Η γνωστή δημοσιογράφος και ραδιοφωνική παραγωγός μιλά στο «Κεντρί» για την πόλη, για τα ΜΜΕ της Θεσσαλονίκης, για την πολιτική και τον πολιτισμόΔεν διαχωρίζω την πολιτική από τον πολιτισμό. Μακάρι όλοι οι πολιτικοί μας να ήταν και πολιτισμένοι
Τι θα ήθελα ν’ αλλάξει στη Θεσσαλονίκη; Θα ήθελα να είχαμε περισσότερο γούστο. Και χιούμορ. Και ανθρωπιά!
Συνέντευξη στον Γιάννη Θ. Κεσσόπουλο
Η φωνή χαρακτηριστική, κάνεις στοπ όταν την πιάσεις στα ερτζιανά. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη κι από τα 5 της ήθελε να γίνει δημοσιογράφος, αφού θαύμαζε την Οριάνα Φαλάτσι και τον Φρέντυ Γερμανό! Λάτρευε το ραδιόφωνο και πίστευε ότι κάποια μέρα θα μπει κι αυτή στη… συσκευή για να κάνει εκπομπή. Σπούδασε νομική και το 1988 ανέλαβε στο ραδιοφωνικό σταθμό «Πανόραμα ’86» τρίωρη πρωινή εκπομπή με τίτλο «Φρυγανιές με μέλι». Έκτοτε, δεν σταμάτησε να κάνει καθημερινές εκπομπές στο ραδιόφωνο. Σήμερα, μιλάει στο «Κεντρί» και λέει μεγάλες αλήθειες.
Πόσα χρόνια κλείνει «Το νησί της Ναυσικάς»;
Είμαι ήδη 22 χρόνια στο ραδιόφωνο. «Το νησί της Ναυσικάς» προέκυψε το καλοκαίρι του 1992, όταν έκανα εκπομπές στον Αντέννα της Κέρκυρας και μου φάνηκε πολύ ταιριαστός. Εγώ Ναυσικά και μάλιστα στην Κέρκυρα, που κατά πάσα πιθανότητα είναι το νησί της ομηρικής Ναυσικάς. Απ’ ό,τι φαίνεται είναι ο τίτλος της ζωής μου!
Το μεταφέρεις εδώ και χρόνια στα ραδιόφωνα που συνεργάζεσαι…
Ναι, από το ’92 μέχρι σήμερα από ραδιόφωνο σε ραδιόφωνο. Και δεν είναι και λίγα! Το 1992 ήμουν στον Αντέννα, το 1994 πήγα στο Κρατικό Ραδιόφωνο 102FM, το 2000 ξαναγύρισα στον Αντέννα, το 2002 στον Alpha News και το 2003 μέχρι σήμερα στον FM100 καθημερινά στις 4-6 μ.μ.
Ραδιόφωνο στα χρόνια του facebook; Το χρησιμοποιείς; Παίρνεις μηνύματα στον αέρα;
Α, ναι! Το facebook παρά τα γεγονός ότι δέχεται έντονη αμφισβήτηση, είναι σπουδαίο εργαλείο. Είμαι on line με τους πάντες! Δεν υπάρχει τίποτε πιο συναρπαστικό από την άμεση επικοινωνία.
Τι ακούς από το κοινό;
Από το κοινό μπορείς ν’ ακούσεις τα πάντα! Αλλά τα πάντα! Και καμιά φορά ακούς και την αλήθεια… Ο ήχος του ανθρώπινου πόνου είναι ουσιαστικά αυτός που συνθέτει την πραγματική ζωή. Και μας διδάσκει. Και μας αφυπνίζει.
Πες μου μια στιγμή που θα θυμάσαι; Μια ατάκα…
Ξέρεις, γεννήθηκα και μεγάλωσα σε μια οικογένεια ατακαδόρων! Οπότε ξεκίνησα με αβαντάζ! Σαφώς κι έχω ακούσει χιλιάδες ατάκες αλλά η πιο πετυχημένη από τις πρόσφατες ήταν από κάποιο πρώην πολιτευτή Θεσσαλονίκης, που κάποια στιγμή αηδιασμένος απ’ όσα άκουγε σ’ ένα πολιτικό ραδιοφωνικό πάνελ, είπε το εξής: «Τελευταία έχω παχύνει και δε με χωράει η Θεσσαλονίκη» Άψογο!
Ραδιόφωνο, τηλεόραση ή έντυπο; Έχεις ασχοληθεί και με τα τρία, ποιο είναι το αγαπημένο;
Ραδιόφωνο βέβαια! Αν και λατρεύω και τα περιοδικά που ποτέ δε λείπουν από τη ζωή μου. Κάποια στιγμή μπορεί να αποκτήσω και το δικό μου!
Πως κρίνεις το δημοσιογραφικό δυναμικό της πόλης μας;
Πολύ δυνατό αλλά και αρκετά αδικημένο. Νομίζω ότι επηρεαζόμαστε πάρα πολύ από την υπερβολική υγρασία της Θεσσαλονίκης… Δε μ’ αρέσει που είμαστε τόσο γκρινιάρηδες. Πάντως, κακά τα ψέματα, τα ΜΜΕ της Θεσσαλονίκης είναι πολύ πεπερασμένο σύνολο… Εύκολα χτυπάς ταβάνι!
Πως κρίνεις την κατάσταση στα ΜΜΕ; Γιατί δεν μπορεί να στεριώσει δυναμικά μια καθημερινή πολιτική εφημερίδα;
Πολιτική εφημερίδα στη Θεσσαλονίκη; Τόσο μακριά από το κέντρο άσκησης της κεντρικής εξουσίας; Μάλλον κάποιος θα πρέπει να ανακαλύψει τη μαγική συνταγή της επιτυχίας. Είμαι σίγουρη ότι υπάρχει. Μάλλον προϋποθέτει πολύ μεγάλο κεφάλαιο και όσο το δυνατόν λιγότερες εξαρτήσεις. Και αλήθεια, αν γίνεται…
Πολιτισμός ή πολιτική;
Πολιτική είναι η στάση ζωής του καθενός μας. Δεν διαχωρίζω, λοιπόν, την πολιτική από τον πολιτισμό. Μακάρι όλοι οι πολιτικοί μας να ήταν και πολιτισμένοι. Δεν αντέχω τους ισοπεδωτικούς και μισαλλόδοξους τύπους που επιμένουν να μας κυβερνήσουν.
Εκτός από την πολιτική παίζεις και στον πολιτισμό, ασχολείσαι χρόνια δημοσιογραφικά με τα πολιτιστικά της πόλης. Το πρόβλημα του πολιτισμού στην Θεσσαλονίκη ποιο είναι;
Γίνονται πάρα πολλές εκδηλώσεις, οι πιο πολλές μέτριες κι έτσι αποδυναμώνονται και οι πιο σημαντικές. Επίσης, πάσχουμε από φορείς που μπορούν να αξιολογήσουν το πολύ σημαντικό και αξιολογότατο έμψυχο δυναμικό της πόλης, κυρίως στη μουσική και τη ζωγραφική. Χρειάζεται αναδιάρθρωση και βέβαια αξιοκρατία. Α, θα ήθελα και πολύ καλή αστική συγκοινωνία για τα καλοκαιρινά θέατρα και τους άλλους συναυλιακούς χώρους. Υποφέρουμε κυριολεκτικά κάθε καλοκαίρι.
Η προοπτική του πολιτισμού;
Πάντα πιστεύω ότι θα έρθουν πολύ καλύτερες μέρες. Έχω πολλές ελπίδες για τη νέα γενιά ανθρώπων που όπου να ‘ναι θα αναλάβει τα ηνία. Άντε γιατί πολύ Τζουράσικ Παρκ έχουμε καταντήσει!
Αυτή την εποχή έχουμε τη 2η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης της Θεσσαλονίκης. Τι εισπράττεις από το ακροατήριό σου και τι πιστεύεις εσύ γι’ αυτήν;
Χρειάζεται πιο μεγάλη προβολή. Πήγα, ξαναπήγα, γύρισα, είδα κι ενθουσιάστηκα. Αλλά πρέπει να πείσουμε και τον κάθε Θεσσαλονικιό να πάει. Όχι ότι δεν την επισκέπτονται πολλοί αλλά θα ήθελα ακόμη περισσότερους. Όπως κάθε καινούριος θεσμός θέλει το χρόνο του για να ρολάρει.
Διεθνής Έκθεση Βιβλίου ή Φεστιβάλ Βιβλίου;
Τούτο ποιείν, κακείνο μη αφιέναι. Η ΔΕΒΘ είναι σπουδαία και ευρωπαϊκών προδιαγραφών αλλά και το επί 30 σχεδόν χρόνια πανηγύρι του Φεστιβάλ Βιβλίου έχει εγκατασταθεί πια στις καρδιές μας. Και τα δυο ταιριάζουν στην πολύμορφη και πολυσυλλεκτική Θεσσαλονίκη.
Πως τη βλέπεις τη Θεσσαλονίκη σήμερα;
Και κούκλα και πανούκλα! Μη με ρωτάς εμένα γιατί δεν θα είναι αντικειμενική. Την αγαπώ τόσο πολύ ώστε της συγχωρώ τα πάντα. Ακόμη κι αυτό το αιώνιο παράπονό της.
Θα έφευγες; Θα πήγαινες στην Αθήνα;
Έζησα κι εργάστηκα επί δύο χρόνια στην Αθήνα αλλά δεν υπήρξε… χημεία μεταξύ μας. Δεν αποκλείω τίποτε αλλά δεν θέλω να το σκέφτομαι. Μ’ αρέσει πολύ η Αθήνα για τα Σαββατοκύριακα. Μέχρι εκεί…
Τι δεν σου αρέσει στη σημερινή Θεσσαλονίκη; Τι θα ήθελες να αλλάξει;
Θα ήθελα να ήταν πεντακάθαρος ο Θερμαϊκός και να κάναμε τα μπάνια μας στο Λευκό Πύργο. Θα ήθελα να είχαμε τα βαρκάκια μας και τα ιστιοφόρα μας δεμένα στην παλιά και στη νέα παραλία και να κυκλοφορούσαμε μ’ αυτά. Θα ήθελα να είχαμε περισσότερο γούστο. Και χιούμορ. Και ανθρωπιά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου