Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009

…ύστερα ήρθαν οι μέλισσες

-Μπορεί να απαγορεύτηκαν οι δημοσκοπήσεις, μπορεί σήμερα να απαγορεύεται στους υποψηφίους να εμφανίζονται σε τηλεοπτικά κανάλια, όμως οι «μέλισσες» μπορούν να… την κάτσουν σε όποιοι μπουμπούκι θέλουν!
-Εξαφανισμένος ο πολιτισμός από τα «προγράμματα» των κομμάτων αυτή τη φορά. Που είναι εκείνα τα «παιδεία και πολιτισμός» πάνε μαζί, που είναι οι Ακαδημίες Τεχνών, οι συμβουλές από τους επιφανείς της Τέχνης για ν’ αλλάξουμε τον τόπο;
-Όλα στο βρόντο, όλα κουτουρού. Εκείνο που έμεινε είναι ένα σκονισμένο νομοσχέδιο για το σινεμά στα συρτάρια, παρόλο που ο τότε… Γενικώς Ζαχόπουλος και ο κακομοίρης ο Τατούλης υποσχόταν ότι αμέσως μετά τα πυροτεχνήματα της τελετής λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων θα το φέρνανε στη Βουλή.
-Το νομοσχέδιο αυτό και οι θεατρικές… υποχορηγήσεις θα μείνουν για να μας θυμίζουν τι μπορεί να πετύχει ένα υπουργείο όταν έχει υπουργό τον πρωθυπουργό!
-Όχι ότι οι άλλοι που περάσανε ήταν καλύτεροι… Ο Βουλγαράκης, για παράδειγμα, είδε το ΥΠΠΟ σαν ένα νησί που πήγε για να κρυφτεί από όσους τον κυνηγούσαν για τις τηλεφωνικές υποκλοπές…
-Ο Λιάπης είδε το ΥΠΠΟ σαν μια σάλα με τρελούς που δεν έχουν να φάνε και ζητιανεύουν από τον μπον βιβέρ τα αποφάγια του. Για πολιτισμό, κουβέντα…
-Ο δε Σαμαράς θα θυμάται το ΥΠΠΟ σαν το υπουργείο που τον ξανάβγαλε στην κεντρική πολιτική σκηνή, σαν το υπουργείο που είχε τόση δουλειά -και δεν το περίμενε- που δεν βρήκε χρόνο ν’ ανεβεί έστω ένα Σ-Κ στη Θεσσαλονίκη. Κι όταν ανέβηκε Χαλκιδική πήγε…
-Επιβεβαιώθηκε, λοιπόν, ότι ο καλύτερος όλων για τη Θεσσαλονίκη ήταν ο Ζαχό, χωρίς να διατηρώ συμπάθεια για το πρόσωπό του… Από και μετά το χάος. Μόνο οι Θεσσαλονικείς ενδιαφέρονται για τη Θεσσαλονίκη. Οι άλλοι βλέπουν μόνο τα μπουζούκια, τα μπαράκια και τις ταβέρνες…
-Γι’ αυτό και αδιαφόρησαν –το’ χαμε γράψει ότι το ‘χουμε μπροστά μας- για τα εκκρεμή εργασιακά αιτήματα των τεχνικών και του προσωπικού του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδας. Και τώρα εκείνοι φωνάζουν για αδιαφορία, προειδοποιούν για κινητοποιήσεις, ο διευθυντής Χατζάκης λέει «τα βρήκα» (το ξέρουμε φίλε…) και ο πρόεδρος Γαρούφας σκέφτηκε τις εκλογές ως πρόσχημα (παλεύει κι αυτός με την αδιαφορία του ΥΠΠΟ).
-Γιατί βρε σας πειράζει που η Μαρίνα Τσιντικίδου δεν τσίμπησε στο καμάκι του ΛΑΟΣ και κατεβαίνει υποψήφια στις βουλευτικές εκλογές με τη ΝΔ; Αν κατέβαινε με το ΠΑΣΟΚ καλά θα ήταν;
-Ένα «ντιμπέιτ» που έγινε πριν λίγες μέρες στον Ιανό της Αθήνας αποκάλυψε τον εμφύλιο των σκηνοθετών. Ο Γ. Παπαλιός, πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, λογομάχησε με τον Χάρη Παπαδόπουλο, πρόεδρο της Εταιρίας Ελλήνων Σκηνοθετών, έχοντας στο πλευρό του πεντ’ έξι δεκάδες σκηνοθέτες…
-Τελικά, για τα λεφτά τα κάνεις όλα, που λέει κι ο φίλος μου ο Αλέξης, κι έχει και δίκιο. Όπως δίκιο έχουν και οι δημιουργοί που ζητούν περισσότερα από τα κονδύλια που διατίθενται για το σινεμά να πηγαίνουν στην παραγωγή.
-Έχει γέλιο και δάκρυ μαζί. Ρωτήθηκαν στο «ντιμπέιτ» του Ιανού οι παριστάμενοι ποια ταινία είδαν τελευταία, προφανώς προβοκατόρικα για να διαπιστωθεί η σχέση των συμμετεχόντων με το αντικείμενο. Έξυπνη ερώτηση. Τι απάντησε ο γενικός γραμματέας του υπουργείου; Κάποια, κάπου κάποτε… Δεν θυμόταν ούτε τι είδε ούτε πότε το είδε. Κατά τα άλλα, είναι υπεύθυνος για τις τέχνες και τον πολιτισμό. Και τρομάρα μας και μπιιιιιιιζ…  


Το κείμενο δημοσιεύτηκε στις 10/10/2009 στην εφημερίδα "Κεντρί".

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου