Πέμπτη 6 Αυγούστου 2009

ΑΛΕΞΗΣ ΔΕΡΜΕΤΖΟΓΛΟΥ: «Τι κακό κι αυτό στη χώρα μας με τόσο πολύ παραγοντιλίκι...»

Ποιοι είναι οι στόχοι του νεοσύστατου Κέντρου Μελετών και Ερευνών για το Σινεμά- Τι λέει ο γνωστός σινεκριτικός για το Φεστιβάλ και το Μουσείο Κινηματογράφου, για το κινηματογραφικό νομοσχέδιο και για τη στάση των Ελλήνων σκηνοθετών που απειλούν να αποσύρουν τις ταινίες τους από το φετινό Φεστιβάλ Κινηματογράφου

Δεν υπάρχει χώρος για άλλα φεστιβάλ και όλα αυτά μου φαίνονται ναρκισσιστικά. Ένας νέος κύριος «διευθυντής», ένας νέος κύριος «πρόεδρος». Έλεος! Όλα αυτά μου θυμίζουν ιταλική σάτιρα

Τάσσομαι υπέρ του σχεδίου Γαβρά γιατί είναι ριζοσπαστικό και πολλές προτάσεις που περιέχει συμφέρουν το σινεμά και όχι τις γκρίνιες, τον παραγοντισμό και τον απαρχαιωμένο «εργατοπατερισμό»


Συνέντευξη στο Γιάννη Θ. Κεσσόπουλο

Μαζί με τον Γιάννη Μπακογιαννόπουλο είναι ίσως οι πιο γνωστές τηλεοπτικές φυσιογνωμίες που είναι ταυτισμένες με το σινεμά. Οι δυο τους υπογράφουν την τρίτη έκδοση του ΚΕ.Μ.Ε.Σ. (Κέντρο Μελετών και Ερευνών για το Σινεμά) για τα 50 χρόνια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Το Κέντρο (kemes.wordpress.com) είναι μια ιδιωτική πρωτοβουλία που πήρε σάρκα και οστά πριν από λίγους μήνες και έχει ως φιλοδοξία να γίνει ο τρίτος μετά το Φεστιβάλ και το Μουσείο θεσμός για το σινεμά στη Θεσσαλονίκη.

Ένας ακόμη φορέας για το σινεμά στη Θεσσαλονίκη από τον ανήσυχο Αλέξη Δερμετζόγλου. Έστω ιδιωτική πρωτοβουλία. Μήπως είναι to much με δεδομένη την παρουσία του Φεστιβάλ και του Μουσείου Κινηματογράφου;
Κάθε άλλο. Καθόλου to much.΄Ισα ίσα χρειαζόμαστε και άλλους φορείς. Η παιδεία υποδομής για το σινεμά είναι σημαντικό θέμα. Ανάλογο ερευνητικό ινστιτούτο δεν διαθέτει η χώρα. Είναι και ιδιωτικό και μη κυβερνητικό, είναι βαθύτατα δημοκρατικό (συμμετοχικό) είναι αδέσμευτο. Επί 365 ημέρες τον χρόνο -ναι, είναι αλήθεια- «ζυμώνουμε» ιστορίες του σινεμά, ερευνούμε την εικόνα. Τόσο λίγο καιρό που υπάρχουμε κάναμε τόσα πολλά πράγματα. Τρεις μονογραφίες, ένα ντοκιμαντέρ, δώσαμε φωνή και ταυτότητα σε νέους ανθρώπους.

Ποιο κενό έρχεται να καλύψει το ΚΕΜΕΣ; Τι διαφορετικό θα δώσει στο σινεμά και στην πόλη;
Το διαφορετικό είναι αυταπόδεικτο. Δεν υπάρχει άλλος τέτοιος θεσμός ενώ οι άλλες χώρες είναι γεμάτες από τέτοια ιδρύματα. Επιθυμούμε να συλλέξουμε τις νέες φωνές και γραφές του σινεμά.

Πιστεύετε ότι το Μουσείο Κινηματογράφου και το Φεστιβάλ Κινηματογράφου δεν προσφέρουν όσα θα έπρεπε στο σινεμά και στην πόλη;
Δουλεύουν υποδειγματικά, προσφέρουν πολλά, είναι αξιόπιστοι και καταξιωμένοι θεσμοί, είμαστε έτοιμοι για συνεργασία, υπάρχουν ιδέες και για «στενότερο» σύνδεσμο. Θα δούμε…

Αν σας ζητούσα να πείτε από ένα σημείο που δεν σας αρέσει ή δεν σας καλύπτει στους δύο παραπάνω φορείς, που θα το εντοπίζατε;
Με καλύπτουν απόλυτα, τα πάνε μια χαρά, έχουν ωραίες ιδέες, κάνουν από μόνοι τους «διορθωτικές» κινήσεις. Όλα καλά.

Ποιοι είναι οι σκοποί του ΚΕΜΕΣ;
Στοχεύουμε ψηλά, αλλά αυτό θα πάρει μια διετία τουλάχιστον. Βαθύτερα οι στόχοι είναι κοινωνικοί, ψυχολογικοί, ανθρωπιστικοί, ερευνητικοί, ιστορικοί και δημιουργίας νέων ευκαιριών. Ένα από τα μέλη μας λέει «Κίνητρο επιλογής είναι μόνον η γνώση». Όλοι χωράνε κι αυτό δημιουργεί και μια κοινωνική ανακούφιση. Με θέλουν, με εντάσσουν, άρα υπάρχω, βασική αρχή της απόκτησης ταυτότητας.

Ποια είναι τα βασικά στελέχη του;
Ο διευθυντής του Δημοσθένης Ξιφιλίνος, το προσωρινό εκ του νόμου διοικητικό συμβούλιο, οι έκτακτοι συνεργάτες και βασικά τα ιδρυτικά μέλη που δίνουν και την μηνιαία συνδρομή τους και τις ιδέες τους και την συμμετοχή τους.

Σας στηρίζει το ΥΠΠΟ και οι τοπικοί φορείς;
Δεν αποτανθήκαμε στο ΥΠΠΟ. Σχετικά με τους τοπικούς φορείς αναμένουμε. Το Μουσείο Κινηματογράφου είναι έτοιμο να παρέχει μεγάλη και πολλαπλής φύσεως «στήριξη». Ο διευθυντής του Β. Κεχαγιάς «έπιασε» τον σφυγμό και την ουσία του ΚΕΜΕΣ. Από άλλους φορείς είτε υπάρχει διστακτικότητα είτε θα τους προσεγγίσουμε από τον Οκτώβριο και μετά.

Είναι αλήθεια ότι στοχεύετε να δημιουργήσετε ένα φεστιβάλ ανάλογο με το Φεστιβάλ Κινηματογράφου, όπως άλλα που «στήθηκαν» στην Αθήνα;
Όχι! Με τίποτα! Ίσως κάνουμε δύο τρία αφιερώματα με ταινίες κάποτε στο μέλλον, αν αξίζει τον κόπο, σε κάποια κορυφαία γεγονότα. Δεν υπάρχει χώρος για άλλα φεστιβάλ και, μεταξύ μας, όλα αυτά μου φαίνονται ναρκισσιστικά. Ένας νέος κύριος «διευθυντής», ένας νέος κύριος «πρόεδρος». Έλεος! Όλα αυτά μου θυμίζουν ιταλική σάτιρα. Τι κακό είναι αυτό στη χώρα μας με τόσο πολύ παραγοντιλίκι...

Πως σκέφτεστε να συμμετέχει το ΚΕΜΕΣ στις μεγάλες εκδηλώσεις για τον εορτασμό των 100 χρόνων απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης;
Εδώ πια είναι το κορυφαίο γεγονός. Εδώ θα χρειαστούμε συνεργασία και ενίσχυση από τοπικούς φορείς οι οποίοι πρέπει να χρηματοδοτήσουν γενναία το ΚΕΜΕΣ, ώστε να πραγματοποιηθούν τα ακόλουθα: α) για να γυριστεί από διακεκριμένους σκηνοθέτες- μέλη μας ένα ντοκιμαντέρ για το γεγονός, β) να εκδοθεί ανάλογο βιβλίο με κείμενα διακεκριμένων του χώρου, γ) να γίνει κινηματογραφικό αφιέρωμα με θέμα εθνικοαπελευθερωτικοί αγώνες από Ελλάδα και διάφορες άλλες χώρες. Βιβλία, κριτικές, κινηματογραφικές αίθουσες, ταινίες, για τον Οκτώβριο του 2012. Όλα αυτά αγγίζουν τα 300.000 ευρώ συμπιεσμένα -τιμές αγοράς πάνω από 1.500.000 ευρώ. Από πού θα βρεθούν τα χρήματα; Αλλιώς, κάτι εναλλακτικό, ένα βιβλίο μόνον με ένα μικρό DVD θα στοιχίσει 30.000 ευρώ. Κολοβωμένο σχέδιο, αλλά θα δούμε. Έχουμε καιρό!

Ποια είναι η γνώμη σας για την απόφαση των Ελλήνων σκηνοθετών να αποσύρουν τις ταινίες τους από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου; Συμφωνείτε με την άποψη ότι υποκρύπτουν άλλα συμφέροντα; Πιστεύετε ότι η σωστή στάση θα ήταν να αποσύρουν τις ταινίες τους απ’ όλα τα φεστιβάλ της χώρας;
Δεν θα γίνει αυτό το πράγμα τελικά, σύμφωνα με απόλυτα έγκαιρες πληροφορίες. Διατηρώ το δημοσιογραφικό απόρρητο.

Ποια είναι η γνώμη σας για το κινηματογραφικό νομοσχέδιο; Ποιος σχέδιο εσείς προκρίνετε;
Είχε εκπονηθεί ένα έξοχο προσχέδιο, που το γνωρίζω αν και απόρρητο, από τους Γαβρά, Μπουλμέτη, Δοξιάδη, Τζιώτζιο, Μήτση και άλλους επί κ. Λιάπη. Κανένας δεν ξέρει πού βρίσκεται αυτό το προσχέδιο. Αυτό προκρίνω γιατί είναι ριζοσπαστικό και πολλά άλλα πράγματα και προτάσεις που περιέχει συμφέρουν το σινεμά και όχι τις γκρίνιες, τον παραγοντισμό και τον απαρχαιωμένο «εργατοπατερισμό». Πότε θα ενηλικιωθούμε επιτέλους; Το εθνικό σινεμά έχει πια συντριβεί. Καιρός για γενναίες αποφάσεις.

ΚΕΜΕΣ, Τσιμισκή 126, τηλ. 2310-224212, fixcare@otenet.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου