Πέμπτη 27 Μαρτίου 2008

Μομφή κατά ποίου;

Η πρόταση μομφής που κατέθεσε το ΠΑΣΟΚ κατά της κυβέρνησης ήταν μονόδρομος για τη Χαριλάου Τρικούπη και, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν ήταν ιδέα του Γιώργου Παπανδρέου. Ήταν μια πρόταση που έπεσε από στέλεχος που επανήλθε στο "πράσινο" προσκήνιο μετά την πανστρατεία που επιχείρησε ο Πρόεδρος. Είναι μια κίνηση που σηματοδοτεί -κατά τους εμπνευστές του- την επαναφορά του ΠΑΣΟΚ στο πολιτικό προσκήνιο, μετά αφενός την κρίση στο Κίνημα και αφετέρου τις δημοσκοπήσεις υπέρ του "Τσι", του νέου Προέδρου του Συνασπισμού.
Το ζήτημα όμως για το ΠΑΣΟΚ παραμένει. Δεν αρκούν απανωτές ασκήσεις εσωτερικής δημοκρατίας με αλλεπάλληλες ψηφοφορίες. Το θέμα είναι η παραγωγή πολιτικής. Η στροφή από την παραπολιτική στην πολιτική. Και φαίνεται ότι ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είναι πολύ αδύναμος στον τομέα αυτό. Μπορεί να έχει φοβερές ιδέες σε οργανωτικό επίπεδο, σε επίπεδο πολιτικού λάιφ στάιλ, ωστόσο ο ηγέτης πρέπει να μπορεί να παράγει πολιτική. Η αδυναμία άσκησης κριτικής δεν καλύπτεται με μια πρόταση μομφής.
Αντίθετα, από την επομένη της αναγγελίας στιγμή φάνηκε ότι το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν έτοιμο να αντιμετωπίσει τον αναπόφευκτο συνειρμό περί ανταγωνισμού με τον ΣΥΝ. Δεν ήταν έτοιμο να αντιμετωπίσει ούτε την κριτική από τα δεξιά, ούτε -κυρίως- την κριτική από τα αριστερά. Οδηγήθηκε έτσι στο επίκεντρο της κριτικής, αντί να οδηγήσει την κυβέρνηση στο σημείο εκείνο.
Η πρόταση μομφής σε μια συγκυρία με το Σκοπιανό σε κορύφωση (και το ΠΑΣΟΚ να συντάσσεται με την κυβέρνηση) και το ασφαλιστικό σε πλήρη εξέλιξη, είναι μάλλον ατυχής. Πιστεύω ότι δεν θα έχει ούτε το αποτέλεσμα που προσδοκά από τη φύση της μια τέτοια ενέργεια.
27Μαρ2008

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου