Στην εποχή που η Φιλική Εταιρεία θα μπορούσε θα έστηνε στο πι και φι ένα γκρουπ υποστήριξης στο facebook ξεσηλώνοντας χιλιάδες μέλη απ’ όλον τον κόσμο, στην εποχή που η Αγία Λαύρα δεν θα χρειαζόταν γιατί το λάβαρο του αγώνα θα υψωνόταν με ένα sms τι συνιστά επανάσταση σήμερα;
Δύσκολο ερώτημα που πολλές φορές απασχολεί τη γενιά μετά την μεταπολίτευση, τη γενιά που «τα βρήκε όλα έτοιμα» με τις ανθρώπινες σχέσεις όμως δύσκολες, τη γενιά που δεν είχε φτώχεια αλλά είχε ανεργία, τη γενιά που είχε σπουδές αλλά δεν είχε ελπίδα, τη γενιά που παρασύρθηκε από το τεχνολογικό τσουνάμι και τη μεγάλη αλλαγή στην ελληνική κοινωνική πραγματικότητα.
«Επανάσταση είναι η ευθυγράμμιση με την τάξη του κόσμου» έλεγαν οι Κινέζοι, της τάξης της φυσικής, της ανθρώπινης, της κοινωνικής, της πολιτικής. Και η τάξη στον τόπο μας έχει από καιρό διασαλευτεί σε κάθε επίπεδο. Σχεδόν τίποτε από ό,τι δημόσιο συμβαίνει δεν έχει ειρμό, η συνέπεια λόγου θεωρείται ντεμοντέ, τα λαμόγια κλέβουν και οι πολίτες πληρώνουν, η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με τρομερό πισωγύρισμα, σήμερα αύριο κρίνεται η θέση μας στην Ευρώπη, ο λαός ασφυκτιά και οι πολιτικοί… κλωσούν τα κεκτημένα τους.
Το μεγάλο στοίχημα για τον πολιτικό κόσμο συλλήβδην, ιδιαίτερα σήμερα που η Ελλάδα δίνει μάχη για να απαλλαγεί από το ζυγό κερδοσκόπων και μεγάλων δυνάμεων: να κερδίσει τη χαμένη αξιοπιστία του, να επαναφέρει την τάξη των πραγμάτων στη χώρα, να γεννήσει ελπίδα και προοπτική στον απλό πολίτη. Σε όλους εμάς δηλαδή.
Στο κάτω κάτω δεν αγωνίστηκαν οι Κολοκοτρώνηδες και οι Καραϊσκάκηδες το 1821 για να μπορούμε εμείς να λέμε χαλαρά και εν μία νυκτί ότι «χάσαμε μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας» και να «καθαρίζουμε». Εκτός κι αν προϊδεάζουμε για τα μελλούμενα, για παραχωρήσεις και ξεπουλήματα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου