Το όνειρο του… 1,5% και η πολιτική για τον πολιτισμό

Προς επίρρωση όσων έγραφα πριν από λίγες μέρες για παντελή απουσία πολιτιστικής πολιτικής, ήρθε ερώτηση στη Βουλή δεκατριών βουλευτών του ΠΑΣΟΚ για το 1,5% των ακαθαρίστων εσόδων τους που πρέπει να αποδίδουν οι τηλεοπτικοί σταθμοί στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου. Είναι το παλιό 1,5%, δεν είναι το καινούριο. Είναι εκείνο που η ΝΔ απαιτούσε μετά μανίας επί ΠΑΣΟΚ και το ΠΑΣΟΚ δεν έκανε τίποτα για να αποδοθεί αυτό στο ελληνικό σινεμά. Με πρωτεργάτη τον μετέπειτα γενικό γραμματέα του ΥΠΠΟ Χρ. Ζαχόπουλο, η ΝΔ είχε κάνει το 1,5% ούτε λίγο ούτε πολύ αντιπολιτευτική σημαία της στα πολιτιστικά. Τόσο, που είχε γίνει πεποίθηση σε όλους ότι η άνοδος της ΝΔ στην εξουσία και πολύ περισσότερο η ανάληψη του ΥΠΠΟ από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, σήμαινε σχεδόν «αυτοδικαίως» την αποκατάσταση της αδικίας των καναλαρχών σε βάρος του ελληνικού κινηματογράφου.
Κι όμως. Τίποτα δεν έγινε, τίποτα δεν άλλαξε γιατί απλά η ΝΔ δεν είχε πολιτική για τον πολιτισμό. Άρα δεν μπορούσε να έχει σχέδιο, αποφάσεις και αποφασιστικότητα. Μέχρι και ο Παπαλιός, «δικός» της επικεφαλής του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου και, συνάμα, σοβαρός, επαναστάτησε.
Έτερη συνέπεια της παντελούς απουσίας συγκεκριμένου σχεδιασμού, το υπόμνημα που έστειλαν στον πρωθυπουργό οι δήμαρχοι οκτώ δήμων της Θεσσαλονίκης με το οποίο διαμαρτύρονται και ζητούν οφειλόμενα ύψους 4 εκατομμυρίων ευρώ από το ΥΠΠΟ μέσω προγραμματικών συμβάσεων.
Είπαμε: κανείς δεν συμφωνεί με τα «προικοσύμφωνα» που άφησε το ΠΑΣΟΚ δεσμεύοντας κονδύλια και για χρόνια που… δεν ήρθαν ακόμη, αλλά κανείς μα κανείς δεν συμφωνεί με την απόλυτη ασυνέχεια στη λειτουργία του κράτους. Επιχείρηση να αγόραζε η ΝΔ θα όφειλε να αναλάβει τις υποχρεώσεις του προηγούμενου ιδιοκτήτη. Αντ’ αυτού, με μια φράση και μια εμμονή, που εξέφραζε ο τότε γενικός γραμματέας του ΥΠΠΟ Χρ. Ζαχόπουλος, οι προγραμματικές συμβάσεις έπαψαν να αναγνωρίζονται σα να είχαν βάλει υπογραφές μόνο οι δήμοι. Ορισμένες αναθεωρήθηκαν, κάποιες νέες υπογράφτηκαν, αλλά ποτέ δεν ακούσαμε μια συγκεκριμένη πολιτική στο θέμα της συνεργασίας του ΥΠΠΟ με την τοπική αυτοδιοίκηση, τι τέλος πάντων θα ήταν αυτό που θα υποκαθιστούσε τις βαριές προγραμματικές συμβάσεις για να υπάρχει συνέχεια πολιτικής –ή έστω πολιτική.
Και δεν είναι μόνο οι πολιτιστικές δράσεις που χάνονται –μεταξύ αυτών και αξιόλογες, όπως πολιτιστική «Ίριδα» της «πράσινης» Σταυρούπολης που έκανε πολύ σημαντικό έργο. Είναι δεκάδες άνθρωποι που μένουν απλήρωτοι, αλλά και το «πνίξιμο» κάθε πολιτιστικής προσπάθειας της Δυτικής, κυρίως, Θεσσαλονίκης αλλά και γενικότερα της τοπικής αυτοδιοίκησης.
27Απρ2008