Το υπουργείο Εξωτερικών απαγόρευσε τον εορτασμό της εθνικής επετείου στα ελληνικά προξενεία και πρεσβείες ανά τον κόσμο με αιτιολογία τη δυσχερή δημοσιονομική κατάσταση της χώρας και κάποιοι ήδη συλλέγουν υπογραφές αντίδρασης (www.antibaro.gr/node/1282).
Η απόφαση αυτή δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη σε κανέναν. Ήταν αναμενόμενη. Το λέω αυτό διότι είναι σαφές ότι στην Ελλάδα το ρεύμα της αμφισβήτησης των εθνικών χαρακτηριστικών, το ρεύμα που αντιλαμβάνεται την παγκοσμιοποίηση ως κομποστοποίηση λαών και πολιτισμών, ως σχέση υποταγής και όχι αλληλοσεβασμού, το ρεύμα αυτό έχει ενισχύσει τα ερείσματά του στις θέσεις εξουσίας.
Ένας λόγος που το έχει καταφέρει -και έχει μεγάλη σημασία αυτό- είναι ότι τα «μέλη» αυτού του ρεύματος δεν ανήκουν σε έναν συγκεκριμένο πολιτικό χώρο αλλά το ρεύμα διαπερνά όλους τους μεγάλους κομματικούς σχηματισμούς. Αυτός είναι και ο λόγος που η προκλητική για τη μέση νοημοσύνη Ιστορία της Στ’ Δημοτικού «βγήκε» επί ΝΔ, την οποία συνοδεύει το τεκμήριο του πατριωτικού κόμματος, ξεπερνώντας μάλιστα τους αρμόδιους θεσμούς όπως το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.
Σήμερα, λοιπόν, οι ίδιοι κύκλοι –καλά οργανωμένοι- θέλουν να καταργήσουν την 25η Μαρτίου. Για το λόγο αυτό αρνούνται προκλητικά ακόμη και τη χρηματοδότηση των εκδηλώσεων από τους ομογενείς.
Θα μου πεις «τι μας νοιάζει ρε φίλε, εδώ καιγόμαστε με τα οικονομικά». Μας νοιάζει γιατί η ισχύς μιας χώρας δεν είναι μονοσήμαντη. Δεν είναι μόνο οικονομική ή διπλωματική ή στρατιωτική ή εμπορική. Εξαρτάται και από τη συνοχή ενός λαού. Όταν ένας λαός δεν σέβεται τον εαυτό του, τότε κανείς δεν πρόκειται να σεβαστεί τα δικαιώματά του. Ούτε η Μέρκελ, ούτε ο Ομπάμα.
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Karfitsa στις 6/3/2010.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου