Πρωινός freddo 13/4/2010

• Αν πας στο Λούβρο και δεις τον πανικό που γίνεται μπροστά από τη Νίκη της Σαμοθράκης και την Αφροδίτη της Μήλου, πανικός που όμοιό του θα δεις μονάχα για χάρη της Τζοκόντα, σε πιάνει ανατριχίλα. Χωρίς να το θέλεις.
• Καταλαβαίνεις αυτό που λένε ότι Λούβρο είναι αυτά τα τρία έργα τέχνης. Κι αρχίζεις να σκέφτεσαι ότι το Λούβρο είναι λιγάκι «ελληνικό» -με την καλή έννοια. Κι ας έχει «μωσαϊκό» υπαλλήλων από όλες τις φυλές του κόσμου.
• Σημειωτέον ότι τα τέσσερα τελευταία χρόνια είναι το μεγαλύτερο παγκοσμίως σε επισκεψιμότητα με 8,5 εκατ. επισκέπτες το χρόνο δηλαδή περίπου 27.000 ημερησίως!!! Σ’ αυτούς φυσικά δεν υπολογίζονται οι μαθητές αφού κάτω των 18 η είσοδος είναι ελεύθερη…
• Κι αναρωτιέσαι, λοιπόν, μέχρι να βρεις την έξοδο από την περίφημη γυάλινη πυραμίδα –σήμα κατατεθέν- αν έχουν άδικο τελικά όσοι πιστεύουν ότι είναι καλύτερα για την Ελλάδα που κάτι τέτοιες αρχαιότητες βρίσκονται στο εξωτερικό.
• Και συνεχίζεις να αναρωτιέσαι τι θα τις κάνουν τις «Μαγεμένες» κάτι πολιτικοί μας εκπρόσωποι στη Θεσσαλονίκη, εάν επαναπατριστούν όπως ζητάνε. Το αίτημα μοιάζει αστείο. Ας πετύχουμε να τις βγάλουν από τις αποθήκες του Λούβρου και να τις εκθέτουν κι ας αφήσουμε τον τάχα μ’ δήθεν «αρχαιολογικό πατριωτισμό».
• Ας φτιάξουμε μια όντως Δημοτική Πινακοθήκη, με μόνιμη έκθεση της συλλογής των δικών μας ζωγράφων, της δικής μας μικροϊστορίας της τέχνης, και μετά βλέπουμε…
• Είμαι από εκείνους που πιστεύουν ότι ο Αντώνης Σαμαράς βρίσκεται σε καλό δρόμο όχι απλώς για να ξαναβάλει τη ΝΔ σε τροχιά εξουσίας αλλά για κάτι πολύ περισσότερο. Να κερδίσει τη μάχη της τιμής του πολιτικού συστήματος στο μερίδιο που αναλογεί στη Νέα Δημοκρατία.
• Γι’ αυτό όσοι επιχαίρουν για τις δηλώσεις των τελευταίων ημερών από πλευράς προέδρου ας μην αρκούνται στη στενή ερμηνεία. Γιατί μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές δεν θα πιστεύουν στα μάτια τους με όσα θα συμβούν. Καλημέρα!