· Περπατώ στους δρόμους και βλέπω του φραπέδες τσιτωμένους, τους μεζέδες απλωμένους, τα ούζα και τα τσίπουρα να μην έχουν αντιληφθεί προς τα πού οδεύουμε…· Πάντως αν πας στην παλιά παραλία και πέρα από το Λευκό Πύργο, θαρρείς και βλέπεις πιο πολλούς από τη μεριά της θάλασσας πια, από την φθηνή πλευρά, από την πλευρά που ξέρει να χαίρεται τη ζωή χωρίς φτιασιδώματα.
· Περπατάς και βλέπεις παντού κατεβασμένα κεφάλια, κομμένα φτερά, βιτρίνες γεμάτες ανακοινώσεις. Ένα συν ένα, προσφορές στα πάντα, υπενθύμιση ότι οι εκπτώσεις φέτος δεν τελείωσαν ποτέ. Όμως, αλίμονο, δεν είναι για καλό.
· Αντί να χαίρονται για τις φθηνές τιμές, οι καταναλωτές βρίζουν στο δρόμο περπατώντας, κάτι ψιθυρίζουν για «μαυραγορίτες» της εποχής που τώρα ομολογούν ότι τόσα χρόνια αισχροκερδούσαν σε βάρος μας.
· Ο πελάτης είχε πάντα δίκιο, έχει και τώρα. Η απορία λογική: πως γίνεται αυτά που τόσα χρόνια τα πληρώναμε χρυσάφι τώρα να μας τα χαρίζουν;
· Αυτοί που το Φεβρουάριο μας «πούλαγαν» μαϊμού εκπτώσεις, που μας εξαπατούσαν ανεβοκατεβάζοντας τις τιμές, τώρα που ο φόβος σκέπει την πόλη, τώρα που το ευρώ φαντάζει λίρα χρυσή;
· Εγώ πάντως είμαι με τον Κουβέλη. Όχι μόνο γιατί τον θεωρώ τον πιο σοβαρό πολιτικό της Αριστεράς στην Ελλάδα, αλλά και τον πιο αξιοσέβαστο…
· …αλλά γιατί είμαι από εκείνους –όπως κι ο Μπάμπης- που δικαιώνονται για το ότι από την πρώτη μέρα Τσίπρα στο ΣΥΝ πιστεύαμε ότι δεν μπορεί ένα παιδί του κομματικού σωλήνα να θεωρείται ότι εκπροσωπεί μια γενιά που μοχθεί, που αγωνίζεται, που διαπρέπει μέσα στο άθλιο περιβάλλον του κομματισμού.
· Πρώτη επιτυχία του Αλέξη, του προσοντούχου κοπανατζή καταληψία που είχε βγει στο παράθυρο της Στάη ως νέος αγωνιστής του… μαθητικού κινήματος, ήταν να μπει με την ψυχή στο στόμα ο ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή τον περασμένο Οκτώβριο.
· Δεύτερη τώρα, η διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ. Αλήθεια, πόσο πια να ανεχτεί κανείς την αριστερή εκδοχή του απόλυτου τίποτα;
- Θυμάστε ότι η Θεσσαλονίκη έχει υπέροχο ηλιοβασίλεμα; Καλή μέρα και καλή δύναμη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου