Τρίτη 1 Απριλίου 2008

Τσε - Μελάς

Δεν είναι δα και λίγο ένας 3οάρης και κάτι να τα βάζει με όλον τον πολιτικό κόσμο της υφηλίου, να τα βάζει με τους πανίσχυρους Αμερικανούς και να κερδίζει. Να ανατρέπει τον αμερικανοκίνητο δικτάτορα και να πετυχαίνει την εγκαθίδρυση ενός επαναστατικού καθεστώτος. Να παρατά την εξουσία για τα δικά του ιδανικά. Κι όλα αυτά εν έτει 1959 -χωρίς ίντερνετ και άλλες τεχνολογίες.
Πολλά μπορεί να πει κανείς για το επαναστατικό καθεστώς του Κάστρο στην Κούβα, διαστροφή χαρακτηρίζουν κάποιοι τη φυγή του στο Κογκό και τη Βολιβία. Όμως όλα τα παραπάνω κατέστησαν τον Ερνέστο Γκεβάρα ντε λα Σέρνα (Ernesto Rafael Guevara de la Serna) έναν σύγχρονο μύθο. Κι αν θελήσουμε να κρατήσουμε τα θετικά μιας τέτοιας προσωπικότητας, σίγουρα μπορούμε να το κάνουμε. Ιδιαίτερα στις μέρες μας που οι ΗΠΑ επιδίδονται σε νέους παραλογισμούς, επιχειρώντας να εγκαταστήσουν φίλια σ' αυτούς καθεστώτα -νέους δικτάτορες επενδεδυμένους με "δημοκρατικό" μανδύα- σε τρίτες χώρες. Τώρα που οι Αμερικανοί δεν διστάζουν να συμμαχούν με πρώην βαρυποινίτες αντάρτες σφαγείς και νυν "πρωθυπουργούς" αλύτρωτων πεινασμένων, να εκτελούν με θανατική ποινή του πολιτκούς τους αντιπάλους, να βομβαρδίζουν ευρωπαϊκά εδάφη κλπ κλπ.
Αυτοί οι Αμερικανοί, που πολύ απέχουν από τα ιδανικά των δικών τους προγόνων, που ο Λευκός Οίκος αντιγράφει την Αρχαία Ελλάδα, σήμερα κορυφώνουν τις πιέσεις τους προς την ελληνική κυβέρνηση για το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων. Αντί να επιβάλλουν στα τσιράκια τους τη "λύση" καθ' υποχώρηση της Ελλάδας, αυτοί εξακολουθούν ανίερα να πιέζουν εμάς, τους συμμάχους τους, στεκόμενοι στο πλευρό εθνικιστών τυχοδιωκτών και αδιαφορώντας για τη σταθερότητα στην περιοχή των Βαλκανίων.
Αυτές τις μέρες, λοιπόν, που ζούμε όλα αυτά -ασυνείδητα ιστορικές στιγμές- καλό είναι να θυμόμαστε ότι και η Ελλάδα έχει τον δικό της Τσε. Έχει το παράδειγμα που άφησε τα πλούτη και τη βολή του στην ήσυχη Αθήνα, τον άνθρωπο που θυσίασε τη ζωή του για ιδανικά όπως η ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα (μπορεί τότε να μην ήταν "γνωστά", αλλά κάπως έτσι θα χαρακτηρίζαμε τον αγώνα του με σημερινή ορολογία). Η Ελλάδα έχει τον δικό της Τσε που ξεσήκωσε τους ραγιάδες της Μακεδονίας το 1904 και θυσιάστηκε γι' αυτήν, σε ηλικία μόλις 34 ετών.
Έχουν πολλά κοινά οι δύο άνδρες. Το κορυφαίο; Ότι αμφότεροι αντισυμβατικοί, ήταν "τρομοκράτες" κατά την αντίληψη της Ουάσιγκτον. Η διαφορά είναι ενώ για τον Τσε όμως τυπώνουμε μπλουζάκια, ακόμη ντρεπόμαστε να παραδεχτούμε τον μύθο του Μελά...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου