Πρωινός freddo 2/7/2010

• Γηράσκων αεί διδασκόμενος και μετά το χθεσινό freddo που είχε ως θέμα τις περιπέτειες της Νέας Δημοκρατίας, αγαπητός αναγνώστης μου τηλεφώνησε για να με διορθώσει. «Δεν υπάρχουν τρεις Νέες Δημοκρατίες όπως γράφεις», μου είπε. Και πόσες υπάρχουν; «Τέσσερις» μου λέει!   
• Κι έχει δίκιο. Δεν είναι μόνο οι σαμαρικοί, οι καραμανλικοί και οι ντορικοί. Είναι και οι… «σαμαρο-σκεπτικιστές». Εκείνοι δηλαδή που πιστεύουν στην προσωπικότητα του Σαμαρά, όμως βλέπουν τα κομματικά βαρίδια να μην τον αφήνουν ελεύθερο για δράση. Και είναι πολλοί αυτοί. Όπως κι ο φίλος που μου τηλεφώνησε. Σαμαρικός από κούνια, αλλά τώρα «σαμαρο-σκεπτικιστής»…
• Έμαθα για παράδειγμα ότι πρώην ευρωβουλευτής που στήριξε όσο λίγοι τον Σαμαρά στη διεκδίκηση της προεδρίας, δεν έκανε καν τον κόπο να κατεβεί στο «Συνέδριο του περασμένου Σαββατοκύριακου», διότι βλέπει να επικρατεί ένας άλλος κομματισμός –αλλά κομματισμός- που αφήνει εκτός στελέχη με πολιτική σκέψη, που μπορούν να προσφέρουν πολύ περισσότερα από το κόλλημα μιας αφίσας –τι κόλλημα κι αυτό με τους αφισοκολλητές.
• Θα μου πεις εδώ και τριάντα πέντε χρόνια η αφισοκόλληση βγάζει πλέον τους «αγωνιστές», αυτούς που «έχουν προσφέρει», τους αφισοκολλητούς…
• Σκέψου ότι η Ντόρα γι’ αλλού ξεκίνησε κι αλλού η ζωή την πάει –ή τουλάχιστον προσπαθεί κι εκείνη να ακολουθήσει τη ζωή, χωρίς –ισχυρίζεται- τους παλιούς της φίλους.
• Γιατί άλλη ήταν η Ελλάδα πριν τη Marfin, άλλη είναι τώρα. Τώρα πια ζούμε στην εποχή του Μνημονίου –και να μου το θυμηθείτε… Μικρασιατική Καταστροφή, Κατοχή, Εμφύλιος, Δικτατορία, Μνημόνιο. Αυτή θα είναι η σειρά…
• Το θέμα είναι ότι κάτι πρέπει να γίνει, όχι να γίνουμε όλοι προπονητές. Γιατί το σίγουρο είναι η κοινωνία δεν εκφράζεται από όσα συμβαίνουν στα κόμματα, τα διάφορα συμβούλια και τις επιτροπές αφήνουν αδιάφορο τον κόσμο. Όπως κι αυτοί που ζουν για μια καρέκλα στερεωμένη στο κενό. 
• Θέλει τόλμη, πρόεδρε, για να γίνει τ' όραμα πραγματικότητα. Θέλει να βρούμε και τ' όραμα. Έξω από το κομματικό καβούκι. Γιατί η πραγματικότητα είναι πολύ ζόρικη πια. Μα πάρα πολύ ζόρικη. Καλημέρα και καλή δύναμη!