίες δεν ήταν καν ορατές για τα βλέμματα των περαστικών, κρυμμένες πίσω από τις γκρίζες λαμαρίνες.
  • Τίποτε δεν έγινε. Κανένα αποτέλεσμα. Καμία απόκριση στο αίτημα των περιοίκων να αντικατασταθούν οι λαμαρίνες από πλέγματα. Αυτά τα αποφασίζει η Αθήνα, η απάντηση της Θεσσαλονίκης, και η Αθήνα δεν έχει ακόμα διοίκηση. Κι όταν ορίστηκε η νέα διοίκηση χαΐρι κανένα.
  • Αν τα μάτια μου δεν με απατούν, οι λαμαρίνες εξακολούθησαν να κάνουν κουμάντο στη ζωή των ανθρώπων. Και η διοίκηση μίλησε. Και είπε ότι -μάλλον, δεν ξέρω, θα δούμε, ίσως, μπορεί, «εξετάζουμε όλα τα ενδεχόμενα- από Μπότσαρη μέχρι Συνδίκα θα κλείσει για δέκα μήνες η Δελφών –κι όποιον πάρει ο χάρος…
  • Που είναι οι δεκάδες πια υποψήφιοι δήμαρχοι αυτής της πόλης, οι βουλευτές, οι υπουργοί της Θεσσαλονίκης να παρέμβουν, να ακουστούν, να εισακουστούν για να δοθεί μια εξήγηση, μια διευκρίνιση, μια αποζημίωση ηθική ή υλική; Καλημέρα… Ας πούμε…

Τετάρτη 25 Αυγούστου 2010

Πρωινός freddo 26/8/2010

  • Μέρα συγχαρητηρίων η χθεσινή, μέρα που ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα για την εισαγωγή σε ΑΕΙ και ΤΕΙ. Τέτοιες μέρες πάντοτε θυμάμαι τη δική μου μέρα που πέρασα στη Νομική Θεσσαλονίκης, σειρά 139 -Αγ. Δημητρίου 139 το πρώτο φιλικό σπίτι που πάτησα όταν ήρθα στην πόλη. Άλλα χρόνια… Τόσο κοντινά και τόσο μακρινά. Με τα προβλήματα σχεδόν ίδια, αλλά σε μεγαλύτερη ένταση.
  • Τότε δεν περνούσες εάν έγραφες… μηδέν, τώρα έχεις πολλές ελπίδες –εξαρτάται τι σχολή διάλεξες εσύ και τι οι άλλοι. Κάτι σαν τζόκερ δηλαδή. Τότε υπήρχε η βάση του 10 που, εν πάσει περιπτώσει, λειτουργούσε ως ένα τεκμήριο μορφωτικής επάρκειας για τον μέλλοντα άνθρωπο των γραμμάτων.
  • Τώρα καταργήθηκε για δεύτερη φορά, χάριν της ανάπτυξης των τοπικών κοινωνιών, βεβαίως, όπως έχουν υποστηρίξει κατά καιρούς δήμαρχοι, βουλευτές και υπουργοί –η στρέβλωση σε όλο της το μεγαλείο. Τύψεις και λαϊκισμός, μια μίξη στο μυαλό των ιθυνόντων που μας έφερε στο σημείο ο καθένας να παίρνει ένα πτυχίο… κορνίζας. 
  • Τότε δεν υπήρχε επαγγελματικός προσανατολισμός με αποτέλεσμα να «μπουκώσουν» όλα τα επαγγέλματα από τα μέσα ακόμη της δεκαετίας του ’90. Ούτε σήμερα υπάρχει επαγγελματικός προσανατολισμός, αν και τα νέα παιδιά ακούν και ψιλιάζονται ευκολότερα και καλύτερα τι μπορεί να τους οδηγήσει σε ταχεία ή έστω ομαλή επαγγελματική αποκατάσταση.
  • Από τότε μέχρι τώρα, έχει μεσολαβήσει ατέρμονος διάλογος για την Παιδεία, σπασμωδικές κινήσεις μεταρρυθμιστικού χαρακτήρα καμία όμως μεταρρύθμιση.
  • Μια μεταρρύθμιση που να περιλαμβάνει ένα πακέτο εκπαίδευσης από τα νήπια έως την τριτοβάθμια, να περιλαμβάνει όχι μόνο τεχνικά χαρακτηριστικά αλλά και υφολογικά και ιδεολογικά, που θα κατευθύνει τους νέους σε επαγγέλματα όπου υπάρχει ανάγκη προσωπικού. Ένα πακέτο εκπαίδευσης που, τέλος πάντως, να οδηγεί κάπου…
  • Για να μην λέμε πια στο Θόδωρο ή στο Μίλτο που τα παιδιά τους πέρασαν χθες στο πανεπιστήμιο «καλό κουράγιο», αλλά σκέτα συγχαρητήρια (από καρδιάς)! Καλή σας μέρα και καλή δύναμη!

Τρίτη 24 Αυγούστου 2010

Η συγγραφέας Έλενα Αρτζανίδου στη Ρόδο



http://ardjanidou.psichogios.gr/2010/08/blog-post_15.html

Πρωινός freddo 25/8/2010

  • Έχουμε πει πολλές φορές, το συζητάμε στις παρέες -το είπε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός όταν μίλησε για την «επανάσταση του αυτονόητου» που έχει ανάγκη η χώρα- ότι πάρα πολλά καλά για να γίνουν σ’ αυτόν τον τόπο δεν απαιτούν λεφτά αλλά καλές ιδέες, διάθεση και ικανότητα υλοποίησης.
  • Αυτό συμβαίνει και στο Λιμάνι της Θεσσαλονίκης, στον πρώτο προβλήτα, όπου το αυτονόητο ταλαιπωρείται από παλινωδίες των κρατούντων εδώ και δέκα πλέον χρόνια.
  • Αφού ο Ευ. Βενιζέλος έδωσε μάχη με την ίδια του την κυβέρνηση το 2000 πέτυχε να γίνει χώρος φιλοξενίας μουσείων (Σύγχρονης Τέχνης, Φωτογραφίας, Κινηματογράφου). Στη συνέχεια…
  • …άλλη μάχη για το αν πρέπει να επιτραπεί η λειτουργία ρεστοράν, καφέ κλπ σε ήπια μορφή, συμβατή με τον καλλιτεχνικό χαρακτήρα του προβλήτα. Κάτι έγινε…
  • …όμως παράλληλα ο χώρος, που κάθε Νοέμβριο φιλοξενεί το Φεστιβάλ Κινηματογράφου, μετατράπηκε σε πάρκινγκ, τουλάχιστον κατά το ήμισυ, και κόμβο διέλευσης οχημάτων.
  • Ευτυχώς, η σημερινή διοίκηση πήρε γρήγορα μια απόφαση και καθάρισε τα πάρκινγκ, μεταφέροντάς τα στους χώρους του λιμανιού, ενώ «έκλεισε» και την πύλη του Ερυθρού Σταυρού.
  • Δεν είναι τυχαίο ότι πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΟΛΘ είναι ο Στέλιος Αγγελούδης -της σχολής Ευ. Βενιζέλου. Ένας άνθρωπος με ευαισθησίες περί των τεχνών αλλά ας μη τα φορτώνουμε όλα στην εσωστρεφή τέχνη… Προφανώς, άνθρωπος με στοιχειώδη αντίληψη για όσα στα δυτικά μας πρότυπα είναι αυτονόητα.
  • Πρότυπα που αν τα ακολουθούσαμε, χώροι όπως ο πρώτος προβλήτας ή οι Λαζαριστές, θα έπρεπε να έχουν επικεφαλής έναν μάνατζερ για την ανάπτυξή τους –πέραν φυσικά των καλλιτεχνικών διευθυντών. Θα έπρεπε να έχουν τον άνθρωπο, για να το πούμε με απλά λόγια, που θα φέρει κόσμο στα μουσεία, στο χώρο.
  • Θέλω από καιρό να το μοιραστώ μαζί σας γιατί όσο κι αν μεγαλώνουμε, τα τρώμε σα να είμαστε παιδιά. Αυτό το καλοκαίρι έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 90 ετών ο Morrie Yohai, ο άνθρωπος που εφηύρε στη δεκαετία του ’50 μία από τις πιο πλούσιες σε γεύση και θερμίδες απολαύσεις: τα γαριδάκια! Καλημέρα και καλή δύναμη!

Πανσέληνος στον Αυλέμωνα Κυθήρων

FOTO: @ΓΙΑΝΝΗΣ Θ. ΚΕΣΣΟΠΟΥΛΟΣ / "Πανσέληνος", Αυλέμωνας Κυθήρων, Ιούλιος 2010

Δευτέρα 23 Αυγούστου 2010

Πρωινός freddo 24/8/2010

  • Καλημέρα και καλώς ήρθαμε στην πόλη που τόσο θέλουμε να είμαστε κοντά της και άλλο τόσο να την αλλάξουμε. Αλλά αυτό που αγαπάς θα πρέπει να το αγαπάς γι’ αυτό που είναι, όχι γι’ αυτό που θα ήθελες να είναι, που λέει και η φίλη μου η Ξ.Μ. Θεσσαλονίκη καλό χειμώνα!
  • Αν και δεν μου αρέσει καθόλου αυτή η ευχή, φέτος θα μας είναι χρήσιμη, με όλα αυτά που προβλέπει το νέο μνημόνιο που δεν πέρασε καν από τη Βουλή –κάτι ήξερε εκείνος ο Παπακωνσταντίνου με την περίφημη μαγιάτικη τροπολογία του.
  • Μου διαμαρτυρήθηκαν κάποιοι σύντροφοι γι’ αυτά που έγραψα το Σάββατο για τη διαγραφή Μαρκογιαννάκη. Δεν έχουν καταλάβει προφανώς ότι για μια μεγάλη πλειοψηφία νεοδημοκρατών το ζητούμενο δεν είναι η «σαμαρική ΝΔ», αλλά η μεγάλη ΝΔ.
  • Τι ήταν πάλι το αιτιολογικό του Μιχαλολιάκου για τη στήριξη του Κώστα Μπακογιάννη; Τι θα πει δεν είναι μόνο γιος της Ντόρας Μητσοτάκη αλλά είναι γιος και του Παύλου Μπακογιάννη; Τι θα πει «στηρίζουμε σε ένδειξη τιμής»;
  • Μπείτε στο entefktirio.blogspot.com για να πάρετε μια μυρωδιά από το καλοκαιρινό τεύχος του περιοδικού Εντευκτηρίου (με την πολύ αισιόδοξη ζωγραφιά του εξωφύλλου - «Το μανάβικο» της Elaine Ask) αλλά και διαβάσετε ένα σχόλιο του Διονύση Καψάλη (όταν η τέχνη πολιτικολογεί)…
  • …μια σκωπτική απάντηση «στην καταστροφολογική απορία της Αλέκας Παπαρήγα (διατυπωμένη σε εκτενές άρθρο της στον «Ριζοσπάστη», με τίτλο ‘‘Το γυναικείο κίνημα και ο νεοφεμινισμός’’) για το ‘‘ποια θα είναι τα αποτελέσματα αν, π.χ., στις εργάτριες ενός εργοστασίου, από τα τοπικά σωματεία ή την Επιτροπή, έμπαινε κύριος στόχος η σεξουαλική απελευθέρωση ή σε ίση μοίρα με τα προβλήματα απασχόλησης’’». 
  • Καλημέρα και καλό freddo! Να τον πιείτε εκεί που τον πουλάνε φθηνά, όχι να μας πιάνουν τον κ..ο πρωινιάτικα… Μπας και «αυτορρυθμιστεί» η αγορά…

Πρωινός freddo 21/8/2010

·        Τι ήταν πάλι αυτή η διαγραφή του Μαρκογιαννάκη; Τον έκανε ή δεν τον έκανε μάγκα; Φαίνεται ότι ο πρόεδρος έχει συμβουλάτορες που τον συμβουλεύουν μακριά από το κοινό αίσθημα, με λάθος λογική, λογική διχαστική κι όχι ενωτική. Λογική που διευκολύνει τις εξελίξεις, όπως έγινε και με τη Ντόρα.
·        Και επικοινωνιακά είναι προφανές σφάλμα. Άντε και έκανε ο Μαρκογιαννάκης δηλώσεις κατά του Πλακιωτάκη. Δεν υπάρχουν στελέχη να βγουν και να τον πάρουν σβάρνα, που λέμε; Άντε κατευθείαν ο πρόεδρος, μπαμ και κάτω; Έτσι θα φτιαχτεί η μεγάλη Κεντροδεξιά; Με αποκλεισμούς και διαγραφές; Ή μήπως ο στόχος είναι η… καθαρότητα, όπως εδώ και καιρό πολλοί μέμφονται την ηγεσία της Ρηγίλλης;
·        Καλά και το άλλο είναι αστείο… Να βγαίνει ο διαγραφείς και να λέει ότι τελικά δεν θα κατέβαινε για περιφερειάρχης με τη Ντόρα, αλλά τώρα πήρε πάνω του δέκα χρόνια πολιτικής ζωής και μπορεί να το κάνει! Ποιον δουλεύετε κ. Μαρκογιαννάκη;
·        Καπάκι και «διαρροές» από το περιβάλλον της Ντόρας κατά της ηγεσίας Σαμαρά, τηλέφωνο του Καρατζαφέρη στο διαγραφέντα κλπ κλπ. Καραγκιόζ μπερντέ σε χρώμα μπλε…
·        Συγκλονιστικός ο μητροπολίτης Δράμας Παύλος στην Παναγία Σουμελά. Δεν ήταν; Γιατί ήταν αληθινός, χωρίς ακρότητες. Κι όταν έπαιξε ο κεμεντζές… Το κλάμα…
·        Να γιατί ο πολιτισμός είναι το ισχυρότερο όπλο: δεν ξεριζώνεται ποτέ. Κι ο ήχος του κεμεντζέ, ο αργός, ο πονεμένος, ο δακρυσμένος ήχος, βγήκε από εκείνα τα βουνά για κείνα τα βουνά, βγαίνει για τον πόνο που αναβλύζει σήμερα από το μοναστήρι της Σουμελά.
·        Για το τέμενος δεν θα γράψεις τίποτε; Μου είπε ο φίλος ο Δ.Χ. Τι να πω; Τα πάντα στη ζωή έχουν αντάλλαγμα. Απλά, το θέμα είναι τι πλαίσια θέτεις, τι κανόνες και πως τους τηρείς. Τι πολιτική ακολουθείς.
·        Αν ξεπουλιέσαι και ξεπουλάς τον τόπο σου ή αν μονάχα σέβεσαι τον άλλον και τη θρησκεία του. Καλημέρα! Από Τρίτη πάλι καθημερινά με τον πρωινό σας φρέντο!

Πρωινός freddo 13/8/2010

·        Κάποτε έπαιζε ένας Τσιριγώτης ονόματι στον Ατρόμητο Αθηνών (νομιζω και στον ΟΦΗ), Α’ Εθνική κάπου στη δεκαετία του ’80, κι έλεγα τι όνομα είναι αυτό ρε παιδί μου… Όπως και του άλλου, του Αγιομαμίτη…
·        Πέρασαν πολλά χρόνια για να καταλάβω ότι τα επίθετα των ανθρώπων πολλές φορές ήταν το θησαυροφυλάκιο της καταγωγής τους.
·        Άγιο Μάμα δεν έχουμε μόνο εμείς εδώ στη Χαλκιδική, που τώρα με τον Καλλικράτη γινόμαστε κι επισήμως ένα, υπάρχει σε πολλές περιοχές της Ελλάδας και της Κύπρου. Αλλά το Τσιρίγο είναι ένα και μοναδικό.
·        Το ‘μαθα φέτος το καλοκαίρι, πριν ένα μήνα, στου Θανάση και της Τούλας που έχουν το πιο όμορφο σπίτι στα Μητάτα –και δεν είναι και εξοχικό. Τα Μητάτα που κάποτε είχαν 600 μόνιμους κατοίκους και τώρα, σαν πέφτει ο Σεπτέμβρης, έχουν μόλις 60… Το 2006 τον Ιανουάριο έγινε σεισμός 6,9 ρίχτερ, η μισή πλατεία χάθηκε στο φαράγγι του Τσάκωνα και η επιβλητική εκκλησιά της Αγίας Τριάδας έγινε πια η διαλυμένη εκκλησία… Είχε χτιστεί με δωρεές των κατοίκων μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1903 στη θέση της παλιάς εκκλησίας που κατέρρευσε.
·        Στο Διακόφτι, οι βουτιές είχαν φόντο τα απαράλλαχτα κτίρια του 1929, όπως τα «έσωσε» ο φωτογραφικός φακός του Παναγιώτη Φατσέα –εικόνες του διαθέτει όλο το νησί. Αυλέμονας, Μυλοπόταμος, Χώρα, βενετσιάνικο κάστρο, σπήλαιο της Αγίας Σοφίας και καταρράκτες της φόνισσας… Κάθε χωριό και μια οικογένεια: Αρωνιάδικα, Φριλιγκιάνικα, Κοντολιάνικα, Λογοθετιάνικα κ.ά. 
·        «Τσερίγο θα πει πέρασμα στα ενετικά και τα Κύθηρα ήταν το πέρασμα των καραβιών από τη Δύση στην Ανατολή» μου είπε το γκαρσόνι στην ταβέρνα της Αγίας Πελαγίας. Το Τσερίγο είναι ακόμη πέρασμα. Πέρασμα από την τρέλα της καθημερινότητας στη γαλήνη, στην Ελλάδα που ήταν κάποτε, στην πατρίδα με την αρχοντιά ορατή ακόμη και στα χαλάσματά της. Καλό freddo, στους παραμένοντες και σε όσους θα ταξιδέψουν την karfitsa πλάι στο κύμα!

Πρωινός freddo 7/8/2010

·        Το Τριγίρο αποδεικνύεται φέτος ο πιο must τουριστικός προορισμός. Είναι εύκολο να πας, φθηνό, κοιμάσαι και σπίτι σου άμα λάχει ενώ είσαι διακοπές. Το Τριγίρο είναι το θέρετρο που όλοι προτιμούν φέτος για τις καλοκαιρινές τους διακοπές. Είναι ο τουριστικός προορισμός που παρουσιάζει άνοδο, την ώρα που όλοι οι άλλοι έχουν πτώση…
·        Κάτι τέτοια σκεφτόμουνα, ώσπου συνειδητοποίησα ότι το Τριγίρο δεν είναι παρά η απάντηση στην πιο μπανάλ ερώτηση των τελευταίων εβδομάδων. Που θα πας διακοπές; Κάπου εδώ τριγύρω… Εσύ; Κι εγώ κάπου εδώ τριγύρω…
·        Παρά το γεγονός ότι ο φίλος μου ο Δ.Μ. ισχυρίζεται ότι το Τριγίρο δεν είναι παρά ένα πρόσχημα αφού όλοι φέτος πήγανε κανονικά νησάκι, εξωτερικό κλπ αφήνοντας την τρόικα να ξεροψήνεται κάτω από τον καυτό αττικό ουρανό, ή όταν λένε «τριγύρω» εννοούν το εξοχικό στη Χαλκιδική…
·        …προσωπικά πιστεύω ότι όλοι κάπου πήγαν, βρήκαν τον τρόπο και φέτος να δραπετεύσουν από τη φρίκη της «ενημέρωσης», από τον καταιγισμό πληροφοριών… καταστροφής, από τις περικοπές μισθών και την εργασιακή ανασφάλεια. Εξάλλου από τον ελληνικό ήλιο δεν μπορείς να κρυφτείς εύκολα. Ευτυχώς.
·        Στα νησιά μας όλα αυτά έχουν -ακόμη- άλλες διαστάσεις. Όχι μόνο γιατί συνήθως στις διακοπές εγκαταλείπουμε τις συνήθειες τις κακές του υπόλοιπου χρόνου, αλλά γιατί το βλέπεις στα πρόσωπα των ντόπιων που συνεχίζουν να παλεύουν με τη γη και τη θάλασσα για τον επιούσιο.
·        Ακόμα και η συγκλονιστική δολοφονία του Σ. Γκιόλια έχει άλλες διαστάσεις –θαρρείς δεν αφορά την τοπική κοινωνία, αλλά την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη… Πάντως όχι το νησί.
·        Υπάρχουν ακόμη νησιά που περισώζουν «τον κόσμο τους», διαθέτουν ακόμη ίχνη παρθενίας. «Διαστάσεις άλλαξε στα πρόσωπα· μοίρασε αλλιώς τα βάρη. Το σκληρό μου σώμα ήταν η άγκυρα κατεβασμένη μέσα στους ανθρώπους» όπως γράφει ο Ελύτης στο «Άξιον Εστί».
·        Υπάρχουν τόποι, καταστάσεις και άνθρωποι που βάζουν ξανά στις σωστές διαστάσεις την ύπαρξη και τη στόχευσή μας. Και επαναφέρουν στην τάξη τον ανθρώπινο νου.
·        Η Θεσσαλονίκη τον Αύγουστο είναι μια άλλη πόλη. Καλές διακοπές, και στους εκτός και στους εντός σχεδίου πόλεως!

Πρωινός freddo 17/7/2010

·        Στις 20 Ιουλίου του ’74 ήμασταν στη Νέα Ζίχνη παραθέριση –τότε δεν «υπήρχαν» ακόμη η Χαλκιδική ή η Ασπροβάλτα. Ο μπαμπάς πρακτόρευε για την Τράπεζα της Ελλάδος των Σερρών και εμείς παίζαμε με κάτι παιδιά, ένα άλογο, κάτι γελάδια και κάτι μαγικά –είκοσι χρόνια αργότερα έμαθα ότι ένα παιδί το λέγανε Ξάνθο, ήμασταν μαζί φαντάροι.
·        Μόλις πάτησε το πόδι του ο Αττίλας, τα μαζέψαμε άρον άρον και μπήκαμε στο λεωφορείο. Εγώ τέσσερα, ο Β. τρία, ο Κ. ούτε έξι. Επιστράτευση. Άγχος, φόβος, αγωνία, κλάμα. Κι ένας στρατιώτης στις διπλανές θέσεις.
·        Το απολυτήριο του μπαμπά τελικά ήταν λευκό. Έμεινε κοντά μας. Θυμάμαι τον σκοπό στην πλατεία Εμπορίου κι ένα άρμα μάχης. Δεν είχα ξαναδεί φαντάρους στην πλατεία. Κι ο θείος Σάκης στα τεθωρακισμένα, επίσκεψη στο σπίτι μας. Είναι οι πρώτες στέρεες παιδικές μνήμες μου. Τέτοια η ένταση.
·        Εικοσιπέντε χρόνια αργότερα, είδα στην εκπομπή του Χατζηνικολάου το ντοκιμαντέρ του Κακογιάννη. Συγκλονίστηκα. Οι πρόσφυγες δεν ήταν μόνο Σέρβοι, από το βομβαρδισμένο εκείνη τη χρονιά, το 1999, Βελιγράδι. Οι πρόσφυγες μιλούσαν ελληνικά, κλαίγανε ελληνικά…
·        Το 2000 παίρνω συνέντευξη τον τότε επιλοχία της ΕΛΔΥΚ Θανάση Στάικο και ανάμεσα στ’ άλλα μου μιλά για τον λοχία Τσιπινιά από τη Μεγάλη Παναγιά που δεν πρόλαβε να δει χάραμα στην Κύπρο κι ένα βόλι κακό τον βρήκε.
·        Το 2006 οι «τελευταίοι ήρωες», ο Γιάννης και ο Δημήτρης μου περιγράφουν πως σώθηκαν από το μακελειό σαν από θαύμα. Η συνέντευξη που δημοσιεύτηκε σε μεγάλη εφημερίδα των Αθηνών, αναμεταδόθηκε από κυπριακές εφημερίδες.
·        Να γιατί κλαίω όταν ακούω μελωδία και «Γη της λεμονιάς, της ελιάς / γη της αγκαλιάς, της χαράς / γη του πεύκου, του κυπαρισσιού / των παλικαριών και της αγάπης / Γη των κοριτσιών που γελούν / γη των αγοριών που μεθούν / γη του μύρου, του χαιρετισμού / Κύπρος της αγάπης και του ονείρου». Χαίρε Κύπρος, γη των ιδανικών!
·       Σ.Σ. Τι καιρό κάνει στο Τσιρίγο; Καλό καλοκαίρι!  

Πρωινός freddo 16/7/2010

·        Τελικά, αν είσαι δικηγόρος μπορείς να γίνεις τα πάντα. Όταν λέμε τα πάντα, το εννοούμε. Από εκδότης εφημερίδας μέχρι πρόεδρος ποδοσφαιρικής ομάδας. Όχι… όχι, δεν απαιτείται να έχεις προϋπηρεσία στην προεδρία πολιτικού κόμματος.
·        Έχουν αρχίσει να πέφτουν τα στοιχήματα για τον ποιον θα πάρει μεταγραφή ο Ολυμπιακός. Πολιτικό, εννοείται…
·        Αλήθεια, πιστεύει κανείς ότι αυτό το κράτος θα καταφέρει να κάνει απογραφή των υπαλλήλων του; Κάθε μέρα βγαίνουν νέες οδηγίες για την ηλεκτρονική απογραφή, έτσι που είναι πολύ δύσκολο να παρακολουθήσει κανείς πότε πρέπει να κάνει τι…
·        Νομίζω ότι κανείς δεν θέλει να μάθει πραγματικά πόσοι είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι. Οι μόνοι που έχουν συμφέρον να το κάνουν είναι οι ελεύθεροι επαγγελματίες που εργάζονται σκληρά για να πληρώνει το κράτος πάνω από 1 εκατ. δημοσίους υπαλλήλους.
·        Την ώρα που άλλα κράτη, όπως π.χ. η Γαλλία, με επταπλάσιο πληθυσμό έχει το 1/7 σε αριθμό από όσους έχουμε εμείς.
·        Και δεν είναι μόνο αυτό. Θυμάστε όταν ο Σωτήρης Κούβελας, υπουργός Εσωτερικών της κυβέρνησης Μητσοτάκη τότε, επιχείρησε κάπου στα 1990 να προχωρήσει σε μετατάξεις; Δεν κουνήθηκε φύλλο… Αδύνατον σου λέω.
·        Πώς να κουνηθεί αφού είχε προηγηθεί το ένδοξο ’80 όπου μπήκε στο Δημόσιο κάθε τι πράσινο. Ακόμη βγάζουν σανταμικά ποσοστά στις δημόσιες υπηρεσίες, μου λέει ο φίλος μου ο Γιώργος Α.
·        Θλιβερό το θέαμα με τους τουρίστες κλειδωμένους έξω από τον ιερό βράχο, να έχουν πέσει στην απεργία των εργαζομένων εκεί φυλάκων. Μετά θέλουμε να πάμε μπροστά. Αλλά θα μου πεις εδώ ολόκληρο κρουαζιερόπλοιο έφαγε πόρτα, εκατό τουρίστες στην Ακρόπολη θα τη γλιτώσουν;
·        Μερικές φορές τα πράγματα γίνονται κατ’ αυτόν τον τρόπο ώστε να σε πείθουν ότι έχεις άδικο να πιστεύεις ότι το δίπολο Αθήνα – Θεσσαλονίκη καλά κρατεί… Μα, τώρα βρήκαν να ασφαλτοτρώσουν την ΠΑΘΕ εκεί πριν την Κατερίνη;
·        Μετά από ένα τετράμηνο με τα Τέμπη, τώρα αυτό… ούτε επίτηδες να το έκαναν. «Οικονομικός στραγγαλισμός» που λέει κι ο δήμαρχος… Καλημέρα!

Πρωινός freddo 15/7/2010

·        Έβγαιναν στην κόντρα ο Νίνης και ο Σισέ… Κάνει 2 ντρίμπλες ο Νίνης και κάνει σουτ, που πάει σύριζα άουτ! Γυρνά ο Σισέ και του λέει: «Γιατί δεν μου έδωσες πάσα;» Και απαντά ο Νίνης: «Γιατί ήσουν ΔΕΞΙΑ!» [από το blog taxalia.blogspot.com]
·        Περίεργη η επικαιρότητα. Σχεδόν πάντα είναι αγχωτική, κάπου κάπου όμως σου δίνει τη δυνατότητα να χαλαρώσεις. Πως αλλιώς να αντιμετωπίσεις τον ορισμό του Νίκου Κωνσταντόπουλου στη θέση του προέδρου του Παναθηναϊκού;
·        «Είναι δυνατόν οι πράσινοι να έχουν πρόεδρο έναν κατακόκκινο;» με ρωτούσε ο φίλος Γ.Δ. χθες το πρωί, αναφερόμενος στη αριστερή πολιτική καταγωγή του 68χρονου δικηγόρου. Περίπτωση Γαλάκου…
·        Μα φτάσαμε στο σημείο αντί οι ιδιοκτήτες να κάνουν μεταγραφές παικτών για να αντιμετωπίσουν τους αντιπάλους, να κάνουν μεταγραφές δικηγόρων για να αντιμετωπίσουν το Βγενόπουλο! Μα… είναι δυνατόν;
·        Όμως, τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για τον Τζίγγερ, δύσκολα που δεν αποκλείεται να οδηγήσουν και στη… διάσπαση του Παναθηναϊκού. Φαντάσου, λέει, να αναπτυχθούν… τάσεις, ο ανανεωτικός Παναθηναϊκός, το νέο πράσινο ρεύμα κλπ
·        Και να γράψουν τη νέα ιστορία του Παναθηναϊκού, ότι λέει στο Γουέμπλεϊ η διαιτησία αδίκησε τον Άγιαξ με συνωστισμό άδικων σφυριγμάτων!
·        Πάντως, μαθαίνω ότι όλοι οι αρχηγοί της Αριστεράς στη χώρα μας είναι Πανάθες: Τσίπρας, Παπαρήγα –ο Κουβέλης; Κι ο Κωστάκης ο Καραμανλής ήταν Παναθηναϊκός -γι’ αυτό είδαμε προκοπή φαίνεται. Πάω στοίχημα όμως ότι αν ρωτήσει κανείς το Γιώργο τον Καρατζαφέρη τι ομάδα είναι θα πει ΠΑΟΚ και Ολυμπιακός (καλά και εθνική Ελλάδος).
·        ΠΑΟΚ και Ολυμπιακός γιατί είναι οι ομάδες των προσφύγων και των λαϊκών γειτονιών. Έμπαινε Γιώργο!
·        Με τόσο συνωστισμό υποψηφίων, ο δήμος Θεσσαλονίκης μοιάζει σαν τον ΑΣΕΠ. Πολλοί υποψήφιοι για μία μόνο θέση…
·        Τι χρειάζεται αυτή η πόλη ρε παιδιά; Να γίνουν τα αυτονόητα χρειάζεται… Τα αυτονόητα που δεν θέλουν κονδύλια αλλά ιδέες και ικανότητα υλοποίησης των ιδεών… Να ξεφύγουμε από τους ράθυμους κομματικούς ρυθμούς. Άντε… Καλημέρα!  

Πρωινός freddo 14/7/2010

·        Πήραμε χθες από τον Κώστα Γκιουλέκα, τον βουλευτή, ένα δελτίου Τύπου, μια ανακοίνωση που φέρει την δική του υπογραφή αλλά και της συζύγου του -μια κοινή δήλωση, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά.
·        Ο άνθρωπος εκφράζει τη θλίψη του για δημοσιεύματα που τις προηγούμενες μέρες βρήκαν χώρο στον Τύπο και εν γένει στα ΜΜΕ και αφορούν την προσωπική του ζωή –και οικογενειακή θα πρόσθετα (περί διαζυγίων κλπ).
·        «Είναι δικαίωμα του καθενός να μην σέβεται την προσωπική ζωή των άλλων. Παρακαλούμε, όμως, όποιον ασχολείται με τέτοια θέματα να σεβαστεί τουλάχιστον το δεκάχρονο παιδί μας» αναφέρουν μεταξύ άλλων.
·        «Όποιος θέλει να με πλήξει πολιτικά ας το κάνει, όσο σκληρά επιθυμεί, με πολιτικά επιχειρήματα, αλλά ας μην χρησιμοποιεί την προσωπική μας ζωή», συμπληρώνει ο βουλευτής.   
·        Ίσως κάποιοι αναρωτιέστε γιατί μάθαμε… επιτέλους τα προσωπικά του κ. Γκιουλέκα, αν και εδώ και χρόνια πια η «πολιτική επικοινωνία» -και η άθλια δημοσιογραφία- έχουν γίνει κοινά μυστικά, ξέρουμε όλοι το επόμενο επεισόδιο.
·        Ο κ. Γκιουλέκας «πληρώνει» την επιθυμία του να διεκδικήσει το δημαρχιακό αξίωμα στο δήμο Θεσσαλονίκης. Την «πληρώνει» με προσωπικό κόστος, γιατί πολιτικά τέτοια κόλπα είναι εν πολλοίς ξεπερασμένα.
·        Βέβαια, ο ξύλινος πολιτικός λόγος, ακόμα και ο ξύλινος παραπολιτικός λόγος είναι σταθερές αξίες. Ασχολούνται με διαχρονικά θέματα στοχεύοντας στο θυμικό των ψηφοφόρων. Γιατί, φυσικά, το διαζύγιο ως πολιτικό αμάρτημα είναι ξεπερασμένο αν μη τι άλλο εδώ και είκοσι χρόνια…
·        …από εκείνο το ιστορικό νεύμα του θρυλικού Ανδρέα που κατέβασε τη Δήμητρα από το αεροσκάφος του Χέρφηλντ. Έκτοτε μπορεί να λειτουργήσει και ως αβάντα τρομερή!
·        Δυστυχώς, η συκοφαντία είναι πιο εύκολη από ποτέ αφού διαπράττεται στο όνομα της ελευθερίας του λόγου και του Τύπου και κανείς δεν τιμωρείται για όσα λέει και όσα γράφει, κι ας είναι προκλητικά… ανορθόγραφα.
·        Ας είναι καλά τα «βαποράκια» της δημοσιογραφίας που δεν έχουν συναίσθηση ποιον ωφελούν και ποιον βλάπτουν με τις αναχρονιστικές μεθόδους τους.
·        Και κάτι τελευταίο όπως μου το ‘πε ο φίλος μου ο Μ.Τ., που αγανακτισμένος χείμαρρος μου ξεκαθάρισε: «Δεν είμαι με τον Γκιουλέκα. Είμαι με τη Θεσσαλονίκη που κάποιοι νομίζουν ότι θα γίνουν δήμαρχοι σχεδιάζοντας αθλιότητες». Καλή σας μέρα.

Πρωινός freddo 13/7/2010

·        Κάποτε λέγαμε πως όταν γίνεται απεργία των ταξί, καθαρίζει η πόλη από κυκλοφοριακό. Έτσι ήταν, έτσι είναι. Ο πληθωρισμός των ταξιτζήδων που σε λίγα χρόνια αυξήθηκαν κατά πολύ, έφερε έναν πολύ μεγάλο όγκο αυτοκινήτων να κινείται στο κέντρο της πόλης συμβάλλοντας τα μέγιστα στο μποτιλιάρισμα.
·        Τώρα ο κόσμος λέει πως όταν γίνεται απεργία στα ΜΜΕ, καθαρίζει το μυαλό από πληροφορίες. Και από άγχος. Το νοιώθω κι εγώ, το ομολογώ. Και δεν έχω τύψεις γιατί ξέρω που οφείλεται.
·        Ξέρεις, εμείς οι δημοσιογράφοι έχουμε μια διαστροφή όσον αφορά στην ειδησεογραφία. Για μας είδηση, έστω για λίγα δευτερόλεπτα, είναι κι ένας καυγάς στη μέση του δρόμου. Σταματάμε, προσπαθούμε ν’ ακούσουμε, τραβάμε και καμιά φωτογραφία για… τεκμήριο όχι του καυγά αλλά ότι ήμασταν εκεί…
·        Όμως το πράγμα έχει παραγίνει. Βασικά μέσω των τηλεοράσεων, όπου το κακό έχει παραγίνει. Κάθε μέρα, πλύση εγκεφάλου, λόγια, λόγια, λόγια για το μέλλον το άδηλο. Παιχνίδι με την αγωνία του κόσμου.
·        Τώρα, λοιπόν, που τα ταξί κάνουν πρωτόγνωρες ουρές από το Social μέχρι πίσω -φιδάκι- στο Dill, αλλά και σε κάθε «παραδοσιακή» ή «έκτακτη» πιάτσα, βλέπω ότι ο κόσμος αραίωσε λες και είναι Αύγουστος.
·        Τους χτύπησε όλους η κρίση και αποφάσισαν να σώσουν κανένα ευρώ αποφεύγοντας να κατεβαίνουν στο κέντρο για ψώνια και καφέ ή απλώς την κοπάνησαν για Χαλκιδική σε ένδειξη… διαμαρτυρίας για την υπέρμετρη πίεση που όλοι νοιώθουμε εσχάτως στη δουλειά και στα οικονομικά;
·        Πάντως, η Τούμπα έσφυζε από ζωή σε αντίθεση με το κέντρο. Και στα μαγαζιά της και στα καφέ της. Λέτε ν’ αρχίσει να λειτουργεί η αγορά με τους κανόνες της;!!!      
·        Πάντως οι Pink Martini μας δρόσισαν στους Λαζαριστές, το βράδυ της Παρασκευής, με τις εξαιρετικές μουσικές τους και το αεράκι που φυσούσε κατ’ εξαίρεση…
·        Κι απόψε δεν θα δω ειδήσεις. Θα της μάθω απ’ αλλού. Για να καθαρίσει το μυαλό. Άαααειειει… χάσουουου… αφτιάααα… Καλημέρα και καλή δύναμη!

Πρωινός freddo 10/7/2010

·        Άνω Πόλη, Παρασκευή μεσημέρι, ένα παλικάρι –νορμάλ μου φάνηκε- πλησιάζει σε ένα ανώγειο μπαλκόνι όπου κάθονται και τα λένε δύο κυρίες, ρωσοπόντιες που λέμε (άρα έκαναν παρακάθ’).
·        «Σου έχω ευχάριστα νέα» λέει στη μία το παλικάρι. Γάμος, εγκυμοσύνη… σε κάτι τέτοιο πήγαινε ο νους, όταν μιλούσαμε για «ευχάριστα νέα».
·        «Για πες» του λέει εκείνη. «Έπιασα δουλειά!» του απαντά το παλικάρι, «σε ένα εστιατόριο στην Κολόμβου!». «Έχει ο Θεός για όλους, παλικάρι μου» του είπε η κυρία με μισά ποντιακά μισά νεοελληνικά. 
·        Αυτό το «έχει ο Θεός» το χρειαζόμαστε όλοι πια, ενόψει ενός μέλλοντος που είναι άδηλο και μοιάζει ζοφερό. Όπως χρειαζόμαστε κι αυτή τη γαλήνη των απλών ανθρώπων, αυτών που έμαθαν να εκτιμούν το μπαλκονάκι τους σα να ‘ναι κήπος, που έμαθαν να χαίρονται τον ήλιο, τον αέρα, τη στιγμή…
·        Πίνε, φίλε, κάθε ποτήρι κρασί σα να ‘ναι το τελευταίο, δώστου αξία, πάρε την αξία του και μην το υποτιμάς. Κι ας το πίνει στη Στρατηγού Καλλάρη, μεσάνυχτα, με τη σκουπιδιάρα του δήμου να μουγκρίζει και να βρωμά στην οδό Φαγάδικων –η Καλλάρη έχει «μαζέψει» εξαιρετικά ρεστοράν, είναι αλήθεια.
·        Κάτι τέτοια μικρά μικρά δείχνουν ότι η αστική αντίληψη περί πόλεως και πολιτισμού είναι ανύπαρκτη σε τούτη εδώ την πόλη, τη φιλόξενη…
·        Που περπατάς ελεύθερα, νύχτα με φεγγάρι ή χωρίς, αγκαλιά με το ταίρι σου, μυρίζοντας το καλοκαίρι στα στενά τα έρημα –λόγω θέρους και κρίσης, όλοι μαζεμένοι.
·        Αυτή την ελευθερία, μου ‘πε χθες βράδυ η Σ., να μην μας στερήσουν κι όλα τα άλλα θα τα φέρουμε βόλτα. Και θυμήθηκε τους παππούδες της που έδωσαν λόγο στη φυλακή της εξορίας. Αυτήν την ελευθερία…
·        Η πιο ύπουλη εποχή είναι το καλοκαίρι. Εκμεταλλεύεται την απουσία μας και δημιουργεί συγκλονιστικά γεγονότα. Ας είναι φέτος να ‘μαστε ήρεμοι, ωραίοι, ζωντανοί. Κόντρα στις δυσκολίες της καθημερινότητας. Αυτά για σήμερα. Καλό Σ-Κ. Καλή δύναμη. Και καλημέρα!

Πρωινός freddo 8/7/2010

·        Ένα στοιχείο δεύτερης ανάγνωσης που είναι εντυπωσιακό στην περίπτωση των καταγγελιών του Θ. Πάγκαλου, είναι ότι όλη αυτή η ιστορία με την ΑΓΡΟΓΗ μοιάζει με γενικό προσκλητήριο (και τελευταίο σάλπισμα) προς τους γαλάζιους βουλευτές…
·        …όσους τουλάχιστον είχαν πρόσβαση στα ρουσφετολογικά κέντρα των κυβερνήσεων της ΝΔ: «τελευταία ειδοποίηση: βάλτε τους δικούς σας», σα να το ακούς από τα ηχεία του αεροδρομίου λίγο πριν πετάξει το αεροπλάνο για τα νησιά Κέιμαν.
·        Το στοιχείο αυτό θα το αξιολογήσει ο ιστορικός του μέλλοντος ή ακόμη και ο δημοσιογράφος – ερευνητής της περίεργης (τείνει και σκοτεινής) εκείνης πολιτικής περιόδου. Εξηγούμαι…
·        Εκτός από το βόλεμα του αιώνα, αυτό το γενικό προσκλητήριο δείχνει ότι οι εκλογές της μεγάλης ήττας για την κεντροδεξιά και για τον τόπο είχαν προαποφασιστεί μήνες πριν την προκήρυξή τους –το νωρίτερο μετά τις ευρωεκλογές! 
·        Το παιχνίδι που μας οδηγεί όλους, εκόντες άκοντες, στην αθλιότερη κατάντια μετά την Κατοχή, ήταν προαποφασισμένο. Αν σ’ αυτά προσθέσουμε ότι συνοδευόταν από σενάρια με δαχτυλίδια και πρίγκιπες, το παραμύθι της Νέας Δημοκρατίας μοιάζει να έχει φτάσει στο τέλος του…
·        Η Κεντροδεξιά στην Ελλάδα, ως φορέας συγκεκριμένων αντιλήψεων για τη ζωή, για την κοινωνία, για την οικονομία, για την πολιτική, για τα εθνικά θέματα κλπ παραμένει ζητούμενο, ανάγκη και άποψη, όμως τα κόμματα έχουν το δικό τους βιολογικό κύκλο. Αλλά ποια γριά αποδέχεται ν’ αποθάνει; Καμιά…
·        Η Νέα Δημοκρατία –και όχι μόνο- περάτωσε τους σκοπούς της. Διαβάστε το δοκίμιο της ιδρυτικής διακήρυξης του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή και θα καταλάβετε. Κάθε λέξη τη σημασία της. Όχι τηλεοπτικά διαγγέλματα και επικοινωνιακές φούσκες.
·        Αυτό το πέρας των σκοπών, που ήταν η αποκατάσταση των δημοκρατικών θεσμών, είναι σήμερα το ανυπέρβλητο πρόβλημά της. Ένα πρόβλημα που θα φέρνει συνεχώς εκπλήξεις - εμπόδια στον Αντ. Σαμαρά και στις όποιες προσπάθειές του για αλλαγή στο κόμμα.
·        Σαν τη Λερναία Ύδρα θα ξεπροβάλλουν συνεχώς κεφάλια διαφθοράς, ανηθικότητας, αντιδεοντολογικής συμπεριφοράς, ακόμη και στους κοντινούς του στο κόμμα και οι «οργισμένες διαψεύσεις» δεν θα είναι αρκετές για να κατευνάσουν το πόπολο. Αυτά για σήμερα. Καλό freddo. Και καλή μέρα…