Ο Βασίλης Κ. είναι δικηγόρος και φίλος μου. Κοντεύει τα 38, είναι παντρεμένος με δύο παιδιά. Μεγάλωσε στη δεκαετία του ’80, τελείωνε το σχολείο όταν ο Αντρέας εφηύρε τη λιτότητα και ο Μητσοτάκης γινόταν πρωθυπουργός υπολογίζοντας πόσο χρωστά κάθε βρέφος που έρχεται στη ζωή. «Έχουν περάσει είκοσι χρόνια κι ακόμη υπολογίζουμε τα χρέη μας. Είμαστε η γενιά της λιτότητας, άλλο τίποτα δεν έχουμε ακούσει σε όλη τη ζωή μας», μου έλεγε πριν δυο μέρες, πίνοντας εσπρέσο στην Αριστοτέλους με τις παράνομες επιγραφές στα κτίρια της πλατείας, την ασυδοσία στα τραπεζάκια και την κερδοσκοπία στον καφέ.
Αυτή η αγανάκτηση μιας ολόκληρης γενιάς, που διακρίνεται για το υψηλό μορφωτικό της επίπεδο σε σχέση με τους παλαιότερους, συνοψίζει τα συνειδητά συναισθήματα μιας μεγάλης μερίδας των ψηφοφόρων που αποδοκίμασαν τη Νέα Δημοκρατία στις τελευταίες εκλογές. «Είναι δυνατόν ο Καραμανλής να καλύπτει συμπεριφορές συνεργατών του στη ΔΕΘ το 2008; Σχεδόν όλοι οι συνεργάτες του αποδείχθηκαν σκάρτοι…». Ναι αλλά τι από όλα όσα τους κατηγορούσαν αποδείχθηκαν; «Τι σημασία έχει; Είναι δυνατόν τον Ιούλιο, τον Αύγουστο, το Σεπτέμβριο του 2008 να βοά ο τόπος, οι εφημερίδες, τα ραδιόφωνα, τα κανάλια σε βάρος συγκεκριμένων πολιτικών και ο άνθρωπος Καραμανλής να μην τους καλεί για εξηγήσεις; Τον είχαν κλεισμένο στη Ραφήνα; Μα είναι δυνατόν να λέγονται αυτά τα πράγματα; Μια κυριακάτικη εφημερίδα της εποχής να έπεφτε στα χέρια του, το λογικό θα ήταν να φέρει τα πάνω κάτω…» Τι να έκανε δηλαδή; Να μη στηρίξει τους συνεργάτες του; «Τόσα χρόνια τους στήριζε. Και τι να στηρίξει; Τα Βατοπέδια; Τα γκόλντεν μπόις; Την επικοινωνιακή ανεπάρκεια; Στην καλύτερη περίπτωση, ο Καραμανλής ήταν ίσως ο μόνος άνθρωπος στη χώρα που δεν κατάλαβε τι συνέβαινε εκείνη την εποχή στη χώρα. Αλλά κι αυτό δεν τον τιμά. Είναι λογικά αδιανόητη η αδράνεια του πρωθυπουργού και μάλιστα στο βαθμό που συνέβη». Χείμαρρος ο Βασίλης Κ. «Και το Δεκέμβριο; Με τα επεισόδια; Ο πρωθυπουργός που κατηγορήθηκε ότι έβλεπε μόνο τηλεόραση, εκείνο το βράδυ δεν συγκλονίστηκε όπως όλη η Ελλάδα; Δεν ένοιωσε την ανάγκη να κάνει κάτι; Ή δεν μπορούσε; Και γιατί να μην μπορούσε; Ποιος τον εμπόδιζε;» Μα αν επενέβαινε η αστυνομία ίσως να είχαμε και χειρότερα. Το είπε ο Παυλόπουλος. Το είπε και ο Καραμανλής φέτος. «Χειρότερο από την κατάλυση του κράτους για ένα ολόκληρο εικοσιτετράωρο δεν θα μπορούσε να συμβεί. Υπάρχει χειρότερο από το να νοιώθουν οι πολίτες απροστάτευτοι στο ίδιο τους το σπίτι;». Αλλά και για τα οικονομικά. «Η ΝΔ μου θύμιζε τον διαχειριστή της πολυκατοικίας που όταν έπιαναν τα κρύα δεν άναβε τα καλοριφέρ με το αιτιολογικό ότι δεν υπήρχε αποθεματικό. Ο ΠΑΣΟΚος διαχειριστής θα φώναζε τον πετρελαιά και θα του ΄λεγε ‘‘βάλε να μην κρυώσουμε και σε πληρώνουμε αργότερα’’. Με άλλα λόγια, και η οικονομία είναι πολιτική, δεν είναι ακαδημαϊκή θεωρία. Και η πολιτική είναι πάνω από νούμερα και ενίοτε πάνω από νόμους» είπε και μου θύμισε τον Σωτήρη Κούβελα που κάνοντας πολιτική έσπασε το μονοπώλιο της κρατικής «ενημέρωσης» στην Ελλάδα. «Πολιτική έκανε και ο Σαρκοζί και από υπουργός Εσωτερικών έγινε πρωθυπουργός» συμπλήρωσε.
Τέτοια λέει η βάση της ΝΔ και άλλα πολλά. Αυτά λέει στις παρέες, στους καφέδες, στα ποτά. Αυτά λέει στη δουλειά, στο λεωφορείο, στη γειτονιά. Έτσι ορίζουν την Κεντροδεξιά. Χωρίς θεωρίες και αοριστίες. Έτσι αντιλαμβάνονται την πολιτική. Απλά, πολύ απλά. Αυτά πρέπει να ‘χουν υπόψη και στο Συνέδριο. Αλλιώς, πολύ σύντομα θα ψάχνουν τον επόμενο αρχηγό.
Αυτή η αγανάκτηση μιας ολόκληρης γενιάς, που διακρίνεται για το υψηλό μορφωτικό της επίπεδο σε σχέση με τους παλαιότερους, συνοψίζει τα συνειδητά συναισθήματα μιας μεγάλης μερίδας των ψηφοφόρων που αποδοκίμασαν τη Νέα Δημοκρατία στις τελευταίες εκλογές. «Είναι δυνατόν ο Καραμανλής να καλύπτει συμπεριφορές συνεργατών του στη ΔΕΘ το 2008; Σχεδόν όλοι οι συνεργάτες του αποδείχθηκαν σκάρτοι…». Ναι αλλά τι από όλα όσα τους κατηγορούσαν αποδείχθηκαν; «Τι σημασία έχει; Είναι δυνατόν τον Ιούλιο, τον Αύγουστο, το Σεπτέμβριο του 2008 να βοά ο τόπος, οι εφημερίδες, τα ραδιόφωνα, τα κανάλια σε βάρος συγκεκριμένων πολιτικών και ο άνθρωπος Καραμανλής να μην τους καλεί για εξηγήσεις; Τον είχαν κλεισμένο στη Ραφήνα; Μα είναι δυνατόν να λέγονται αυτά τα πράγματα; Μια κυριακάτικη εφημερίδα της εποχής να έπεφτε στα χέρια του, το λογικό θα ήταν να φέρει τα πάνω κάτω…» Τι να έκανε δηλαδή; Να μη στηρίξει τους συνεργάτες του; «Τόσα χρόνια τους στήριζε. Και τι να στηρίξει; Τα Βατοπέδια; Τα γκόλντεν μπόις; Την επικοινωνιακή ανεπάρκεια; Στην καλύτερη περίπτωση, ο Καραμανλής ήταν ίσως ο μόνος άνθρωπος στη χώρα που δεν κατάλαβε τι συνέβαινε εκείνη την εποχή στη χώρα. Αλλά κι αυτό δεν τον τιμά. Είναι λογικά αδιανόητη η αδράνεια του πρωθυπουργού και μάλιστα στο βαθμό που συνέβη». Χείμαρρος ο Βασίλης Κ. «Και το Δεκέμβριο; Με τα επεισόδια; Ο πρωθυπουργός που κατηγορήθηκε ότι έβλεπε μόνο τηλεόραση, εκείνο το βράδυ δεν συγκλονίστηκε όπως όλη η Ελλάδα; Δεν ένοιωσε την ανάγκη να κάνει κάτι; Ή δεν μπορούσε; Και γιατί να μην μπορούσε; Ποιος τον εμπόδιζε;» Μα αν επενέβαινε η αστυνομία ίσως να είχαμε και χειρότερα. Το είπε ο Παυλόπουλος. Το είπε και ο Καραμανλής φέτος. «Χειρότερο από την κατάλυση του κράτους για ένα ολόκληρο εικοσιτετράωρο δεν θα μπορούσε να συμβεί. Υπάρχει χειρότερο από το να νοιώθουν οι πολίτες απροστάτευτοι στο ίδιο τους το σπίτι;». Αλλά και για τα οικονομικά. «Η ΝΔ μου θύμιζε τον διαχειριστή της πολυκατοικίας που όταν έπιαναν τα κρύα δεν άναβε τα καλοριφέρ με το αιτιολογικό ότι δεν υπήρχε αποθεματικό. Ο ΠΑΣΟΚος διαχειριστής θα φώναζε τον πετρελαιά και θα του ΄λεγε ‘‘βάλε να μην κρυώσουμε και σε πληρώνουμε αργότερα’’. Με άλλα λόγια, και η οικονομία είναι πολιτική, δεν είναι ακαδημαϊκή θεωρία. Και η πολιτική είναι πάνω από νούμερα και ενίοτε πάνω από νόμους» είπε και μου θύμισε τον Σωτήρη Κούβελα που κάνοντας πολιτική έσπασε το μονοπώλιο της κρατικής «ενημέρωσης» στην Ελλάδα. «Πολιτική έκανε και ο Σαρκοζί και από υπουργός Εσωτερικών έγινε πρωθυπουργός» συμπλήρωσε.
Τέτοια λέει η βάση της ΝΔ και άλλα πολλά. Αυτά λέει στις παρέες, στους καφέδες, στα ποτά. Αυτά λέει στη δουλειά, στο λεωφορείο, στη γειτονιά. Έτσι ορίζουν την Κεντροδεξιά. Χωρίς θεωρίες και αοριστίες. Έτσι αντιλαμβάνονται την πολιτική. Απλά, πολύ απλά. Αυτά πρέπει να ‘χουν υπόψη και στο Συνέδριο. Αλλιώς, πολύ σύντομα θα ψάχνουν τον επόμενο αρχηγό.
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Κεντρί" στις 24/10/2009.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου