Τελικά το τριήμερο που πέρασε θύμισε το γνωστό ρητό «τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια». Ήρθε ο Όλι Ρεν, μας ευχήθηκε kalo kouragio με σπαστά ελληνικά, την άλλη μέρα ο Γιώργος Παπανδρέου μας είπε ότι βρισκόμαστε σε κατάσταση πολέμου και την επομένη διά του εκπροσώπου του Γιώργου Πεταλωτή μας διάβασε απλώς τη λυπητερή. Δηλαδή, το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου ή «επικοινωνισμοί», όπως θα ‘λεγε και ο Βύρωνας Πολύδωρας.
Είναι εντυπωσιακό το πώς χειρίστηκαν το θέμα συγκεκριμένα ΜΜΕ. Ούτε λίγο ούτε πολύ, μετά την ανακοίνωση των μέτρων από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, ακούσαμε να αναπαράγουν την κυβερνητική προπαγάνδα λέγοντας ότι ο πρωθυπουργός θα πάει τώρα με άλλον αέρα στην Ευρώπη και θα… απειλήσει πλέον την ΕΕ με προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο! Την ώρα που πλήττονται για πρώτη φορά τις τελευταίες δεκαετίες με τόσο βάναυσο τρόπο τα καλώς εννοούμενα κεκτημένα δικαιώματα των εργαζομένων, κάποιοι θέλουν να ωραιοποιούν την κατάσταση. Κι ας υπάρχουν σφοδρές αντιδράσεις ακόμη και μέσα στο κυβερνητικό κόμμα.
Και η υποκρισία, βεβαίως, περισσεύει. Γιατί διατείνονται ορισμένοι ότι οι περικοπές δεν θα πλήξουν τον ιδιωτικό τομέα! Δηλαδή ότι το μείον 30% στον 13ο και 14ο μισθό δεν θα το υποστούν οι ιδιωτικοί υπάλληλοι. Θαρρείς και δεν γνωρίζουν ότι εδώ και δέκα χρόνια πάρα πολλοί εργαζόμενοι σε πάρα πολλές επιχειρήσεις έχουν απωλέσει τα κεκτημένα υπό το φόβο της απόλυτης ανεργίας, δουλεύουν υπερωριακά χωρίς να αμείβονται ενώ για επιδόματα και δώρα ούτε κουβέντα. Ή μήπως το παίρνουν οι «συμβασιούχοι έργου» του δημοσίου; Λοιπόν, όχι απλώς θα περάσουν αλλά θα δώσουν το τελικό χτύπημα στα δικαιώματα των εργαζομένων.
«Μας περιμένουν μέρες μετακομμουνιστικής Βουλγαρίας όπου οι σόλες θα μπαλώνονται ξανά και ξανά και τα μπουφάν θα κρατάνε πια δέκα χρόνια» μου είπε ο φίλος μου ο Ζ.Κ., υπάλληλος σε κατάστημα τηλεπικοινωνιών στον Εύοσμο. Μακάρι να διαψευστεί…
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Karfitsa στις 4/3/2010.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου