Η κατάρα του ΥΠΠΟ

Όταν το 2004 ο Καραμανλής ανέλαβε το υπουργείο Πολιτισμού, αυτομάτως το ΥΠΠΟ θεωρήθηκε ευλογημένο.
Τελικά αποδείχθηκε ότι το ΥΠΠΟ από την αρχή χρησιμοποιήθηκε για την τακτοποίηση του «μητσοτακικού» Π. Τατούλη και του «καραμανλικού» γενικού Χρ. Ζαχόπουλου. Ακολούθως, εξελίχθηκε σε εργαλείο ξεπλύματος βρώμικου κρίματος για τον κατατρεγμένο από την υπόθεση των υποκλοπών Γ. Βουλγαράκη. Μετά τις εκλογές του 2007, ήταν η ώρα του Μ. Λιάπη, που λίγους μήνες αργότερα αποκαλύφθηκε ότι είχε κάποια ανάμιξη στην υπόθεση Siemens, γεγονός που εξηγεί την… εναπόθεσή του στο ΥΠΠΟ. Κι αυτός ανασχηματίστηκε για να έρθει ο Αντ. Σαμαράς, επίδοξος εκπρόσωπος της καραμανλικής πτέρυγας όταν επέλθει η ώρα της διαδοχής.
Απολογιστικά, το ΥΠΠΟ κατέληξε καταραμένο: Τατούλης, Βουλγαράκης, Λιάπης έμειναν εκτός ψηφοδελτίων! Ο Ζαχόπουλος έμεινε στην ιστορία ως «μια τραγική προσωπική ιστορία». Κι ο Σαμαράς βλέπει πια μπροστά του τον Δ. Αβραμόπουλο στο ρόλο που ο ίδιος θα ήθελε πολύ να παίξει.
Για τον Καραμανλή τι να πούμε; Μετά από δυο απανωτές εκλογικές νίκες, φαίνεται ότι τον χτυπά κι αυτόν η κατάρα του ΥΠΠΟ…