· Θα μπορούσα να αντιληφθώ ακόμη και τις περικοπές μισθών των εργαζομένων, σε μια απέλπιδα κυβερνητική προσπάθεια να εξοικονομήσει πόρους. Υπόθεση εργασίας, βεβαίως, διότι περικοπές στους πιο χαμηλούς μισθούς και συντάξεις της ευρωζώνης είναι δίχως άλλο απαράδεκτες.
· Όμως για τις θεσμικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, αδυνατώ να αντιληφθώ άλλη σκοπιμότητα παρά μόνο παιχνίδι συμφερόντων και ελέγχου του οικονομικού πλούτου με πρόσχημα την κρίση.
· Εντάξει, στρεβλώσεις υπήρχαν και πρέπει επιτέλους να πάψουν, αλλά η προστασία του αδύναμου εργαζομένου απέναντι στον ισχυρό εργοδότη είναι κρατική υποχρέωση.
· Το περίεργο είναι ότι όλα αυτά έχουν την υπογραφή μιας κυβέρνησης σοσιαλιστικής ρητορείας που φαίνεται ότι έχει ως μοντέλο (υπ)ανάπτυξης τον σοσιαλιστικό καπιταλισμό.
· Προστατεύεται, λέει, ο 55άρης που απολύεται γιατί ο εργοδότης θα καλύπτει έως και το 80% της αυτασφάλισής του. Με τον 54άρη τι γίνεται; Εδώ που τα λέμε είναι άλλο να είσαι 55 και να ψάχνεις δουλειά κι άλλο 54 και να ψάχνεις δουλειά…
· Είναι άξιον απορίας πως μια κοινωνία αναβράζουσα, μια κοινωνία που μοιάζει με πληγωμένο θηρίο, ωθείται από την ίδια την ελληνική κυβέρνηση στην εξαθλίωση, ωθείται να βγει στους δρόμους και να τα σπάσει, έτσι όπως όλοι απευχόμαστε…
· Πώς να μη βρεις μετά παρηγοριά στον Ηρακλή; Εμείς ευχόμαστε στην ομάδα να παραμείνει στην κατηγορία, όμως την έχουν ήδη ρίξει στη β’ εθνική της συνείδησης της πόλης ορισμένοι «καλλιτέχνες» των δρόμων, εκείνοι που βανδάλισαν επί του Λευκού Πύργου και των εισόδων της Τσιμισκή. Έτσι δεν είναι Στεφανάκο («ηπίων τόνων»);
· Καλά, είναι δυνατόν να δεχθεί ο Νίκολας να τον λένε Μακεδονία του Βαρδάρη; Είστε τρελοί; Να ρισκάρει να λένε τη γλώσσα του… βαρδαρίσια; Πως λέμε μοσχαρίσια;
· Είπαμε. Αυτοί θέλουν εθνικότητα και γλώσσα. Εδώ και τώρα. Ή είμαστε «εθνικισταί» ή δεν είμαστε, σου λέει. Αυτό είναι και το δράμα τους, το οποίο δεν πρέπει να καταντήσει δικό μας. Καλή σας μέρα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου