Άκουγα (και) χθες το πρωί στο ραδιόφωνο την Εύη Καρκίτη μια ήρεμη, διαφορετική, πολιτικοποιημένη και πολιτισμένη, μακρόσυρτη φωνή στο «πρωινάδικο» του 9,58 FM να σχολιάζει την εκπομπή «Ράδιο Αρβύλα» με τα αστέρια της Θεσσαλονίκης Κανάκη, Σερβετά κλπ. Σε ένα εξαιρετικό τρίλεπτο άσκησε κριτική για την επιλογή των συντελεστών της «άλλης τηλεόρασης» -υπάρχει αλλά πού;- να αντιπαραβάλλουν στην εκπομπή τους τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Γ. Πεταλωτή τη ώρα που ανακοινώνει τα σκληρά μέτρα με το σκληρό πορνό της Τζούλιας Αλεξανδράτου. Να παίξουν δηλαδή με το συγκεκριμένο πρόσωπο.
Η εκπομπή αυτή που έχει τρομερή διείσδυση στα παιδιά της εφηβείας, στους μαθητές που μιλούν με τα σλόγκαν των συντελεστών, την απογοήτευσε, όπως είπε, γιατί πρόδωσε την επιτυχία της. Την επιτυχία να μπορεί να απευθύνεται και να περνά μηνύματα στα νέα παιδιά, κάτι εξαιρετικά δύσκολο στην εποχή μας. Μια επιτυχία που πολλοί τη ζηλεύουν και οφείλουμε να τους παραδεχτούμε.
Όμως η Εύη έχει δίκιο. Το μήνυμα που περνά είναι αρνητικό και δεν είναι οι πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό με εκπομπές ευρείας αποδοχής που μάλιστα διεκδικούν να λέγονται ποιοτικές. Καλό το χιούμορ ή η σάτιρα (σε άλλη περίπτωση), όμως όταν γίνεται φανταρίστικο αστείο χάνει την ουσία του. Καταντάει χαβαλές, πλάκα χωρίς στόχο. Δηλαδή τίποτα.
Κι όταν «παίζει» με πρόσωπα που είναι προφανές από την όλη στάση τους ότι χρειάζονται υποστήριξη από ψυχολόγους, οικογένεια, ΕΣΡ (ναι, ΕΣΡ) κλπ, τότε χάνει και το τεκμήριο της ευαισθησίας που θέλει να τον συνοδεύει. Η συγκεκριμένη βαδίζει στα χνάρια της συμπαθέστατης κατά τα λοιπά Έφης Θώδη και δυστυχώς γίνεται βορά για τα μαυροπούλια της τηλεόρασης. Κι όταν συμβεί το μοιραίο, τα δάκρυα της «άλλης τηλεόρασης» θα χυθούν κροκοδείλια. Θα πεις «και τι έγινε;». Κανείς δεν γεννήθηκε μεσσίας. Κι ας το παίζει μεσσίας.
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Karfitsa στις 5/3/2010.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου