Μικρά μικρά πολιτιστικά

Ένας αυτονόητος «επτάλογος»
Με έναν «Επτάλογο» εν είδει… διακήρυξης πέντε κορυφαία μουσεία της ανακοίνωσαν πριν λίγες μέρες με συνέντευξη Τύπου μια ιδιότυπη σύμπραξη. Το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και το Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών Α.Π.Θ. (στη φωτογραφία οι πέντε διευθυντές και ο πρόεδρος της ΠΕΕΒΕ) δημιούργησαν το σύνδεσμο των πέντε Μουσείων, με πενταετές σύμφωνο προγραμματισμού. Στη σχετική ανακοίνωση αναφέρεται ότι πρόκειται για μια ιδέα, για μια πρωτοβουλία, του προέδρου της Πολιτιστικής Εταιρείας Επιχειρηματιών Βορείου Ελλάδος Νίκου Ευθυμιάδη και του μέλους της εταιρίας Σταύρου Ανδρεάδη.
Τι μας είπαν τα 5 μουσεία; Τα αυτονόητα και ίσως λιγότερα από αυτά. Ότι δηλαδή θα συνεργάζονται ισότιμα και ουσιαστικά, δεν θα ανταγωνίζονται, δεν θα αρκεσθούν σε μία συνεργασία, «δεν θέτουν χρονικά και πολιτιστικά όρια» (;), στοχεύουν σε δράσεις ποιότητας κλπ. Ότι εκεί που ζητούσαν χρήματα με το ένα χέρι το καθένα θα ζητούν με πέντε χέρια όλοι μαζί! Η πρωτοβουλία επί της αρχής είναι εξαιρετική. Δεν χωράει αμφιβολία. Όμως δέκα και πλέον χρόνια μετά την ουσιαστική λειτουργία και των πέντε μουσείων, μοιάζει αυτονόητη και λίγη. Θα περιμέναμε πιο δραστικές κινήσεις βασισμένες στην εμπειρία όλων αλλά και στα αρνητικά μέχρι στιγμής δεδομένα της λειτουργίας του καθενός (π.χ. χαμηλή επισκεψιμότητα, σύνδεση με τουρισμό, σύνδεση με ιστό της πόλης, έντυπος «μουσειακός περίπατος» κλπ). Περιμένουμε πιο γρήγορες αντιδράσεις, ισχυρότερα αντανακλαστικά στα αιτήματα των καιρών, όχι άπλωμα του χεριού. Αυτό δεν αρκεί. Το ‘χουν αποδείξει τα ίδια τα μουσεία στα προηγούμενα χρόνια. Χρειάζονται πρωτότυπες ιδέες και υλοποίηση αυτών των ιδεών.
Η Θεσσαλονίκη περιμένει πολλά περισσότερα από αυτούς τους ανθρώπους και από αυτούς τους φορείς.

Το σινεμά και η κοινωνία
Με χαρακτήρα «αναθεωρητικό» επιχειρεί να εμφανιστεί το Φεστιβάλ Κινηματογράφου που φέτος γιορτάζει τα 50 χρόνια του. Δημοσιοποίησε ένα πολιτικό-καλλιτενχικό «σκεπτικό» για τη φετινή διοργάνωση με τίτλο «Why cinema now?», επικαλούμενο μια φράση του Ζαν Ρενουάρ «Για να παραμείνει ο κινηματογράφος ζωντανός θα έπρεπε να επινοεί τα πάντα από την αρχή». «Σήμερα περισσότερο από ποτέ έχουμε την ανάγκη να ξανασκεφτούμε τα πάντα από την αρχή. Να σκεφτούμε τον κινηματογράφο και τον κόσμο από την αρχή. Να σκεφτούμε τον εαυτό μας από την αρχή» σημειώνεται. Η Δέσποινα Μουζάκη επιθυμεί το 50ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης να αποτελέσει μια ριζική πρόταση. Το σκεπτικό, πολύ γενικό, θέλει εξειδίκευση. Υποθέτουμε ότι θα υπάρξει όσο πλησιάζουμε στο Φεστιβάλ, με εκδηλώσεις, συζητήσεις κλπ.

Alma καθόλου κάλμα για τις θεατρικές επιχορηγήσεις
«Ενώ εξαιρέθηκαν από τις επιχορηγήσεις τόσο η almakalma όσο και άλλες ομάδες με ιδιαίτερη δυναμική, κάποιες άλλες οι οποίες δεν πραγματοποίησαν καμία παραγωγή ή έχουν πραγματοποιήσει ελάχιστες παραστάσεις ή σχετίζονται με άλλες επιχορηγήσεις χρηματοδοτήθηκαν αδρά». Αυτά και άλλα πολλά καταγγέλλουν οι υπεύθυνοι του Εργαστηρίου Έρευνας Παραστατικών Τεχνών-AlmaKalma από τη Θεσσαλονίκη, με επιστολή που έστειλαν προς τα ΜΜΕ και προς το ΕΚΕΘΕΧ. Κάνουν λόγο για «μικροπολιτική της ασημαντότητας» και τόνίζουν ότι «Όπως συμβαίνει συνήθως στην Ελλάδα, η νεωτεριστική λογική που ήθελε να επιφέρει η διεύθυνση του ΕΚΕΘΕΧ ανακόπηκε πάραυτα προτού να εμφανιστεί ενεργά. Και η μικροπολιτική της ασημαντότητας κυριάρχησε κατά το σύνηθες. Και οι ψευδο-καινοφανείς καλλιτεχνικοί παραγωγοί-προαγωγοί επανέκαμψαν δριμύτεροι».