· Εμείς, κηφήνες μου, φέτος αλλάξαμε το χρόνο με τον Δήμαρχο στο νέο δημαρχείο Του. Τι ωραία, τι φαντασμαγορικά, τι φωνές το σύνολο, τι λιτός ο λόγος Του, τι ουσιαστικός! Τύφλα να ‘χει ο Πύργος του Άιφελ, τα πυροτεχνήματα στους ουρανοξύστες του Χονγκ Κονγκ και στην Πύλη του Βραδεμβούργου. Ποια Αριστοτέλους και σκυλιά μαύρα… Πάν’ τ' αγιοβασιλάκια που ξέρατε. Αλλά ένα μπράβο από την αντιπολίτευση που τόσα χρόνια φώναζε για τις Βανδές και τους Ρουβάδες δεν άκουσα.· Αλλά σου λέει, πάει ο παλιός ο χρόνος… Ε, και; Τα τελευταία χρόνια στον πολιτισμό διανύουμε τα δικά μας έτη, αφού οι υπουργοί αλλάζουν κάθε χρόνο –και συχνότερα. Η πρωτοχρονιά του πολιτισμού πέφτει όποτε θέλει το Μαξίμου.
· Εξάλλου, το φλουρί της κυβερνητικής βασιλόπιτας ποτέ δεν έπεσε στον πολιτισμό…· Τελευταίο τη τάξει το ΥΠΠΟ, κάθε φορά που κάτι πάει στραβά, ο στραβός γιαλός βολεύεται στη Μπουμπουλίνας μέχρι να κατακάτσει ο κουρνιαχτός. Στην καλύτερη, τη θέση του υπουργού καταλαμβάνουν οι ρούκις της κυβέρνησης…
· Βρισκόμαστε ήδη στο έτος Γερουλάνου, αφού έχουμε περάσει από τα έτη Σαμαρά, Λιάπη, Βουλγαράκη, Τατουλο-Ζαχόπουλου. Καψούρηδες, τσιφλικάδες, μη μου άπτου… Μα είναι δυνατόν όλα να τυχαίνουν στο ΥΠΠΟ;· Κουίζ: Ποιο στέλεχος –προεδράρα- πολιτιστικού φορέα της Θεσσαλονίκης κάθεται σε αναμμένα κάρβουνα λόγω οικονομικών και… επικείμενου σουταρίσματος;
· Πάντως το κακό είναι γενικό. Μετά από αυτά που είπε ο ωραίος Παύλος στη Βουλή, στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό –και καλύτερη διαχείριση και περικοπές και άλλα τινά- το αναμενόμενο κόψιμο του 10% ήδη τσούζει πολλούς οργανισμούς που τα οικονομικά τους δεν ήταν και τόσο ανθηρά ούτως ή άλλως μετά την επέλαση των… γαλάζιων μπουμπουκιών.· Που, για να μην αδικούμε τους διαχειριστές, και ο πολιτισμός υπέστη τις συνέπειες των Ολυμπιακών Αγώνων. Καλοί, λαμπροί, αλλά όσοι το είχαν προβλέψει δικαιώθηκαν. Μετά την Αθήνα 2004 το χάος. No franga, μάγκα μου…
· Στο κάτω κάτω τα μεγάλα γεγονότα της δεκαετίας 2000-2009 ήταν η κατασκευή του μετρό της Αθήνας, οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας και το νέο Μουσείο της Ακρόπολης στην Αθήνα. Ε, όχι και αθηνοκεντρικό το κράτος μας…· Στη Θεσσαλονίκη το μόνο που συζητήθηκε πολύ τη χρονιά που πέρασε ήταν το σνομπάρισμα των «Κινηματογραφιστών στην Ομίχλη» έναντι του Φεστιβάλ Κινηματογράφου που πενηντάρισε. Τίποτε θετικό. Μαύρη μαυρίλα.
· Άσε που το 2010 μπαίνει με μεγάλα προβλήματα, όπως το ποιος θα είναι πρόεδρος στο Μέγαρο Μουσικής μετά το θάνατο του Χρήστου Λαμπράκη που ήταν μέλος του δ.σ. και στο Μέγαρο Θεσσαλονίκης. Και φυσικά, τι τακτική θα ακολουθήσει ο νέος πρόεδρος.· Ο οποίος, λίγος πριν το πιεστήριο, μάθαμε ότι θα είναι ο Γιάννης Μάνος, ένας εξαίρετος της παρέας του ΔΟΛ. Ένας πνευματώδης και πνευματικός άνθρωπος. Καλή επιτυχία!
· Ξέρεις, κάθε φορά που αλλάζει ο χρόνος, δεν μπορώ να μην σκεφτώ τους μεγάλους που φύγανε μαζί με τον παλιό το χρόνο… Μαρία Δημητριάδη, Σπύρος Καλογήρου, Σπεράντζα Βρανά, Γιάννης Μόραλης. Όλοι, μα όλοι, κάπου τους είδαμε κάπου τους ακούσαμε. Κάτι πήραμε από αυτούς.· Απορία: είναι αλήθεια ότι το γραφείο Τύπου της Όπερας Θεσσαλονίκης εδρεύει στην Αθήνα; Αν ναι, είναι δυνατόν; Γιατί συμβαίνει αυτό; Καλή Χρονιά! Μπιιιιζ!
· Εξάλλου, το φλουρί της κυβερνητικής βασιλόπιτας ποτέ δεν έπεσε στον πολιτισμό…· Τελευταίο τη τάξει το ΥΠΠΟ, κάθε φορά που κάτι πάει στραβά, ο στραβός γιαλός βολεύεται στη Μπουμπουλίνας μέχρι να κατακάτσει ο κουρνιαχτός. Στην καλύτερη, τη θέση του υπουργού καταλαμβάνουν οι ρούκις της κυβέρνησης…
· Βρισκόμαστε ήδη στο έτος Γερουλάνου, αφού έχουμε περάσει από τα έτη Σαμαρά, Λιάπη, Βουλγαράκη, Τατουλο-Ζαχόπουλου. Καψούρηδες, τσιφλικάδες, μη μου άπτου… Μα είναι δυνατόν όλα να τυχαίνουν στο ΥΠΠΟ;· Κουίζ: Ποιο στέλεχος –προεδράρα- πολιτιστικού φορέα της Θεσσαλονίκης κάθεται σε αναμμένα κάρβουνα λόγω οικονομικών και… επικείμενου σουταρίσματος;
· Πάντως το κακό είναι γενικό. Μετά από αυτά που είπε ο ωραίος Παύλος στη Βουλή, στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό –και καλύτερη διαχείριση και περικοπές και άλλα τινά- το αναμενόμενο κόψιμο του 10% ήδη τσούζει πολλούς οργανισμούς που τα οικονομικά τους δεν ήταν και τόσο ανθηρά ούτως ή άλλως μετά την επέλαση των… γαλάζιων μπουμπουκιών.· Που, για να μην αδικούμε τους διαχειριστές, και ο πολιτισμός υπέστη τις συνέπειες των Ολυμπιακών Αγώνων. Καλοί, λαμπροί, αλλά όσοι το είχαν προβλέψει δικαιώθηκαν. Μετά την Αθήνα 2004 το χάος. No franga, μάγκα μου…
· Στο κάτω κάτω τα μεγάλα γεγονότα της δεκαετίας 2000-2009 ήταν η κατασκευή του μετρό της Αθήνας, οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας και το νέο Μουσείο της Ακρόπολης στην Αθήνα. Ε, όχι και αθηνοκεντρικό το κράτος μας…· Στη Θεσσαλονίκη το μόνο που συζητήθηκε πολύ τη χρονιά που πέρασε ήταν το σνομπάρισμα των «Κινηματογραφιστών στην Ομίχλη» έναντι του Φεστιβάλ Κινηματογράφου που πενηντάρισε. Τίποτε θετικό. Μαύρη μαυρίλα.
· Άσε που το 2010 μπαίνει με μεγάλα προβλήματα, όπως το ποιος θα είναι πρόεδρος στο Μέγαρο Μουσικής μετά το θάνατο του Χρήστου Λαμπράκη που ήταν μέλος του δ.σ. και στο Μέγαρο Θεσσαλονίκης. Και φυσικά, τι τακτική θα ακολουθήσει ο νέος πρόεδρος.· Ο οποίος, λίγος πριν το πιεστήριο, μάθαμε ότι θα είναι ο Γιάννης Μάνος, ένας εξαίρετος της παρέας του ΔΟΛ. Ένας πνευματώδης και πνευματικός άνθρωπος. Καλή επιτυχία!
· Ξέρεις, κάθε φορά που αλλάζει ο χρόνος, δεν μπορώ να μην σκεφτώ τους μεγάλους που φύγανε μαζί με τον παλιό το χρόνο… Μαρία Δημητριάδη, Σπύρος Καλογήρου, Σπεράντζα Βρανά, Γιάννης Μόραλης. Όλοι, μα όλοι, κάπου τους είδαμε κάπου τους ακούσαμε. Κάτι πήραμε από αυτούς.· Απορία: είναι αλήθεια ότι το γραφείο Τύπου της Όπερας Θεσσαλονίκης εδρεύει στην Αθήνα; Αν ναι, είναι δυνατόν; Γιατί συμβαίνει αυτό; Καλή Χρονιά! Μπιιιιζ!
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο "Κεντρί" στις 8/1/2010.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου