Είμαι ο τελευταίος που θα υπερασπιστώ τους άνδρες των ειδικών δυνάμεων του Λιμενικού στη διάρκεια της παρέλασης της 25ης Μαρτίου –προς το παρόν νοιώθω ευτυχής που ο δαιμόνιος ρεπόρτερ δεν τους ανακάλυψε σε παρέλαση της Σαλονίκης να γίνουμε πάλι η πόλη των φαντασμάτων και της παρακμής για τα «αθηναΐδια» των καναλιών.
Ακόμα θυμάμαι τα ονόματα δύο ΕΠΥ (έτσι λέγανε τότε τους πρώτους μισθοφόρους πενταετούς υποχρέωσης) που εν έτει 1994, δηλαδή με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου, μας ξέσκιζαν ντάλα καλοκαίρι στις ανηφοριές του ΚΕΒΟΠ, στην Αθήνα, δήθεν για εκπαίδευση. Με διάφορα αμερικανόφερτα αυτοσχέδια άσματα μίσους και τη «Μακεδονία ξακουστή» νο1 στα στρατιωτικά charts. Στρατόκαυλους τους λέγαμε και όταν στα κρυφά γελούσαμε μαζί τους…
Μου ήρθε στο νου και ο Αντρέι Κράβαρικ, ο βολεϊμπολίστας που κάναμε Έλληνα και θεωρείται υπόδειγμα αθλητή και ήθους, που «ομολόγησε» ότι στα αποδυτήρια, πριν βγουν στο τερραίν για τον αγώνα ρεβάνς με την ΕΑ Πάτρας για το Κύπελλο Συνομοσπονδίας, προέτρεψε τους συμπαίκτες του «πάμε να τους γ…με». Και ξεσηκώθηκαν οι… κατηχητικούρες της τηλεδημοσιογραφίας (ρωτήστε και τον «ξανθό»).
Προσωπικά, δεν με εκφράζουν ούτε στο ελάχιστο οι… στίχοι που ακούστηκαν στην παρέλαση. Όμως για να πάμε ένα βήμα παραπέρα: με ενοχλεί η υποκρισία του συστήματος (τηλεδημοσιογράφοι και πολιτικοί) που παριστάνει χωρίς καμία εξαίρεση (εντυπωσιακό;) ότι πέφτει από τα σύννεφα, θαρρείς και πρώτη φορά ακούει τέτοια λογάκια. Η όλη παρουσίαση του θέματος είναι αποσπασματική και η αντίδραση του κ. Χρυσοχοΐδη, εκτιμώ, υπερβολική. Με ενοχλεί ότι ένα ολόκληρο σύστημα δυσφημεί ανθρώπους που είναι έτοιμοι να δώσουν τη ζωή τους για ένα ιδανικό (υψηλό ή ανόητο, δικός τους λογαριασμός), για τη δική μας πάντως ασφάλεια. Με ενοχλεί που η ηθικολογία εκπορεύεται από τους ίδιους κύκλους που κατ’ επάγγελμα τσουβαλιάζουν καθετί έχει να κάνει με αυτό που λέμε πατρίδα Ελλάδα.
Για να κερδίσεις τη μάχη, χρειάζεται πόρωση. Για να δυσφημήσεις τον αγώνα, αρκεί αγυρτεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου