Ο σταθμός 2 του Μονάχου είναι καινούριος, δεν ξέρω πόσο καινούριος, αλλά πάντως εντυπωσιακός (μου αρέσουν οι διαφημίσεις στα αεροδρόμια –είναι μεγάλες, καλοχρωματισμένες ενώ συχνά σηματοδοτούν και τον τόπο προσγείωσης).
Εντυπωσιακά τα stands καφέ – εφημερίδων. Έξι - εφτά πολιτικές και αθλητικές γερμανικές και τέσσερις – πέντε αγγλόγλωσσες. Και στη μέση η μεγάλη πρωτοτυπία (δεν το ‘χω ξαναδεί πουθενά): όλα για τον καφέ και το τσάι. Κι όλα αυτά δωρεάν, την ώρα που υπάρχουν δεκάδες καφέ μπαρ!
Χώρια τα εντυπωσιακά ρεστοράν και πολλά καλά εμπορικά καταστήματα. Θα έλεγα ότι είναι ένα εμπορικό κέντρο απ’ όπου πετούν κι αεροπλάνα!
Ελληνικά παντού ακούγονται, οι ομογενείς μας ήδη ξεκινούν για διακοπές στην Ελλάδα. Οι φιγούρες των Γερμανών χαρακτηριστικές: ψηλοί, ξερακιανοί, ασπρουλιάρηδες, γραβατωμένοι ή γεματούληδες, μυστακοφόροι, λαϊκοί σαν εμιγκρέδες. Ένα Τούρκος κουβαλητής –Τούρκος πιο στάνταρ κι από τους… οράνιε- δεν δείχνει να άλλαξε η ζωή του μετά τα γκολ του Νιχάτ κόντρα στην Τσεχία και την πρόκριση της εθνικής ομάδας της πατρίδας του.
17Ιουν2008
FOTO: @ Γ. ΚΕΣΣΟΠΟΥΛΟΣ / "Stand cafe & news", Αεροδρόμιο Μονάχου, 17-6-2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου