Πρωινός freddo 26/8/2010

• Μέρα συγχαρητηρίων η χθεσινή, μέρα που ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα για την εισαγωγή σε ΑΕΙ και ΤΕΙ. Τέτοιες μέρες πάντοτε θυμάμαι τη δική μου μέρα που πέρασα στη Νομική Θεσσαλονίκης, σειρά 139 -Αγ. Δημητρίου 139 το πρώτο φιλικό σπίτι που πάτησα όταν ήρθα στην πόλη. Άλλα χρόνια… Τόσο κοντινά και τόσο μακρινά. Με τα προβλήματα σχεδόν ίδια, αλλά σε μεγαλύτερη ένταση.
• Τότε δεν περνούσες εάν έγραφες… μηδέν, τώρα έχεις πολλές ελπίδες –εξαρτάται τι σχολή διάλεξες εσύ και τι οι άλλοι. Κάτι σαν τζόκερ δηλαδή. Τότε υπήρχε η βάση του 10 που, εν πάσει περιπτώσει, λειτουργούσε ως ένα τεκμήριο μορφωτικής επάρκειας για τον μέλλοντα άνθρωπο των γραμμάτων.
• Τώρα καταργήθηκε για δεύτερη φορά, χάριν της ανάπτυξης των τοπικών κοινωνιών, βεβαίως, όπως έχουν υποστηρίξει κατά καιρούς δήμαρχοι, βουλευτές και υπουργοί –η στρέβλωση σε όλο της το μεγαλείο. Τύψεις και λαϊκισμός, μια μίξη στο μυαλό των ιθυνόντων που μας έφερε στο σημείο ο καθένας να παίρνει ένα πτυχίο… κορνίζας. 
• Τότε δεν υπήρχε επαγγελματικός προσανατολισμός με αποτέλεσμα να «μπουκώσουν» όλα τα επαγγέλματα από τα μέσα ακόμη της δεκαετίας του ’90. Ούτε σήμερα υπάρχει επαγγελματικός προσανατολισμός, αν και τα νέα παιδιά ακούν και ψιλιάζονται ευκολότερα και καλύτερα τι μπορεί να τους οδηγήσει σε ταχεία ή έστω ομαλή επαγγελματική αποκατάσταση.
• Από τότε μέχρι τώρα, έχει μεσολαβήσει ατέρμονος διάλογος για την Παιδεία, σπασμωδικές κινήσεις μεταρρυθμιστικού χαρακτήρα καμία όμως μεταρρύθμιση.
• Μια μεταρρύθμιση που να περιλαμβάνει ένα πακέτο εκπαίδευσης από τα νήπια έως την τριτοβάθμια, να περιλαμβάνει όχι μόνο τεχνικά χαρακτηριστικά αλλά και υφολογικά και ιδεολογικά, που θα κατευθύνει τους νέους σε επαγγέλματα όπου υπάρχει ανάγκη προσωπικού. Ένα πακέτο εκπαίδευσης που, τέλος πάντως, να οδηγεί κάπου…
• Για να μην λέμε πια στο Θόδωρο ή στο Μίλτο που τα παιδιά τους πέρασαν χθες στο πανεπιστήμιο «καλό κουράγιο», αλλά σκέτα συγχαρητήρια (από καρδιάς)! Καλή σας μέρα και καλή δύναμη!